Dieta błękitna: jadłospis i przepisy

Dlatego pewne kolory wpływają na określone części ciała. Jeśli jesteśmy zdrowi, ta częstotliwość jest stała. Gdy chorujemy, ulega zakłóceniom i dopiero odpowiednie kolory pomagają nam wrócić do normalnego stanu. Dodatkowo wiele naszych cech i funkcji – wzrost, sen, ciepłota ciała, pociąg seksualny, tempo trawienia – jest uzależnionych od przysadki mózgowej, a to gruczoł bardzo wrażliwy na światło. Tym możemy tłumaczyć oddziaływanie kolorów na nasze zdrowie. Gdy go brakuje, mogą pojawić się różne dolegliwości, np. bóle głowy, problemy trawienne. Leczenie schorzeń polega nie tylko na naświetlaniu odpowiednim światłem, ale także noszeniu kolorowych kamieni szlachetnych i garderoby w danym kolorze oraz na przebywaniu we wnętrzach, które zostały właściwie zaprojektowane (chodzi o dobór kolorów ścian, tapet, zasłon, mebli i drobnych przedmiotów). Można im przeciwdziałać także odpowiednią dietą czyli jedzeniem potraw o różnym zabarwieniu.

Kolor niebieski to nieograniczona niczym ogromna przestrzeń błękitnego nieba, to niezmierzona toń oceanu, to blask rozjaśnionego słońcem powietrza. To kolor osób twórczych, parających się kreowaniem własnej przestrzeni i własnego życia. To także ludzie, którzy chcieliby po sobie coś zostawić, którzy chcą zapisać się w pamięci innych, jako społeczni działacze, uzdrawiacze, artyści, pisarze. Niebieski (nie wszystkie jego odcienie) powoduje produkowanie przez ciało związków chemicznych, które działają uspokajająco. Może on również obniżyć puls i temperaturę ciała. Dlatego kolor ten niesie ze sobą uczucie odpoczynku, harmonii, relaksu, pokoju, ciszy. Kojarzy się z nieświeżym lub trującym pożywieniem (kolor zmniejszający apetyt), w związku z tym doskonale nadaje się na strony z poświęcone tematyce odchudzania się.

Dieta błękitna wspaniale uspokaja, znieczula i likwiduje ból. Jest odpowiednia dla osób z problemami naczynkowymi, skuteczna w walce z żylakami. Pomaga przy nadmiernym zatrzymaniu wody w organizmie i problemach z nerkami. Przeznaczona jest dla osób, które odnajdują w swojej osobowości takie cechy jak: uporządkowanie, spokój, towarzystwo, zaufanie, chwiejność w nastrojach, pobudliwość. Jest odmianą diety, która skomponowana jest dla kobiet po dwudziestce. W diecie błękitnej należy wybierać białe mięsa (drób, cielęcina), warzywa, niełuskane zboża, czarne jagody, czarne oliwki, ciemne winogrona i jeżyny. Natomiast należy ograniczyć: węglowodany proste (makaron, białe pieczywo) i czerwone mięso (wołowina). Ze względu na swoje działanie dieta błękitna powinna obfitować w produkty bogate w żelazo.

Żelazo jest niezbędnym materiałem do budowy hemoglobiny. Ponieważ krew odbudowuje się ustawicznie, ustrój musi być stale zasilany w żelazo. Ma to bardzo istotne znaczenie w komponowaniu diety błękitnej.  Z owoców najwięcej żelaza zawierają owoce jagodowe, tj. porzeczki, maliny, truskawki, poziomki, czarne jagody, żurawiny i winogrona, a poza tym: śliwki, gruszki, brzoskwinie, morele i jabłka ze skórką. Z warzyw warto wymienić: rośliny strączkowe zwłaszcza soczewica i soja, szczypiorek, pietruszka (korzeń), zbożowe, boćwina, szpinak, brokuły, papryka brukselka i czerwona kapusta.

Dobrym źródłem żelaza są również: razowy chleb, kasza gryczana i jęczmienna, płatki owsiane, śledzie, mięso z królika, podroby (wątroba, nerki, serca, kaszanka), żółtko jaj, ponadto suszone morele i śliwki, rodzynki, sezam, orzechy oraz pestki dyni. Niektóre składniki diety powodują zahamowanie wchłaniania żelaza np. kawa, herbata, pokarmy bogate w błonniki, sole fosforu. Posiłki obfitujące w żelazo powinno się łączyć z produktami bogatymi w witaminę C, bowiem takie połączenie ułatwia przyswajanie tego cennego pierwiastka. Żelazo warto również łączyć z innymi witaminami, które uczestniczą w tworzeniu krwi, a więc witaminą B6 oraz B12. Gdy jest ich stanowczo za mało to powstają niepełne krwinki, które nie mogą spełniać swej funkcji.

