Zabawa to pierwsza naturalna forma aktywności. Służy do radzenia sobie z rzeczywistością, poprzez eksperyment i planowanie.
Podczas zabawy:
· dziecko rozwija się, osiąga kolejne fazy panowania nad przedmiotami i sytuacjami,
· trenuje sposób komunikowania się z innymi osobami,
· doświadcza następstwa zdarzeń wywołanych własnym zachowaniem
Zabawa jest sytuacją stwarzającą poczucie bezpieczeństwa, ponieważ dziecko samo w pełni ją kontroluje, podejmuje decyzje i samo rozwiązuje trudności.
Sytuacje naturalne tzn. wykonywanie wspólnie z dorosłymi czynności „prawdziwych“ a nie „na niby“, są szczególnie ważne dla dziecka:
· określają realia rzeczywistości,
· podwyższają samoocenę dziecka,
· uczą współdziałania I skutecznego porozumiewania się,
· konsekwencje zachowań dziecka są dla niego jasne i czytelne.
Jedzenie jest jedną z podstawowych form aktywności człowieka. To właśnie wokół jedzenia powstają pierwsze czynności naśladowcze dziecka, widoczne podczas zabawy. Dzieci karmią lalki, misie, przelewają i przesypują produkty do różnych pojemników, „gotują“ itp.
Ćwiczą w ten sposób nie tylko płynność ruchów, koncentrację uwagi, wytrwałość w dążeniu do celu, ale również umiejętność współdziałania i komunikowania się z inną osobą. W sposób naturalny uczą się, co to znaczy „gorące“ i „zimne“, „mokre“ i „ suche“, „ciężkie“ i „lekkie“, uczą się relacji przestrzennych „na“, “pod“, “w“ itp.
Podczas wspólnego gotowania dzieci doświadczają poczucia czasu, poprzez kolejność następujących po sobie zdarzeń, ich konsekwencji i spójności. Wreszcie uczą się poczucia odpowiedzialności za to, co robią.
U dzieci starszych około 5 roku życia, ważne jest rozwinięcie umiejętności radzenia sobie z sukcesem i porażką. Gotowanie jest naturalną sytuacją, kiedy coś się uda, albo nie. Efekty własnej pracy są widoczne i oczywiste. Stają się okazją do ćwiczenia umiejętności przyjęcia oceny od innych osób.
Wspólne wykonywanie różnych czynności podczas gotowania, sprzyja rozwijaniu pozytywnych emocji zarówno po stronie rodzica, jak i dziecka, daje poczucie zadowolenia i radości. Pozytywne emocje stają się źródłem motywacji do przebywania ze sobą, wzajemnego zrozumienia i budowania trwałych więzi. Zarówno rodzic jak i dziecko, czują się sobie potrzebni, realizują wspólny cel, który jest bardzo konkretny – produkt gotowania. Ten wspólnie osiągnięty cel zbliża do siebie, daje satysfakcję, poczucie, że jest się „dobrym rodzicem“ jak i „kochanym dzieckiem“.
dobra firma:)