Pląsawica Huntingtona

Pląsawica Huntingtona (HD) to choroba odkryta w 1872 roku przez George`a Huntingtona, dotyka tysięcy osób na całym świecie i jest genetycznie uwarunkowaną chorobą ośrodkowego układu nerwowego.

Jej przebieg zaczyna się od bardzo subtelnych mało widocznych objawów: minimalne zmiany osobowości i zachowania, które w dalszym okresie bardzo się nasilają. Wahania nastroju i drażliwość przeradza się w depresję a czasem w agresję i gwałtowne napady złości.

Chory staje się powoli niezdarny: jego kończyny i całe ciało dotykają mimowolne skurcze, traci koordynację ruchów.Dochodzi również do zaburzeń mowy, utrudnione jest spożywanie pokarmów, słabnie pamięć i koncentracja. Codzienne do tej pory proste czynności stają się trudne do wykonania, chory najczęściej jest zmuszony do rezygnacji z pracy i dotychczasowych zajęć, któe wykonywał.

Oczywiście choroba u każdego przebiega w innym natężeniu i stopniu, ale ogólnie przyjmuje się, że od wystąpienia objawów chory żyje około 20 lat (zdarza się dłużej).Na chorobę co prawda nie ma lekarstwa, ale bliscy mogą wiele zrobić, aby złagodzić jej skutki i wspierać chorego. Wiele osób dotkniętych ta chorobą przyjmuje leki tłumiące mimowolne ruchy ciała i depresję. Nie bez znaczenia ma też odpowiednia dieta, dlatego bardzo pomocny w tej sytuacji będzie specjalista d/s żywienia, który ułoży taką dietę aby chory nie tracił na wadze i utrzymał odpowiedni ciężar ciała.

Czy można odziedziczyć tę chorobę? Jeśli jedno z rodziców choruje na pląsawicę, to istnieje 50 % prawdopodobieństwo, że potomek również ją odziedziczy. Dzieje się tak dlatego, że komórki ciała zawierają po 23 pary chromosomów. W każdej parze jeden chromosom pochodzi od ojca zaś drugi od matki. Objawy HD ujawniają się najczęściej między 30 a 50 rokiem życia, toteż przed postawieniem diagnozy w rodzinie są już najczęściej dzieci.

Pląsawica Huntingtona występuje w Polsce z częstością 1 na 15000 osób.