„Matki dają naszemu duchowi ciepło a ojcowie – światło” (Jean Paul Sartre), ale niestety czasem ten blask mężczyzn szybko gaśnie, wybierają inną drogę życia, uciekają gdzie pieprz rośnie albo z innym przyczyn nie mogą się realizować jako ojcowie. Zaciągnięte wcześniej zobowiązanie staje się tylko pustym frazesem… a miało być tak sielsko i anielsko! Pozostawiona kobieta bierze ciężar wychowania potomstwa na swoje barki, a lekko nie jest. W pewnym sensie awansuje, przyjmuje nową rolę – mamy i taty w jednym. To niezwykle trudna i pełna zawiłości misja do zrealizowania, ale gra jest warta świeczki.
Mamusiu nie jesteś samotna, bo masz obok siebie uśmiechniętą czeladkę, która cię potrzebuje. Odrzuć łoże boleści, ciśnij w kąt smętki, uzbrój się w anielską cierpliwość, złap wiatr w żagle i kreuj swoje nowe życie. Uwierz w swoją siłę i moc, bo choć bez partnera u boku, możesz być super mamą, tylko sama musisz tego chcieć i poczynić ku temu stosowne kroki.
Najważniejsza jest dobra organizacja i takie układanie planu dnia, by pogodzić wiele ról, m. in. matki, kobiety pracującej, gospodyni domowej. Jeśli możesz liczyć na wsparcie ze strony rodziny, to wykorzystaj to. Wszelkie środki zaradcze, które sprawią, że ułatwią ci egzystencję są mile widziane, np. babcia zaprowadzi smyka do przedszkola, dziadek podwiezie wnuczkę na zajęcia taneczne. Nie bądź „Zosią Samosią” i przyjmij pomocną dłoń. Odłóż na bok swoją dumę i sama dopraszaj się wsparcia. W sytuacji gdy twoja pozycja materialna znalazła się w opłakanym stanie, porozmawiaj z rodziną, znajomymi, którzy być może podreperują twój aktualny stan. Nie jest też żadnym wstydem zwrócić się o koneksje do państwa, organizacji pozarządowych czy domów samotnej matki.
Nie zamykaj się w czterech ścianach i zadbaj o kontakty towarzyskie. Stwarzaj okazje, by odreagować stres (np. wyjście na kawę do koleżanki), podzielić się poglądami z innymi, wyrzucić z siebie negatywne emocje i naładować się pozytywnymi fluidami. Jeśli czujesz potrzebę odwiedzenia specjalisty, to poszukaj odpowiedniej placówki psychologicznej albo psychiatrycznej.
Poświęcaj się dziecku, ale miej też swoje pasje i czas tylko dla siebie. Gdy latorośl sama się bawi albo jest na urodzinach u koleżanki, wówczas oddaj się swojemu hobby, posłuchaj muzyki, przeczytaj jakiś bestseler. Rób, co kochasz i co sprawia, że pojawia się uśmiech na twojej twarzy.
Cały czas przypominaj sobie, że masz ogromną misję do wypełnienia – wychowanie potomstwa na godnych i wartościowych ludzi. Macierzyństwo to nagroda, którą powinnaś docenić. Dziecko traktuje cię jako wzór do naśladowania, zatem świeć przykładem. Nie obwiniaj się i nie rozdrapuj starych ran – patrz przed siebie i skup się na tym, by stworzyć szczęśliwą rodzinę. Dopuść do siebie myśl, że może kiedyś spotkasz na swojej drodze królewicza i razem powędrujecie dalej.
Dzieci bardzo często traktują swoich ojców jako autorytety. Samotna matka może wynagrodzić potomstwu brak mężczyzny w domu, ale tylko w pewnym stopniu. Nie wynika to z braku kompetencji, lecz z samej natury – tata to tata i go nie podrobisz. Rozmawiaj o tym ze swoimi pociechami i jasno wytłumacz, że pewnych rzeczy nie jesteś w stanie zrobić. Nie próbuj jednak zacieśnić więzów z dziećmi do tego stopnia, by nadmiernie chronić je przed złem świata. Może to przynieść negatywne skutki w postaci np. błędnego postrzegania przez nieletnich roli matki. Pogódź się z faktem, że jesteś sama i nie podejmuj za wszelka cenę prób zrekompensowania synom i córkom braku ojca.
Drogie mamusie uwierzcie w siebie i zaakceptujcie swoją nową, ale nie gorszą sytuację. Stwórzcie swoim pociechom ciepły dom i dajcie im poczucie bezpieczeństwa i stabilizacji.
Zobacz również:
