Mikroodżywianie i nutroterapia reprezentują nowe dziedziny naukowe, które powstały z zaawansowanych poszukiwań więzi pomiędzy odżywianiem a zdrowiem. Mają na celu polepszenie funkcjonowania organizmu dzięki indywidualnemu poradnictwu żywieniowemu, a w razie potrzeby – poprzez dodatkowe zaopatrzenie go w witaminy, mikroelementy, kwasy tłuszczowe.. i probiotyki, czyli pożyteczne mikroorganizmy.
Zasady ogólne
- Mikroodżywianie i nutroterapia, opierają się na podobnej metodologii, dążą do polepszenia jakości odżywania, by w konsekwencji zapobiec zaburzeniom funkcjonowania organizmu i chorobom.
- Prawidłowe odżywianie pomaga utrzymać dobre zdrowie; odżywianie niezrównoważone lub niedobór witamin, mikroelementów, kwasów tłuszczowych czy niezbędnych aminokwasów mogą sprzyjać powstaniu wielu chorób. Zaopatrzenie w mikroskładniki odżywcze, takie jak flawonoidy zawarte w owocach i warzywach, fito estrogeny w soi, drożdże, pałeczki kwasu mlekowego obecne w jogurcie itp., okazuje się często niezbędne, aby skorygować dysfunkcje organizmu.
- Mikroodżywianie dostosowuje odżywianie dostosowuje odżywienie do indywidualnych cech danej osoby (metabolizmu, potrzeb fizjologicznych itp.) i jej stanu zdrowia. Zapotrzebowanie na składniki odżywcze jest zwykle pokrywane przez zbilansowane i urozmaicone odżywianie. Jeżeli jednak zostaną wykryte niedobory i dysproporcje, specjalista od mikroodżywiania zaproponuje zmianę przyzwyczajeń żywieniowych oraz, w razie potrzeby odpowiednie suplementy diety.
- Nutroterapia, podobnie jak mikroodżywianie, jest oparta na definicji zindywidualizowanego zapotrzebowania organizmu na składniki odżywcze: łączy ona zbilansowaną dietę z fakultatywną suplementacją, która ma na celu skorygowanie niedoborów witamin, mikroelementów, minerałów, kwasów tłuszczowych i aminokwasów. Jej postawę stanowią jednak szczególne właściwości danych pokarmów oraz składniki odżywcze i mikroskładniki : (jak fito estrogen z soi), podobnie jak środków leczniczych.
Co leczy naturoterapia i mikroodżywienie?
- Obszar działań tych terapii jest szeroki, głównie zalecane są w zapobieganiu osteoporozie, różnym typom nowotworów, chorobom sercowo – naczyniowym i neurodegeneracyjnym. Mogą nam pomóc, jeżeli odczuwamy zmęczenie, stres, trudności z koncentracją, mamy kłopoty ze skórą, włosami, lub cierpimy na bezsenność. Potrafią też uregulować zaburzenia układu trawiennego lub zoptymalizować nasze wyniki sportowe.
- Nutroterapia, spokrewniona z medycyna konwencjonalną, może przynieść nam ulgę w stanach reumatycznych, cukrzycy lub w nerwobólach, zaburzeniach odporności, alergiach, niskim ciśnieniu tętniczym i nadciśnieniu.
- Są różnorodne, w zależności od wykorzystanych składników lub produktów i powinny zostać sprecyzowane przez terapeutę. Tak więc witamina E, glukozamina, selen, kofeina itp. Mogą być niewskazane dla kobiet w ciąży lub karmiących piersią; witamina B9 dla chorych na białaczkę, magnez przy niewydolności nerek, witamina E i flawonoidy w przypadku zaburzeń krzepnięcia krwi, czarna rzodkiew przy kamieniach żółciowych oraz czerwona winorośl w wypadku zaburzeń wątroby itd.
- Na ogół brak poważnych przeciwwskazań do przyjmowania suplementów diety naturalnego pochodzenia, jeśli przestrzegamy zalecanych dawek.
Ostrzeżenia
- Tylko lekarz jest uprawniony do przepisania prawidłowego suplementu do odżywiania wraz z dawkowaniem. Idąc do lekarza eliminujemy ryzyko przedawkowania i zaburzeń metabolicznych, nawet w przypadkach dłuższej kuracji. Jest to ważne gdyż w pewnych przypadkach właściwie zapotrzebowanie balansuje na granicy dawki toksycznej (fluor, selen itp.)
- Z niektórych badań wynika, że przyjmujemy suplementy diet w sposób lekkomyślny, do czego zachęcają nas liczne reklamy. Powód do zbilansowanego odżywiania często jest wystarczający, aby pozbyć się problemów zdrowotnych.
- Użyteczność dawek przewyższająca zalecane zapotrzebowanie żywieniowe nie zawsze jest dowiedziona naukowo.
- Władze sanitarne wielu krajów odrzucają stwierdzenie, według którego nowoczesne odżywianie nie jest dostatecznie bogate w energetyczne składniki odżywcze.
Jak znaleźć specjalistę?
- Nutroterpia i mikroodżywianie to nowe dziedziny nauki i w chwili obecnej nie są jeszcze oficjalnie uznawane.
- Lekarze interniści, którzy wybrali specjalizację dietetyka i przeszli dodatkowe szkolenie, a także niektórzy specjaliści (endokrynolodzy, reumatolodzy itp.) lub eksperci od dyscyplin spokrewnionych z medycyną (dietetyk, kinezjoterapeuta) mogą nam zaproponować taki typ kuracji. Także natur opaci wykorzystują nutroterapię w swojej praktyce.
Co na to nauka?
Francuska Agencja Bezpieczeństwa Sanitarnego Żywności, powołana w roku 2003, aby ocenić koncepcję mikroodżywiania wykorzystywaną w żywieniu sportowców, stwierdziła, że: „mikroodżywianie nie jest obecnie pojęciem zdefiniowanym z punktu widzenia nauki i nie jest oficjalnie uznawane przez kompetentne instytucje”. Nawet jeśli przepisane produkty wydają się łagodne w skutkach oraz przygotowane według odpowiednich zasad (skład, interakcje, wpływ na organizmy itp.) i podkreśla brak podstawy naukowej w opiniach laboratoryjnych.
Pomimo braku oficjalnego uznania wartości mikroodżywiania pod względem naukowym, Francuska Agencja Bezpieczeństwa Sanitarnego Żywności (ANSES) podkreśla dużą rolę mikroodżywiania dla zdrowia człowieka. Odpowiedni dobór składników mineralnych i witamin, w zależności od indywidualnych uwarunkowań, predyspozycji i potrzeb, może zapobiec wielu chorobom, poprawić kondycję ogólną organizmu, a nawet zredukować objawy wielu dolegliwości, nawet tak poważnych jak autyzm. To bowiem co trafia do naszego organizmu w postaci żywności jest podstawą naszego zdrowia i kondycji, również psychicznej. Jeśli ktoś ma ochotę dowiedzieć się więcej ciekawych rzeczy na temat mikroodżywiania, polecam kontakt z Polską Akademią Dietetyki i Mikroodżywiania (www.padim.pl).