Szybkie diety owocowe – cz. 1

Dieta bananowa dostarcza cennych witamin, minerałów, przyspiesza odnowę komórkową, wzmacnia układ nerwowy i pozwala schudnąć co najmniej 1 kg w ciągu dnia. Dieta bananowa poprawia też zaopatrzenie komórek w tlen, pokonuje zmęczenie oraz stres i dodaje energii. Banany są niezwykle bogate w potas, kwas foliowy oraz witaminę C. Dieta przywędrowała z Japonii. Stworzyła ją para farmaceutów Hitoshi Watanabe i jego żona Sumiko. Teraz zdobywa USA i Europę Zachodnią. Jej kolejną cechą jest prostota. Dieta ma kilka modyfikacji, podstawa jest jednak jedna – banany.
W wersji oryginalnej, japońskiej na śniadanie je się tylko banany (1-2, zależy od ich wielkości) i popija je niegazowaną wodą o temperaturze pokojowej. Potem na obiad, podwieczorek i kolację można jeść to na co ma się ochotę, ale tylko do ósmej wieczorem. Z codziennego jadłospisu należy jednak wyrzucić kilka produktów, przede wszystkim lody i alkohol, znacznie ograniczyć nabiał, a po kolacji odstawić słodycze. Do posiłków można pić tylko wodę (o temperaturze pokojowej). Dozwolona jest za to jedna słodka przekąska w ciągu dnia. Po miesiącu powinnaś zrzucić ok. 5 kg.

Ponieważ jednak dieta japońska pod nazwą „Poranny banan” zyskała tylu zwolenników co i przeciwników, dietetycy opracowali jej modyfikacje. Modyfikacja bananowej diety japońskiej za podstawę bierze musli. 3 razy dziennie, rano, w południe i na kolację, je się musli, przyrządzone z 3 płaskich łyżek płatków owsianych, połowy banana, szklanki soku owocowego oraz łyżeczki miodu. Na drugie śniadanie oraz podwieczorek – po małym jabłku lub mandarynce. W ciągu dnia wypija się 1,5 litra wody mineralnej. Do diety potrzeba: 9 łyżek płatków owsianych, 1,5 banana, ½ butelki niesłodzonego soku owocowego, 3 łyżeczek miodu, 2 małe jabłka.

Ta prosta dieta opiera się na kilku głównych składnikach: m.in. bananach, płatkach owsianych oraz miodzie, z których każdy dostarcza innych, ale niezwykle cennych dla zdrowia składników. Banany są prawdziwą kopalnią potasu, zaraz po awokado oraz brokułach. W 100 gramach miąższu znajduje się 370 mg tego pierwiastka, który jest dostawcą wody do komórek. Potas odpowiada także za przenoszenie impulsów nerwowych, nastrój człowieka oraz działanie jego mięśni. Jako jedną z wielu licznych zalet regularnego jedzenia bananów, wymienia się obniżenie ryzyka ataku serca. Jest to także zbawienny efekt potasu. Potas jest również odpowiedzialny za wydzielanie insuliny, bierze udział w spalaniu węglowodanów  oraz białek. Potas bierze również udział w dotlenianiu mózgu, poprawia koncentrację. Ma wpływ na ciśnienie krwi i pracę nerek. Wystarczy zjeść dwa banany, by pokryć dzienne zaopatrzenie w ten pierwiastek. Pod grubą skórką owoców kryją się inne minerały: magnez, miedź, żelazo, cynk, selen, fluor, mangan i jod. Kwas foliowy, który również zawierają banany, chroni organizm przed nowotworami, doskonale wpływa na funkcjonowanie systemu pokarmowego, a także ma pozytywny wpływ na system nerwowy oraz mózg. Kwas foliowy jest istotny dla kobiet w ciąży – chroni płód przed powstaniem poważnych wad układu nerwowego i działa dodatnio na jego rozwój.  Zjedzenie jednego banana pokrywa około 15% dziennego zapotrzebowania organizmu na witaminę C. Banany pomagają też w zwalczaniu zbyt wysokiego poziomu cholesterolu. Zdaniem dietetyków połowa spożywanego białka, niezbędnego do odnowy komórkowej, powinna być pochodzenia roślinnego. Miąższ bananowy dostarcza także beta-karotenu, witaminy C oraz witamin z grupy B (B1, B2, niacyny). Ta ostatnia grupa ożywia przemianę tłuszczu i białka, dostarcza komórkom energii, jest pokarmem dla nerwów. Jej brak objawia się złym nastrojem, zmęczeniem, niezdolnością do koncentracji.
Mimo stosunkowo wysokiej kaloryczności (90-103 kcal na 100 g) banany mogą być wiodącym składnikiem diet odchudzających, ponieważ nie dręczy nas wtedy uczucie głodu. Ponadto zawierają stosunkowo dużo białka roślinnego, które jest lepiej wchłaniane niż zwierzęce. Rolę miotły oczyszczającej organizm z toksyn spełniają, bogate w błonnik, płatki owsiane, przy czym błonnik owsiany charakteryzuje się dodatkowo innymi cennymi właściwościami. Zawarte w nim beta-glukany pod wpływem gotowania zamieniają się w gęsty kleik chroniący błonę śluzową jelit, co ma istotne znaczenie dla osób cierpiących na dolegliwości układu pokarmowego. Dzięki wysokiej wartości energetycznej oraz odżywczej płatki owsiane, podobnie jak banany, pomagają pokonać głód. Owies zawiera bowiem 2-3 razy więcej tłuszczu w porównaniu z innymi zbożami. Korzystna jest także jego struktura: w 40% składa się on z kwasu linolowego, przeciwdziałającego sklerozie, a więc bardzo polecanego, szczególnie osobom starszym. Owies, zboże słabych ziem, dostarcza także dużo krzemu, wspierającego regenerację układu kostnego oraz tkanki łącznej i przeciwdziałającego wiotczeniu oraz starzeniu skóry. Kolejnym składnikiem diety jest miód, najlepsza odżywka, pozwalająca uzupełnić deficyt pierwiastków organizmie i ochronić się przed szkodliwym wpływem środowiska naturalnego. Wystarczy łyżka miodu dziennie (20 g), by nabrać sił po ciężkich chorobach, wzmocnić serce, poprawić pracę wątroby, złagodzić toksyczne skutki palenia papierosów oraz nadużywania alkoholu. Złoty nektar ma także działanie bakteriobójcze, odkażające, stad polecany jest przy przeziębieniach, katarach oraz grypach.

Stosując kurację bananową organizm oczyszcza się z toksyn, znacznie poprawia się przemiana materii oraz polepsza samopoczucie. Diety nie powinno się  jednak przeprowadzać dłużej niż góra kilka dni (tydzień),  ponieważ przy dłuższym stosowaniu może się okazać niebezpieczna. Dieta ta została specjalnie opracowana dla osób, które mają wrażliwy przewód pokarmowy. Szczególnie polecana jest osobom, które na co dzień odżywiają się półproduktami, zupkami w proszku, nie ograniczają jedzenia przekąsek typu chipsy, słone paluszki itd. lub których kuchnia jest zbyt tłusta i ciężkostrawna. Kuracja bananowa nie dostarcza organizmowi wszystkich niezbędnych składników, dlatego – chociaż zasadniczo nie ma przeciwwskazań aby tę dietę stosować – nie jest polecana osobom, które mają problem z łamliwymi paznokciami, czy skarżą się na słabe i wypadające włosy lub osobom, które rozpoznają u siebie oznaki przemęczenia, czy osłabioną odporność.

Dieta grejpfrutowa (grejfrutowa, grephefruitowa) została wymyślona stosunkowo niedawno przez lekarzy i żywieniowców z kliniki Rikshospitalet (szpitala uniwersyteckiego) w norweskim Oslo. Nazwa zdradza główny składnik diety, którym jest grejpfrut. Wszystko kręci się wokół grejpfruta, jako owocu, który jest niskokaloryczny i nie zawiera tłuszczy, zawiera mnóstwo witaminy C oraz beta-karotenu, jest też bogaty w wodę i włókna roślinne, co sprawia, że żołądek jest optymalnie wypełniony.

Dieta grejpfrutowa przeznaczona jest dla tych, które nie lubią liczyć kalorii. Ta dieta tego nie wymaga. Trzymając się określonego menu, można schudnąć nawet 3 kg w ciągu tygodnia. Dieta rewelacyjnie zużywa tkankę tłuszczową, jest tak skonstruowana, aby spalać tłuszcz, i jest przy okazji w miarę tania i krótka.

Diety nie powinno się stosować dłużej niż tydzień. Po skończeniu cyklu mamy 2 miesiące przerwy, w których możemy się odżywiać normalnie (najlepiej zdrowo i z umiarem). W diecie tej nie używamy cukru, i zbyt dużych ilości tłuszczu.

Między posiłkami zaleca się pić herbatę ziołową lub zjeść pół grejpfruta, dopuszczalny jest też kefir. Grejpfruty powinny być składnikiem 2-3 posiłków w ciągu dnia. Jest wiele odmian tej diety, różnice można znaleźć także w jadłospisach.

Dojrzałe owoce nie tylko pięknie pachną i smakują, ale kuszą również swoim wyglądem. Świeże truskawki mają wspaniały smak i aromat, zwłaszcza te dojrzałe i świeżo zerwane z krzaczków. Wtedy mają najwięcej witamin. Lubimy je na wiele sposobów w zupie, koktajlu, z ryżem. Ponieważ jest to dieta jednoskładnikowa i nie dostarcza wszystkich potrzebnych organizmowi witamin i minerałów stosujemy ją krótko, bo przez 3 dni. W tym czasie możemy schudnąć nawet 2,5 kilograma. Dieta przywraca formę i pogodny nastrój, dobrze działa na oczyszczenie organizmu, skórę, włosy i paznokcie. Truskawki są małokaloryczne. Dużo w nich wody. Można zajadać się nimi do woli. Niestety nie wszyscy mogą je jeść bez ograniczeń – szczególną ostrożność muszą zachować alergicy i osoby podatne na uczulenie. Cukrzycy mogą je jeść, ale w niewielkich ilościach, najlepiej bez dodatków, które są uzupełnieniem truskawkowych deserów (cukier, śmietana itp.). Truskawki są składnikiem wielu odchudzających owocowo-warzywnych diet. Mają właściwości odtruwające i oczyszczające, wspomagają spalanie tłuszczy, dlatego polecane są dzieciom i starszym osobom z nadwagą. Truskawki to źródło kwasu elegonowego, który chroni przed chorobami nowotworowymi. Truskawki to także bogate źródło witamin: C, A, B1, B2, PP. Witamina PP reguluje dotlenianie krwi – to dobre lekarstwo dla osób z problemem anemii, szczególnie dzieci. Jedząc truskawki, uzupełniamy niedobory mikro- i makroelementów w naszym organizmie. Zawierają one także wiele odżywczych soli mineralnych, które poprawiają przemianę materii. Owoce zawierają wapń, fosfor, żelazo, magnez i mangan. Żelazo wzmacnia i reguluje proces krwiotwórczy, fosfor i wapń wzmacniają kości i zęby oraz poprawiają pracę mięśni. Truskawki obniżają też kwasowość moczu i dlatego są polecane przy schorzeniach wątroby, nerek, kamieni moczowych i żółciowych. Zawarte w truskawkach bogactwo ochrania nasz organizm przed reumatyzmem i wspomaga leczenie artretyzmu.

I Śniadanie:
1) 20 dag truskawek, kubek naturalnego jogurtu (1,5% tłuszczu), ziołowa herbatka (135 kalorie)

II śniadanie:
1) 10 dag truskawek (33 kalorie)

Obiad:
1) Ryż z truskawkami.
2) Sznycel wieprzowy w sosie truskawkowym.
3) Filet z kurczaka z truskawkami.

Podwieczorek:
1) 10 dag truskawek (33 kalorie)

Kolacja:
1) Przystawka – zielona sałata, omlet z truskawkami.
2) Nadziewany melon.

Składniki: 7 dag ryżu, 20 dag truskawek, 3 łyżki soku z pomarańczy, słodzik, szczypta cynamonu lub imbiru.
Przygotowanie: ugotować ryż, truskawki umyć, usunąć szypułki, pokroić na pół. Połączyć z ugotowanym ryżem i 3 łyżkami soku z pomarańczy. Można posłodzić słodzikiem ze szczyptą cynamonu (343 kalorie).

Składniki: 2 jajka, 2 łyżki wody, łyżeczka oleju, 20 dag truskawek, czubata łyżka kiełków z pszenicy.
Przygotowanie: jajka roztrzepać z łyżkami wody. Rozgrzać olej na patelni, usmażyć omlet. Umyć i pokroić (lub zmiksować) owoce. Ułożyć na omlecie, posypać kiełkami z pszenicy i rozłożyć na pół. (295 kalorii).

Składniki: 10 dag chudego sznycla wieprzowego, 20 dag truskawek, łyżka kwaśnej śmietany, szczypta pieprzu, 3 dag makaronu.
Przygotowanie: sznycel usmażyć bez tłuszczu. Zmiksować 20 dag truskawek, doprawić do smaku łyżką kwaśnej śmietany i pieprzem. Ugotować makaron (bez soli).
Podawać z mięsem i lekko podgrzanym sosem (342 kalorie).

Składniki: 10 dag piersi kurczaka, 15 dag szparagów, 20 dag truskawek, 4 dag ryżu, sok z 1/2 cytryny, pieprz.
Przygotowanie: pierś usmażyć na patelni teflonowej, bez tłuszczu. Ugotować szparagi. Pokroić truskawki. Podgrzać razem szparagi i truskawki, doprawić sokiem z cytryny i pieprzem. Ugotować ryż. Podawać razem z mięsem, truskawkami i szparagami (348 kalorii).

Składniki: 5 dag mozarelli, 20 dag truskawek, 2 łyżeczki oleju lub oliwy, łyżeczka soku cytrynowego, łyżka migdałów, kilka liści sałaty.
Przygotowanie: Umyć sałatę i truskawki. Pokroić mozzarellę w drobną kostkę. Ułożyć ser na liściach sałaty, na wierzch położyć pokrojone truskawki. Skropić oliwą i cytryną. Sparzyć migdały, obrać i posiekać. Zrumienić na patelni bez tłuszczu. Posypać sałatę. (291 kalorii).

Do truskawek nie należy dodawać białego cukru (ewentualnie niedużą ilość brązowego, ale trzcinowego, nie kandyzowanego).