Czy można wykryć chorobę po stanie włosów?

Analiza pierwiastkowa włosów to doskonała metoda diagnostyczna pozwalająca na bezbłędne rozpoznawanie tendencji chorobowych na wiele lat przed ujawnieniem się wszelkich chorób. Potrafi ona określić bardzo ściśle ilość pierwiastków magazynowanych przez organizm, ich wzajemne proporcje, stan przemiany mineralnej i typ metaboliczny. Na podstawie analizy określa się odpowiedni sposób odżywienia oraz nieodzowną suplementację witaminowo-mineralną. Można w ten sposób wyprzeć chorobę i zastosować najlepszą metodę leczenia – profilaktykę. Analiza jest konieczna u wszystkich, którzy źle się odżywiają i cierpią na: zaburzenia gastryczne, hormonalne, neurologiczne, otyłość, łuszczycę, zaparcia, schorzenia reumatyczne, czy długotrwałe depresje.
Analiza składu mineralnego włosów jest testem analitycznym mającym szerokie zastosowanie w rozpoznawaniu stanów patologicznych. Stężenie pierwiastków śladowych można oznaczyć zarówno w płynach ustrojowych jak i tkankach. Stężenie pierwiastków śladowych we krwi często nie oddaje jednak pełnego obrazu zawartości tych pierwiastków w organizmie. Spowodowane jest to faktem, że skład osocza w dużej mierze zależy od mechanizmów homeostatycznych i końcowe stężenie jest rezultatem wyrównywania stężeń przez poszczególne mechanizmy homeostatyczne. Stężenie pierwiastków we krwi w dużej mierze zależy też od aktualnie stosowanej diety. Obecnie stosowane metody w celu określenia stężenia pierwiastków śladowych we włosach cechuje niezwykle wysoka czułość. Są to: absorpcyjna spektometria atomowa (ASA), spektometria z zastosowaniem plazmy sprzężonej indukcyjne (ICAP), czy też metoda aktywacji neutronowej (NAA). Metody te w pełni pozwoliły na wykrycie we włosach ponad 30 pierwiastków śladowych. Wiele stanów patologicznych organizmu jest ściśle związanych ze zmianami stężeń pierwiastków śladowych w tkankach. Wykazano, że najlepszą metodą określenia ilości pierwiastków śladowych w organizmie jest zbadanie ich stężenia we włosach i paznokciach. Jest to w pełni alternatywna metoda w stosunku do analizy krwi i moczu. Włosy i paznokcie znajdują się poza powierzchnią skóry. Wyłączone są z procesów metabolicznych. Paznokcie są mniej przydatnym materiałem w stosunku do włosów ze względu na trudności pełnego usunięcia zanieczyszczeń egzogennych. Włosy natomiast są obojętną, trwałą tkanką, która nie ulega biologicznym zmianom. Keratynowa zewnętrzna otoczka włosa w pełni zapobiega zarówno utracie składników wewnętrznych jak i przedostawaniu się do środka zanieczyszczeń zewnętrznych. Zapewnia to stałość składu chemicznego. W przeciwieństwie do paznokci bardzo łatwo mogą być usunięte zanieczyszczenia z zewnątrz, dzięki czemu można otrzymać bardzo dobrą powtarzalność wyników analitycznych. Próbki włosa pobiera się w sposób nieinwazyjny. Można je pozostawić i przesyłać bez zmiany składu chemicznego.

Szczególnie cenna jest analiza pierwiastków śladowych toksycznych we włosach. Analiza stężeń pierwiastków śladowych we włosach jest najlepszą metodą oceny stanu mineralnego organizmu. Tkanka włosa zbudowana jest z białka zawierającego dużo cysteiny. Aminokwas ten dzięki obecności grupy tiolowej (SH) ma właściwości chelatujące pierwiastki grup przejściowych. Dzięki temu stężenie pierwiastków śladowych we włosach jest około pięćdziesięciokrotnie wyższe niż ich stężenie we krwi i moczu. Wiele ośrodków naukowych na świecie prowadzi pracę nad oceną korelacji pomiędzy stężeniem pierwiastków śladowych we włosach a ilością tych pierwiastków w organizmie, zarówno w przypadku równowagi fizjologicznej jak i podczas zaburzeń typu patologicznego. W mechanizmach przemiany materii uczestniczą substancje mineralne odgrywające ważną życiową rolę ze względu na własności fizykochemiczne i udział w strukturach biochemicznych. Przemiana związków nieorganicznych, a szczególnie kationów metali (makro i mikroelementów) jest związana z reakcjami enzymatycznymi ustroju. Metabolizm makro i mikroelementów jest regulowany przez składniki organiczne. Odgrywa decydującą rolę w procesach metabolicznych. Uzależniony jest od sprawności układu hormonalnego i nerwowego.

Analiza makro i mikroelementów we włosach daje dokładny opis stanu metabolicznego organizmu. Skład mineralny ustroju w dużej mierze zależy od czynników zewnętrznych. W zależności od rodzaju pożywienia, aktywności fizycznej i stopnia skażenia środowiska przebiegają w ustroju procesy mineralizacji (odkładanie się substancji mineralnych), demineralizacji (zubożenie ustroju w składniki mineralne) lub transmineralizacji (przegrupowanie się składników mineralnych w ustroju). Pierwiastki uwolnione w wyniku przemiany materii mogą zostać ponownie użyte do nowych zadań w przemianie materii. Fizjologiczne procesy życiowe zależą nie tylko od składu i stężenia poszczególnych pierwiastków, lecz również od ich proporcji w ustroju. Dla poszczególnych obszarów organizmu istnieje ściśle określona równowaga jonowa, która utrzymuje się na stałym poziomie. Na podstawie proporcji pomiędzy pewnymi pierwiastkami można ocenić aktywność metaboliczną i prawidłowość procesów fizjologicznych. Pomiędzy pierwiastkami śladowymi istnieją związki synergistyczne i antagonistyczne, wpływające bezpośrednio na metabolizm ustroju. Zachowanie właściwych relacji pomiędzy poszczególnymi pierwiastkami jest w wielu przypadkach ważniejsze od ich prawidłowego stężenia.
Analiza pierwiastkowa włosów jest wygodną i niedrogą metodą oceny mineralnego stanu człowieka przy:
1. wystąpieniu objawów klinicznych zespołu złego wchłaniania (zaburzenia gastrologiczne),
2. zaburzeniach regulacji gruczołów wewnętrznego wydzielania (zaburzenia hormonalne),
3. zaburzeniach neurologicznych,
4. zaburzeniach dermatologicznych (łuszczyca, bielactwo, wypadanie włosów…),
5. leczeniu otyłości,
6. schorzeniach kostno-stawowych,
7. zaburzeniach kardiologicznych,
8. zatruciach pierwiastkami toksycznymi,
9. długotrwałym wysiłku fizycznym w pracy i sporcie,
10. rehabilitacji,
11. profilaktyce.

Równowaga w zakresie bio-pierwiastków ma podstawowe znaczenie dla zachowania zdrowia. Naukowcy ustalili normy stężeń pierwiastków, jakie powinienm mieć każdy człowiek. Aż 81 pierwiastków znajduje się w tkankach i płynach fizjologicznych człowieka. Pozwala to widzieć go jako integralną część przyrody. Cztery główne pierwiastki ciała ludzkiego (węgiel, wodów, azot i tlen) stanowią aż 96% masy ciała. Pierwiastki występujące w organizmie ludzkim w ilościach większych niż 0,01% noszą nazwę makroelementów, a w ilościach poniżej 0,01% noszą nazwę mikroelementów.

Źródła:

http://www.lalbavita.com.pl/strona.php?27192.