Dlaczego warto suplementować magnez?

Zapewnienie optymalnego spożycia magnezu jest niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania całego organizmu. Wyniki badań wskazują, że dieta większości osób nie zawiera wystarczającej ilości pokarmów bogatych w magnez. Wiele towarzystw naukowych coraz częściej porusza w swoich rekomendacjach temat optymalnej suplementacji magnezu.

Magnez jest jednym ze składników mineralnych niezbędnych do prawidłowego rozwoju i funkcjonowania organizmu człowieka. Optymalne stężenie tego pierwiastka we krwi warunkuje prawidłowe funkcjonowanie niemal każdego z układów. Magnez obok potasu jest najważniejszym kationem wewnątrzkomórkowym, a będąc kofaktorem ok. 600 enzymów, bierze udział w wielu procesach fizjologicznych, m.in. w pracy nerwów i mięśni, utrzymaniu prawidłowego ciśnienia tętniczego krwi, integralności kości oraz w metabolizmie glukozy i insuliny. Magnez uczestniczy też w homeostazie innych minerałów, takich jak sód, potas i wapń oraz w regulacji cyklu komórkowego. Wskazuje się także pozytywny wpływ magnezu na poziom testosteronu. Ponieważ pierwiastek ten wpływa na przewodnictwo mięśniowo-nerwowe, jest w szczególności polecany osobom zmagającym się z osłabioną siłą mięśniową oraz z dokuczliwymi skurczami. Wykazano również, że magnez odgrywa ważną rolę w łagodzeniu skutków stresu.

Niedobór magnezu jest przyczyną zaburzeń układu nerwowo-mięśniowego oraz sercowo-naczyniowego (zawał serca, udar mózgu), może być także czynnikiem ryzyka osteoporozy oraz powodować oporność na insulinę z upośledzeniem jej wydzielania. Niedobór magnezu wiąże się także z większą podatnością na negatywne skutki stresu oraz z wieloma przewlekłymi chorobami, w tym migrenowymi bólami głowy, nadciśnieniem tętniczym, cukrzycą typu 2. Objawy niedoboru magnezu są różnorodne, dotyczą wielu układów i często nie są charakterystyczne. Łagodna hipomagnezemia przebiega zwykle bezobjawowo, ale głębszy deficyt tego pierwiastka może się objawiać jako stałe osłabienie, łatwe męczenie się, zaburzenia koncentracji i uwagi, większa podatność na infekcje oraz na stres, drżenia i mrowienia rąk, drżenia powiek i warg, nadpobudliwość psychoruchowa, uczucie niepokoju, uczucie kołatania serca czy napady tężyczkowe.

Problem niedoboru nasila się, gdy zapotrzebowanie na magnez jest zwiększone, co dotyczy szczególnie dzieci w okresie intensywnego wzrostu, kobiet w ciąży i w okresie laktacji, osób poddanych przewlekłemu działaniu stresu lub uprawiających wyczynowo sport.  Do niedoboru tego pierwiastka dochodzi również u kobiet stosujących doustne środki antykoncepcyjne lub hormonalną terapię zastępczą oraz pacjentów leczonych antybiotykami, lekami immunosupresyjnymi, uspokajającymi, nasennymi oraz psychotropowymi, a także u chorych z cukrzycą oraz nadczynnością tarczycy lub nadnerczy.

Jedną z najważniejszych przyczyn niedoboru tego pierwiastka jest zmniejszenie jego zawartości w diecie.  Również pewne schorzenia oraz przyjmowanie niektórych leków wiążą się z niedoborami magnezu. Dobowe zapotrzebowanie na magnez zależy od wieku, płci i aktualnego stanu organizmu. Dla osób dorosłych przyjmuje się dzienne zapotrzebowanie na poziomie 300–400 mg. Produktami bogatymi w magnez są produkty zbożowe (otręby, kasza gryczana, pieczywo pełnoziarniste), nasiona roślin oleistych i strączkowych (pestki słonecznika i dyni, fasola, groszek, soja), orzechy, kakao, gorzka czekolada, a także ryby, ziemniaki, banany, niektóre warzywa (głównie zielone, np. liście szpinaku) oraz woda pitna (szczególnie twarda).