1. Jeżyna – zawiera cukry, kwasy organiczne (jabłkowy i winny), witaminy z grupy B, witaminę C i E, prowitaminę A, aktywne i pomagające w trawieniu antocyjanki, śluzy, garbniki, flawonoidy oraz sole mineralne (przede wszystkim potas, żelazo, magnez, wapń, miedź). Wykazuje działanie ściągające, przeciwbiegunkowe, przeciwbakteryjne, przeciwzapalne, moczopędne, poprawiające przemianę materii. Polecana jest w leczeniu anemii (ponieważ zawiera m.in. żelazo i miedź mikroelementy potrzebne do tworzenia czerwonych krwinek), w celu regulacji pracy przewodu pokarmowego (niedojrzałe działają zapierająco, przejrzałe – przeczyszczające), w okresie rekonwalescencji (np. po ciężkich chorobach zakaźnych), w chorobach skóry (np. nadmierne rogowacenie naskórka), w celu uzupełniania niedoboru witaminy A (osoby z tego typu niedoborem wykazują objawy niedowidzenia zmierzchowego i przedłużoną adaptację wzroku do ciemności). Osoby uczulone na aspirynę powinny ostrożnie spożywać jeżyny, bowiem może ona u nich wywołać alergię. Zawiera bowiem salicylany – naturalne składniki podobne do składników aspiryny.

2. Borówki, czarne jagody – borówka czernica, są bogate są wapń, żelazo, miedź, fosfor, mangan oraz w witaminy A, B1, B2, C i PP. Zawierają też tzw. garbniki (ok. 7%), neutralizujące toksyny i blokujące ich wchłanianie przez błony śluzowe (stąd działanie łagodzące biegunki). W jagodach występują też procyjanidyny (B1 i B4), flawonoidy, kwasy organiczne i kwas elagowy. Flawonoidy to związki o silnym działaniu przeciwutleniającym, czyli neutralizującym wolne rodniki i spowalniającym procesy starzenia organizmu. Istotny dla aktywności antyoksydacyjnej czarnych jagód jest resveratrol, którego obecność w owocach wykryto w roku 2004. Ponadto zawierają około 0,5% anthocianosidow. Anthocianosidy (zespół bioflawonidowy w jagodach czarnch) są potencjalnymi przeciwutleniaczami. Wspomagają one prawidłowa formację tkanki łącznej oraz wzmacniają włoskowate naczynia krwionośne w organiźmie. Anthocianosidy mogą również poprawiać przepływ krwi w żyłach i naczyniach włosowatych. Anthocianosidy posiadają również wzmacniające działanie na naczynia krwionośne. Czarne jagody zawierają wakcyninę – jest to substancja, która działa podobnie jak insulina. W pewnym stopniu leczy, cukrzycę, gdyż obniża poziom cukru we krwi, dzięki obecności glukochinonu. Jagody polecane są na zaparcia, owoce w formie nieprzetworzonej i w postaci dżemu działają łagodnie przeczyszczająco. Z kolei suszone jagody, w postaci herbat oraz soków leczą biegunki. Są wyjątkowo bogate w antocyjany, roślinne związki o niebieskofioletowym zabarwieniu, które niszczą bakterie oporne nawet wobec antybiotyków. Dzięki temu leczą infekcje dróg moczowych oraz zatrucia pokarmowe. Ich korzystne działanie jest udokumentowane również w leczeniu miażdżycy, chorób serca, zapaleniach żył. Mają niezwykle korzystny wpływ na układ krwionośny: wzmacniają go,  co bezpośrednio przekłada się na efektywność jego działania. Badania (poświęcone wpływowi antocyjanów czernicy na naczynia wieńcowe) pokazały, że powodują one rozkurcz (rozszerzenie) naczyń wieńcowych, nawet w bardzo niskich stężeniach, zapobiegając zmniejszeniu tzw. relaksacji naczyń (powodowanej przez negatywny wpływ wolnych rodników tlenowych). Znane jest także hamowanie powstawania wrzodów żołądka i dwunastnicy. Należy wspomnieć też o wspomagających trawienie pektynach oraz sporych ilościach potasu regulującego pracę układu krążenia.

3. Granat – zawiera niewielką ilość witaminy C, cukry (z tego 5-10% glukozy), kwas cytrynowy, niacynę, błonnik, białko i taninę. Jest umiarkowanie dobrym źródłem żelaza. żelaza. Poza tym zawiera: potas, wapń, fosfor, chlor i siarkę. Jak na owoce jest wyjątkowo kaloryczny. Wyraźnie poprawia przepływ krwi w mięśniu sercowym u pacjentów z chorobą wieńcową i redukuje złogi oraz zwapnienia w tętnicy szyjnej. Ponadto sok z owoców granatu zmniejsza ciśnienie krwi, likwiduje zaburzenia erekcji, zapobiega procesom starzenia i spowalnia postęp demencji wywołanej chorobą Alzheimera. Ze względu na swe właściwości ściągające stosowany jest w niektórych chorobach żołądka. Prócz tego, wykazuje działanie przeciwastmatyczne. Pomocniczo stosuje się go w anginie. Poza tym leczy szkorbut. Pobudza łaknienie i reguluje procesy trawienia. Najcenniejszą jednak właściwością leczniczą granatu jest silne działanie przeciwrobaczne Jedzenie świeżych owoców granatu zalecane jest w przeziębieniach, jako środek przeciwgorączkowy. Przeciwwskazaniem jest nadkwaśność, zapalenie błony śluzowej żołądka i choroba wrzodowa.

4. Czarne porzeczki – zawierający dużo witaminy C (bardzo trwałą, nawet podgrzewanie niszczy ją w niewielkim stopniu) oraz podwójną ilość flawonidów, naturalnego źródła rutyny. Rutyna odgrywa ważną rolę w zapewnieniu organizmowi homeostazy, czyli na przykład utrzymaniu odpowiedniej temperatury i ciśnienia. Sprawia też, że naczynia krwionośne są bardziej szczelne i mniej kruche. Ważna jest także obecność witaminy P, zwanej cytronem. To dzięki niej organizm lepiej przyswaja witaminę C. W mniejszych ilościach obecne są w porzeczkowych jagodach witaminy E, B, PP, K, D i karotenoidy. Owoce zawierają też duże ilości soli mineralnych. Są to głównie potas, sód, wapń, fosfor i magnez oraz rzadkie mikroelementy, jak: siarka, chlor, żelazo, cynk, miedź, bor, jod, kobalt, molibden i mangan. W czarnej porzeczce występują węglowodany, wśród których przeważają glukoza i fruktoza. Skład chemiczny owoców uzupełniają kwasy organiczne (cytrynowy, jabłkowy, oksalowy, bursztynowy, fumarowy, chlorogenowy, kawowy, salicylowy, winny, nikotynowy), pektyny, aminokwasy, enzymy, glukozydy, antocyjany, olejki eteryczne oraz glikozydy cyjanidyny i delfinidyny. Pomagają w leczeniu anginy, chronicznego kaszlu, są dobrym środkiem napotnym i pobudzającym system immunologiczny. Stosowane są w stanach zapalnych jamy ustnej, chorobach reumatycznych, kamicy moczowej, nadciśnieniu, arteriosklerozie, biegunkach. Witaminy, głównie C i P, wpływają korzystnie na elastyczność naczyń krwionośnych, wzmacniają mięsień sercowy, normalizują ciśnienie tętnicze i zapobiegają przedwczesnemu rozwojowi miażdżycy. Zalecane są przy podatności na choroby krwi, anemię, choroby serca i naczyń, nadciśnienie oraz podagrę. Pobudzają apetyt i przyczyniają się do wzmocnienia organizmu po ciężkich chorobach. Związki potasu zwiększają wydzielanie moczu i eliminację wraz z nim toksycznych produktów metabolizmu. Zalecane są też w przypadkach stanów zapalnych nerek, w kamicy moczowej i przy wszelkich obrzękach. Działają rozkurczowo i zapierająco. Żelazo, mangan i miedź pomagają przy anemiach i reumatyzmie stawów, a pektyny i garbniki działają przeciwzapalnie w wielu zaburzeniach gastrycznych (chroniczne kolki, nieżyty na tle niskiej kwasowości). Mają właściwości przeciwgnilne i przeciwszkorbutowe. Ze względu na stosunkowo wysoką zawartość kwasów organicznych i celulozy spożywanie czarnych porzeczek jest niewskazane przy wrzodach żołądka, nieżytach żołądka z podwyższoną ilością kwasu solnego oraz przy rozwolnieniu, zwłaszcza u dzieci.

5. Śliwki – mają wiele własności odżywczych. Kwasy organiczne i potas usprawniają krążenie, lekko obniżają ciśnienie i działają moczopędnie. Zawierają witaminy o działaniu przeciwutleniającym: C, E (ta rzadko występuje w innych owocach) i A (w formie beta-karotenu). Witamina C jest ważna również dlatego, że poprawia przyswajalność żelaza, wzmacnia odporność (to ważne w nadchodzącym okresie przeziębień i grypy), pomaga zapobiegać chorobom serca i układu krążenia. Witaminy B1 i PP łagodzą stres i korzystnie wpływają na pracę mózgu. Dostarczają też wapnia, magnezu, potasu oraz fosforu. Śliwki powinny jeść osoby chorujące na reumatyzm, podagrę, kamicę nerkową i puchlinę wodną. Duża zawartość błonnika poprawia pracę żołądka i jelit, świeże albo suszone poleca się przy chronicznych zaparciach. Redukują poziom cholesterolu, a tym samym zmniejszają ryzyko miażdżycy. Naukowcy potwierdzili, że dieta bogata w błonnik zmniejsza ryzyko wystąpienia raka o 54%. Dzięki pektynom i innym frakcjom błonnika śliwki regulują pracę układu pokarmowego. Błonnik działa jak miotełka, pomaga pozbyć się z organizmu substancji toksycznych. Odmładzają, mają bowiem mnóstwo antyoksydantów, które opóźniają proces starzenia się i chronią przed rakiem. Zawierają też stosunkowo dużo żelaza, zatem zalecane są przy anemii. Sok i nektar ze śliwek pobudzają apetyt. W węgierkach (konkretnie w ich ciemnej skórce) znajdują się polifenole, które obniżają poziom wolnych rodników. Szczególnie dużo wartości odżywczych zawierają śliwki suszone. Są przy tym niezastąpione dla osób będących na diecie. Spowalniają bowiem wchłanianie cukru, dzięki czemu ludzki organizm spala znacznie więcej tłuszczu. Świeże owoce zawierają od 8 do 12% cukru i w związku z tym mają dużo kalorii, a w przeciwieństwie do nich, w 100 g suszonych owoców znajduje się zaledwie 1 g tłuszczu i 10 g błonnika.

6. Aronia – zawiera około 18% substancji rozpuszczalnych takich jak: cukry, kwasy, garbniki, pektyny, barwniki i sole mineralne. Największy udział wśród substancji rozpuszczalnych zajmują cukry, w tym monosacharydy, fruktoza, glukoza i  sacharoza. Zawartość kwasów organicznych jest stosunkowo niewielka i wynosi w przeliczeniu na kwas jabłkowy 0,7-1,3%. Duży wpływ na smak mają substancje garbnikowe, które nadają owocom charakterystyczny smak. Owoce aronii są najbogatszym źródłem witaminy P (zawierają jej 2500-3500 mg%). Ponadto zawierają witaminy: C (niewiele), B2, B6, B9, E, PP i prowitaminę A, mikroelementy (molibden, mangan, miedź, bor, jod, kobalt) oraz antocyjany. Zawiera antocyjany, czyli związki zwalczające wolne rodniki, chroni zdecydowanie organizm przed nowotworami. Antocyjany ułatwiają też przemianę materii, szczególnie gospodarkę tłuszczową organizmu, a także łagodzą dolegliwości w chorobach trzustki i wątroby. Ma też w składzie wiele biopierwiastków, a także błonnik i pektyny. Owoce aronii zawdzięczają swe terapeutyczne właściwości bioflawonoidom i rutynie. Te właśnie składniki zapewniają całkiem dobrą kondycję naczyniom krwionośnym. zmniejsza też stany zapalne drobnych naczyń krwionośnych. Owoce i sok, oraz przetwory z aronii  zapobiegają miażdżycy. Działają przeciwkrwotocznie i uspokajająco. Ponadto uodparniają skórę na szkodliwe działanie słonecznych promieni UV. Polecana jest do szerokiego stosowania przy leczeniu  chorób układu krwionośnego (przeciwdziała miażdżycy i chorobom serca, ogranicza odkładanie się tzw. złego cholesterolu), arteriosklerozy, hemoroidów, działa przeciwkrwotocznie i uspokajająco, obniża ciśnienie krwi, uelastycznia naczynia kapilarne, wzmacnia i poprawia trawienie, łagodzi skutki radioterapii i zmniejsza działanie uboczne leków antynowotworowych.

7. Daktyle – zawierają witaminy A, B1, B2 i PP, potas, żelazo, fosfor, magnez, karoten. Występowanie znaczącej ilości błonnika pokarmowego sprawia, że spożywanie daktyli może zapobiegać zaparciom (działają też jako naturalny środek przeczyszczający) oraz przyczyniać się do obniżenia poziomu cukru i cholesterolu we krwi (duża zawartość błonnika spowalnia procesy wchłaniania cukrów). Dzięki obecności antyoksydantów, daktyle mogą wzmagać reakcje obronne organizmu w stosunku do niektórych chorób. Potas w daktylach sprawia, że można je proponować również osobom z nadciśnieniem. Zawierają też naturalne salicylany, działające podobnie jak aspiryna. Salicylany mają także działanie przeciwzakrzepowe, przeciwbólowe, przeciwzapalne i uważa się je za skuteczne w chorobach układu sercowo-naczyniowego. Działają wykrztuśnie, zapobiegają osteoporozie i łagodzą objawy menopauzy. Są bogate w cukry proste, które nie wymagają procesu trawienia, lecz od razu zostają wchłonięte przez organizm. Są doskonałym źródłem energii dla sportowców przed i po treningu. Ponadto uzupełniają niedobory glikogenu w wątrobie i mięśniach. Roślinne DHEA (otrzymane z owoców daktyli) – składnik identyczny z naturalnym hormonem wytwarzanym przez organizm ludzki zastosowany w kremie ma właściwości regenerujące, przeciwutleniające, ujędrniające, łagodzące, a także silnie wygładzające zmarszczki.

8. Bez czarny – owoce zawierają antocyjany, flawonoidy, cukry (około 20%), garbniki, pektyny, kwasy organiczne (octowy, jabłkowy, walerianowy, winowy i benzoesowy), witaminy A, B1, B2, zwłaszcza C, karotenoidy, enzymy, biopierwiastki (jod), olejki eteryczne. Ze względu na wysokie stężenie antocyjanów ekstrakt z owocu bzu czarnego może być uważany za surowiec antocyjanowy. Zawartość kwasu askorbowego (witamina C) oraz kwercetyny – formy utlenionej cyjanidyny w świeżych owocach z różnych odmian wynosi od 6 do 25 i od 29 do 60 mg/100g, odpowiednio. Kwercetyna występuje w surowcu zarówno w postaci wolnej oraz jako rutyna. Owoce działają napotnie i moczopednie (lecz słabiej niż kwiaty) oraz przeczyszczająco (powodują łatwiejsze usuwanie toksyn z organizmu), mają też właściwości czyszczące krew i obniżające ciśnienie. Wykazują także działanie przeciwbólowe – są pomocne w leczeniu zapalenia nerwu trójdzielnego, rwy kulszowej, migreny. Konfitury i soki z bzu czarnego mają właściwości odżywcze oraz dietetyczno-lecznicze. Świeżych owoców nie wolno zjadać (zawierają glikozyd sabgunigrynę). Nadają się one tylko do spożycia po zagotowaniu lub ususzeniu.

9. Winogrona ciemne – zawierają łatwo przyswajalną glukozę i fruktozę, kwasy organiczne – mrówkowy, cytrynowy, jabłkowy, winowy (wykazują właściwości moczopędne) i przeciwutleniacze. Zawierają też dużo potasu, są więc bardzo korzystne dla serca, układu krwionośnego i działają moczopędnie. Zalecane są osobom po zawałach serca, a także chorym na nerki i wątrobę. Obniżają ciśnienie krwi. Także dzięki zawartości potasu, poprawiają naszą sprawność umysłową. Dzięki obecności witamin z grupy B (tiamina, niacyna, ryboflawina) wpływają na szybszą naukę i koncentrację. Są bogate w fosfor i wapń – podstawowy budulec kości i zębów oraz magnez i chlor, regulujące pracę systemu nerwowego. Odświeżają, nawilżają i upiększają cerę. Zawierają również witaminę A – korzystnie działającą na wzrok i żelazo – dobre dla anemików oraz jod, który reguluje pracę tarczycy. Na organizm ludzki działają alkalizująco, dzięki czemu przeciwdziałają zakwaszaniu organizmu. Zawierają też dużą dawkę błonnika poprawiającego perystaltykę jelit, ułatwiającego trawienie. Spożywanie winogron zalecane jest osobom cierpiącym na zaparcia. Regulując pracę przewodu pokarmowego sprzyjają również zachowaniu szczupłej sylwetki. Winogrona oczyszczają organizm, ponieważ zawarte w nich składniki biorą udział w usuwaniu produktów przemiany materii. Pobudzają wydzielanie soków trawiennych, zmniejszają fermentację jelitową i działają żółciopędnie. Mają też działanie alkalizujące, przeciwdziałają zakwaszaniu organizmu. Flawonoidy znajdują się w pestkach, skórkach i szypułkach winogron chronią przed niekorzystnym procesem przyspieszającym rozwój miażdżycy tętnic (podwyższają poziom dobrego cholesterolu HDL, a hamują utlenianie cholesterolu LDL). Równie skuteczny w zapobieganiu miażdżycy jest zalecany przez lekarzy sok z ciemnych winogron. W skórce winogron występuje składnik – resveratrol, który ma działanie antyrakowe. Jedzenie winogron jesienią wzmacnia odporność organizmu na infekcje (mają działanie przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe). Powinny je jeść zwłaszcza dzieci, kobiety w ciąży, osoby pracujące fizycznie, sportowcy oraz osoby osłabione i wyczerpane. Powinny się znaleźć także w diecie kobiet w okresie menopauzy – zawierają rzadki pierwiastek – bor, który sprzyja utrzymaniu na odpowiednim poziomie estrogenów (hormonów żeńskich). Estrogeny regulują proces wchłaniania wapnia i dzięki temu chronią przed osteoporozą. Hormony te wykazują działanie ochronne przed chorobą niedokrwienną serca. Osoby z cukrzycą i nadwagą powinny ograniczyć jedzenie winogron. Owoce te należą do wysokokalorycznych (100 g dostarcza około 70 kcal), ze względu na dużą zawartość cukru (więcej, patrz:  winogrono-owoc-pelen-niespodzianek).

10. Czarne oliwki – są bogate w związki mineralne (bogatsze od zielonych), przede wszystkim fosfor, potas, miedź i żelazo, a także witaminy z grupy B, prowitaminę A oraz witaminę C i E oraz K, E i D, zapobiegające zatorom żył. Składają się z 77% nienasyconych kwasów tłuszczowych, które w przeciwieństwie do nasyconych mają tzw. „dobry cholesterol”. Zawarte w oliwkach przeciwutleniacze, neutralizują obecne w organizmie wolne rodniki i w ten sposób przyczyniają się do zmniejszenia ryzyka wystąpienia nowotworów. Należą do owoców wysokokalorycznych, 100 g zawiera ok. 150 kcal, ale jednocześnie są lekkostrawne. Znajdują się wśród grupy produktów działających przeciwbólowo, a zwłaszcza przeciw-migrenowo (są bogate w miedź, pierwiastek, który wydaje się mieć korzystne działanie w zmniejszaniu wszelkich bólów). Pomagają też przy stwardnieniu tętnic, kamicy żółciowej, nieżycie i owrzodzeniu żołądka oraz w zaparciach, obniżają poziom cholesterolu, powodują też spadek zachorowań na astmę i alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa. Według medycyny ludowej wspomagają wątrobę w jej działaniu odtruwającym. W krajach południowych są najczęściej stosowanym środkiem przeciw zatwardzeniu. Przypisuje się im również działanie lecznicze w przypadku artretyzmu i cukrzycy.

11. Czarna fasola – jest pełnowartościowym źródłem białka i substancji odżywczych. Zawiera fosfor, potas, magnez, wapń, żelazo, cynk i związki siarki, kwasy organiczne, witaminy, przede wszystkim B i PP oraz błonnik, skrobię i substancje hamujące rozrost tkanek nowotworowych. Błonnik daje uczucie sytości, chroni przed nowotworami, stabilizuje poziom cukru we krwi i pomaga w usuwaniu toksyn z organizmu. Dostarcza ona energii, która jest stopniowo wykorzystywana przez organizm. Polecana w początkach cukrzycy, chorobach nerek, pęcherza i dróg moczowych oraz kamicy, zwłaszcza fosforanowej. Lekko obniża ciśnienie i leczą gościec. Zalecana jest też w dietach odchudzających oraz wegańskich i wegetariańskich. Nie poleca się jej natomiast kobietom w ciąży, osobom starszym z zaawansowaną miażdżycą i osobom cierpiącym na obniżoną perystaltykę jelit. Stwierdzono bowiem, że działa paraliżująco na ruchy robaczkowe jelit, zwiększa krzepliwość krwi i zlepia czerwone ciałka.

12. Czarna soczewica – jest bogata w składniki takie jak wapń, fosfor, żelazo, karoten, witaminy: B1, B2, PP, C, błonnik, komplet węglowodanów, kwas foliowy. Kwas foliowy jest jedną z witamin grupy B, niezbędny do powstawania krwinek czerwonych. Reguluje rozwój komórek nerwowych, wpływa na prawidłową funkcję układu nerwowego, przewodu pokarmowego, narządów płciowych. Kwas foliowy jest niezbędnym czynnikiem wzrostu i rozwoju. W pierwszych tygodniach ciąży jego rola ściśle związana jest z rozwojem i kształtowaniem układu nerwowego, zwłaszcza mózgu i rdzenia kręgowego. Soczewica jest niskokaloryczna o małej zawartości tłuszczu i wolna od cholesterolu. Jest również ważnym źródłem żelaza zwłaszcza dla kobiet, u których zapotrzebowanie na żelazo jest większe. Jest także bogata w proteiny (do pełnego kompletu brakuje jej tylko jednej z nich – metioniny). Rozpuszczalny błonnik oczyszcza układ trawienny. Ten typ błonnika redukuje także poziom glukozy i cholesterolu w organizmie człowieka a co za tym idzie zmniejsza zapotrzebowanie na insulinę u diabetyków (więcej, patrz: zgrzeszyc-za-miske-soczewicy).

13. Kawior czarny – największym prestiżem wśród czarnych kawiorów cieszy się pozyskiwany z bieługi, nieco niżej oceniany jest kawior z jesiotra zachodniego, na trzecim miejscu plasuje się kawior z siewrugi (jesiotra gwiaździstego), a najniżej ceniona jest ikra sterleta. Zawiera duże ilości nienasyconych kwasów tłuszczowych (w tym niezbędnych kwasów tłuszczowych, przeciwdziałających odkładaniu się płytek cholesterolowych) i aminokwasów, fosfor, jod, cynk, magnez, fosfolipidy i wapń (zapewnia odpowiednią krzepliwość krwi). Jaśniejsza odmiana kawioru czarnego zawiera znaczne ilości witaminy A (cca 0,45 mg na 100 g kawioru), D (przeciwkrzywicznej) i witaminy E . Ta ostatnia witamina odpowiedzialna jest za dobrą kondycję oraz polepszanie witalności naszego organizmu. Ze względu na relatywnie wysoką zawartość tłuszczów jest on bogatym źródłem energetycznym. Jest niestety bardzo kaloryczny – wartość odżywcza kawioru wynosi ok. 280 kalorii w 100 g czarnego.

1. Soki, herbatki i kompoty z ciemnych owoców.

2. Kawa zbożowa – dostarcza organizmowi fosfor, potas oraz magnez, zawiera też substancje goryczkowe, fenolokwasy, fitoterpeny oraz inulinę. Odpowiadają one za pobudzenie łaknienia i wspomaganie procesów trawienia. Zawarte w niej witaminy z grupy B wspomagają pracę układu nerwowego i odpornościowego, są ważne dla wyglądu skóry i włosów. Dzięki zawartości magnezu, kawa zbożowa może działać kojąco na nerwy. Obecne polifenole wspomagają neutralizację wolnych rodników, wpływających na procesy starzenia się organizmu czy nowotwory. (więcej, patrz: kawa-zbozowa)

3. Gotowe mieszanki z kwiatów chabra bławatka np.: herbata Czarna Earl Grey Blue Star  (herbata liściasta aromatyzowana olejkiem bergamotowym, z dodatkiem płatków chabra bławatka), Blue Moon (herbata chińska o bardzo oryginalnym aromacie z dodatkiem chabra), Grun Matinee (japońska herbata zielona aromatyzowana płatkami róży, słonecznikiem i kwiatem chabra).

do kupienia na www.smacznaherbata.pl

4. Herbaty i napary z lawendą.

I śniadanie: kubek kawy zbożowej z odtłuszczonym mlekiem (0,5 proc. tłuszczu), 1-2 łyżki płatków owsianych, 2-3 śliwki świeże lub suszone.

II śniadanie: 15 dag ciemnych winogron lub pół szklanki czarnych jagód, mała paczka krakersów albo 3 sucharki, 1 szklanka herbaty ziołowej bez cukru.

1. Talerz zupy jarzynowej, mieszanka warzyw ugotowanych na parze lub uduszonych na teflonowej patelni bez tłuszczu, szklanka koktajlu śliwkowego z kefirem.
2. Talerz zupy jarzynowej z pęczakiem, pieczarki duszone z czosnkiem i natką (20 dag pokrojonych pieczarek dusić 10 min. na łyżeczce oliwy, posypać natką i posiekanym ząbkiem czosnku), owoce leśne.
3. Pucharek porzeczek i jagód, 15 dag gotowanego kurczaka z ugotowanymi na parze warzywami.

1. Szklanka soku z czarnych winogron i porzeczek, surówka z orzechami.
2. 1 szklanka soku z winogron, sałatka z czarnej fasoli ze szczypiorem.
3. Zupa z płatkami owsianymi (60 dag płatków, por, marchewka, seler, tarty parmezan, sól nieoczyszczona), kasza kukurydziana z jagodami lub jeżynami.
Przez resztę tygodnia należy komponować menu na podstawie pierwszych trzech dni lub po prostu powtórzyć je w dowolnej kolejności. Kolorowa dieta ma być przecież, także zabawą.

Składniki (4 porcje): szklanka kaszy kukurydzianej, szklanka mleka, sól, 30 dag jeżyn, 4 łyżki cukru, jogurt.
Przygotowanie: Mleko zagotować ze szklanką wody, lekko osolić. Wsypać kaszę, gotować aż wchłonie całą wodę, zostawić w ciepłym miejscu. Jeżyny opłukać, zasypać cukrem, podlać małą ilością wody, gotować 5 min. Łyżką kłaść na talerz porcje kaszy, polać sosem jeżynowym, udekorować jogurtem.

Składniki (4 porcje): 1 jabłko, 3 łodygi selera naciowego, 1 pomarańcza, 2 kiście winogron ciemnych, garść orzechów włoskich, 2 łyżki miodu, 1/2 szklanki jogurtu.
Przygotowanie: Połowę jabłka pokroić na plasterki, resztę zetrzeć, selera i pomarańczę pokroić na kawałki, winogrona przekroić na pół, wyjąć pestki, składniki wymieszać, polać jogurtem i miodem.

