Cukier kokosowy – właściwości dla zdrowia

22 listopada 2019, dodał: Marta Dasińska
Artykuł zewnętrzny

Większość z Was słyszała już zapewne o oleju kokosowym, czy wodzie kokosowej, ale czy wiecie co to jest cukier kokosowy?  Nasz tradycyjny zwykły biały cukier pozyskiwany z buraków w składzie nie posiada żadnych wartości odżywczych, jego skład to glukoza i fruktoza w stosunku 1:1 i nic więcej, natomiast cukier kokosowy zachwyci Was swoimi właściwościami i zawartością mikrolementów i witamin. Indeks glikemiczny białego cukru to 60, podczas gdy kokosowego to już tylko 35…

Cukier palmowy to zdrowy, ekologiczny i szybko zyskujący na popularności cukier. Smak czystego cukru palmy kokosowej przypomina smak brązowego cukru, choć ma bardziej karmelową nutę.
Początkowo uzyskiwany z soków palmy Palmyra, teraz także z palmy Sago jak i z palm kokosowych (ten z plamy kokosowej zwany jest także cukrem kokosowym) chociaż nie jest uzyskiwany bezpośrednio z orzecha kokosowego, a jak każdy cukier palmowy ze słodkiego wodnistego soku uzyskiwanego z naciętych pąków kwiatowych.

Sok wypływający z tych nacięć zbiera się, następnie gotuje się uzyskując gęsty płyn, który wlewany jest w tyczkę bambusową i zbierany. Po filtracji jest ona w tradycyjny sposób gotowana w naczyniach przypominających wook, aż do momentu wytrącenia się cukru, który następnie jest granulowany. W przypadku cukru palmowego granulacja jest nieskomplikowanym procesem pozwalającym na uzyskanie prostego i czystego produktu.

Cukier z palmy kokosowej jest długotrwałym źródłem energii działającym przez cały dzień. Od zwykłych cukrów odróżnia go to, że nie wywołuje nagłych zwyżek bądź deficytów energii w organizmie. Największym plusem cukru palmowego jest bardzo niski indeks glikemiczny tj. 35. Stosowanie cukru palmowego pomaga diabetykom cierpiącym na cukrzycę typu 1. i 2. w kontroli wagi ciała oraz wzmaga stężenie glukozy i lipidów we krwi. Dla porównania, modny niedawno słodzik na bazie surowej agawy posiada indeks glikemiczny 42, wszelkie miody indeks 55 a cukry trzcinowe indeks rzędu 68.
Ponadto, cukier kokosowy odznacza się znacznie wyższą zawartością środków odżywczych niż inne słodziki dostępne na rynku. Szczególnie dużo możemy znaleźć w nim potasu, magnezu cynku i żelaza. Obficie występują w nim także witaminy B1, B2, B3, B6 oraz C. Tak wysokiej zawartości substancji odżywczych i pierwiastków nie sposób znaleźć w jakimkolwiek cukrze rafinowanym.
Temperatura topnienia jest bardzo niska, z kolei temperatura spalania jest wysoka co czyni go tak pożądanym przez cukierników i idealnym do potraw z woka.
Jest sprzedawany jako ciemnobrązowe lub jasnobrązowe granulki, bloczki lub płyn. Ten sprzedawany na marketach w Tajlandii zazwyczaj nie jest czystym cukrem, miesza się go białym cukrem trzcinowym i uzyskując białe twarde krople.
W przeciwieństwie do swojej konkurencji, dzięki kilku kluczowym cechom, staje się coraz modniejszy wśród orędowników zdrowego odżywiania, a także zyskuje sobie coraz większą rzeszę fanów wśród zwykłych konsumentów. Co do walorów aromatycznych, posiada on znacznie bardziej intrygujący zapach niż wszelkie inne cukry. Jego aromat może zastępować sztuczne zapachy stosowane w domowych pomieszczeniach. Wystarczy wsypać go trochę do otwartego naczynia, a zapach rozejdzie się po domu tworząc przyjemną atmosferę.
Może być używany do wyrobu ciastek i innych wypieków, odżywek proteinowych, batonów energetycznych, napojów lub, jako alternatywa, wszędzie tam gdzie używany jest cukier trzcinowy. Stosuję się go do zbilansowania słonego smaku ryb. W kuchni tajskiej pierwotnie używano go do deserów i słodyczy, czasami do potraw curry i sosów. Dopełnia smaku wielu pikantnych, kwaśnych i słodkich dań tajskich. Ma on bardzo zawiesisty słodki smak przypominający aromatem karmel lub toffi. W Indyjskiej do przyrządzania kawy i różnych ciastek i ciast i mlecznych deserów. Rafinowana i skrystalizowana forma ma zastosowanie medyczne – ma działanie wykrztuśne i pomaga koić ból gardła.
Jeśli chodzi o skład cukru z palmy kokosowej, to w znacznej części składa się on z sacharozy (70 – 79%). Pozostałe jego składniki to glukoza i fruktoza (3 – 9 % każdy). Niewielkie różnice w składzie mogą być spowodowane tymi samymi czynnikami, jakie wpływają na jego zabarwienie, tj. różnymi metodami podgrzewania, wiekiem drzew oraz ich odmianami.
Jako ciekawostkę można podać, że w Indiach i Chinach cukier kokosowy od dawien dawna uznawany jest za substancję mającą lecznicze właściwości. Już w 1409 roku był on regularnie importowany do Chin na życzenie ówczesnego cesarza.
Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa uznaje cukier z kwiatu kokosa za jeden z najbardziej przyjaznych dla środowiska źródeł tej substancji.

zobacz również: