Należymy do pokolenia, które coraz rzadziej musi walczyć o równouprawnienie. Bez problemu większość z nas zaakceptowała modę na produkty określane mianem unisex. Tymczasem firmy budują strategię marketingową na wprowadzaniu na rynek różnych wariantów tego samego asortymentu z uwzględnieniem podziału na płeć jego odbiorców. O ile w przypadku zapachów, kosmetyków jest to wręcz wskazane, tak niektóre pomysły wydają się być pozbawione sensu.
Na pewno nie zdziwi Was fakt, że przodownikami w wymyślaniu zaskakujących produktów są mieszkańcy Dalekiego Wschodu. Japońska firma Meiji zyskała rozgłos dzięki gumom dobranym do preferencji kobiet i mężczyzn. Wcześniej do wytwarzanych przez ten koncern gum dodawano specjalne karteczki, które miały zachęcić klientów do estetycznego zapakowania zużytej przekąski.
Gumy Xylish intrygują nie tylko genderowskim podziałem konsumentów, smakami, które rzekomo dostosowane są do preferencji kobiet i mężczyzn, ale głównie opakowaniem. W tym przypadku mamy zdecydowany przerost formy nad zawartością. Niewielkich rozmiarów kartoniki imitują bowiem pudełeczka, w które zapakowane są wody toaletowe pewnej znanej firmy. Właściciele Meiji zapewne liczą na to, że ich produkty, które kojarzą się z szanowaną marką, również zyskają na popularności i ułatwią tym samym pozyskiwanie nowych klientów.
Producent gum Xylish, wybierając zapach dla swoich wyrobów, kierował się dość oklepanym schematem, wedle którego panie gustują w romantycznych, różanych aromatach, zaś panowie wolą ożywcze, świeże nuty cytrusów. Ponadto, pakując każdą z gum w osobne sreberko, usiłował uczynić swój produkt bardziej luksusowym, higienicznym i godnym pożądania. Czy jednak jakikolwiek rynek zdradza zapotrzebowanie na tego typu wynalazki? Czy przypisywanie ideologii gumom do żucia nie jest przesadą? I wreszcie, uważacie, że poczęstowanie się gumą przeznaczoną dla odmiennej płci byłoby nietaktem?