Składniki: 1,2 kg ciemnej soczewicy, 1 l wody, 30-50 dag suszonych śliwek, sól.
Przygotowanie: Soczewicę namoczyć dzień wcześniej. Następnie zagotować ją kilka minut pogotować i odlać wodę, w której się gotowała. Zalać ją na nowo gorącą wodą i gotować. Namoczone wcześniej suszone (bez pestek) śliwki odcedzić z wody, pozostawiając jej niewielką ilość. Nastawić na mały ogień i gotować, aż będą na pół twarde. Takie niedogotowane śliwki dodać do gotującej się soczewicy. Dodać odrobinę soli (do smaku), można dodać odrobinę soku z cytryny.

Składniki: ugotowana czarna soczewica, rozgnieciony świeży czosnek, chilli (świeże lub w proszku), pomidory świeże, sok z cytryny, sól i pieprz do smaku.
Przygotowanie: Na patelni rozgrzać masło, wrzucić czosnek, chilli, pomidory pocięte w kawałki, sok z cytryny, sól i pieprz. Dodać ugotowaną soczewicę i dusić, przez ok. 15 min.

Składniki: 1 kg ciemnych śliwek (węgierek), 3 łyżki jogurtu, 5-6 szklanek wody, 4-5 goździków, ¼ łyżeczki cynamonu, 1 łyżka mąki ziemniaczanej, cukier do smaku.
Przygotowanie: Śliwki umyć, wydrylować, przełożyć do garnka, zalać wodą i gotować na średnim ogniu około 20 min. Po tym czasie dodać do gotujących się śliwek goździki i cynamon, zmniejszyć ogień i gotować jeszcze ok. 5 min. Jeśli ma to być chłodnik czysty – to owoce należy przecedzić, a chłodnik dosłodzić do smaku cukrem. Jeśli chcemy mieć chłodnik zabielany, to po wyjęciu owoców i dosłodzeniu należy dodać do niego jogurt i odstawić do ostudzenia. Natomiast jeśli mamy ochotę na zupę owocową to w czasie gdy śliwki gotują się już z dodatkiem goździków i cynamonu należy rozrobić mąkę z 2-4 łyżkami zimnej wody i wlać rozrobioną w ostatnie minucie gotowania, dosłodzić do smaku i jeśli lubimy zupy owocowe zabielane dodać do niej jogurt. Zupę można podawać z kaszą manną pokrojoną w kostkę.

Składniki: ½ szklanki rodzynek, cynamon, ½ szklanki ryżu, 6 daktyli, ewentualnie cukier.
Przygotowanie: Do rondelka wlać 2 szklanki mleka, wrzucić połowę laski cynamonu i pół szklanki ryżu. Gotować na małym ogniu 20 min. pod przykryciem. Po tym czasie dodać posiekane daktyle i pół szklanki namoczonych wcześniej we wrzątku rodzynek. Można ewentualnie dosłodzić. Gotować mieszając 10 min., aż mleko wsiąknie w całości i ryż będzie miękki.

Składniki: 1 cukinia, 1 pomidor, ½ ogórka, ¼ strąka papryki, ½ czerwonej cebuli, 4 łyżki czarnych oliwek, garść świeżej pietruszki, bazylii i mięty, sól, pieprz, oliwa z oliwek, ocet balsamiczny.
Przygotowanie: Cukinię pokroić wzdłuż na cienkie plastry – ok. 0,5 cm (najlepiej zrobić to za pomocą krajalnicy). Dobrze rozgrzać teflonową patelnię i podpiec na niej cukinię (bez dodawania oliwy). Rozłożyć na talerzu plastry cukinii, dodać pozostałe składniki. Oliwę rozmieszać dobrze z octem w proporcji 1:4, dodać sól, pieprz, oraz zioła. Polać sałatkę i podawać po 10 min.

Składniki: 1 kg świeżych owoców, ½ kg cukru.
Przygotowanie: Owoce zasypać ½ kg cukru i odstawić na 5 godzin. Następnie zagotować z niepełną szklanką wody i smażyć kilka minut, a następnie odstawić z ognia. Takie podsmażanie należy powtórzyć kilka razy. Aby konfitury nie przypalały się, trzeba co jakiś czas potrząsnąć rondlem. Następnego dnia po ponownym podsmażeniu (owoce powinny być szkliste) konfitury przekłada się do gorących słoików.

Składniki: 2 awokado, 8 łyżek gęstego jogurtu, czarny kawior, drobno posiekany szczypiorek, sok z 1 cytryny, grzanki z ciemnego pieczywa.
Przygotowanie: Przekroić awokado, usunąć pestki i wydrążyć miąższ. Połówki awokado pokroić w plasterki. Plasterki ułożyć na 4 małych talerzach, udekorować 8 łyżkami jogurtu, czarnym kawiorem i drobno posiekanym szczypiorkiem. Skropić sokiem z cytryny i doprawić do smaku. Podawać z grzankami.