Stres towarzyszy nam przez całe życie. Może być siłą napędową naszego działania w pokonywaniu trudności, ale też może stać się źródłem dezorganizacji pracy organizmu.
Ludzie nauczyli się już w dzieciństwie, że poczucie bezpieczeństwa i kontroli nad sytuacją wiążę się z matką i karmieniem piersią. To skojarzenie jest zupełnie normalne, ale w życiu człowieka dorosłego może niestety przybrać formę wyolbrzymioną i szkodliwą.
Kiedy to ma miejsce? W sytuacji, gdy np. nauczymy się reagować na nasze potrzeby emocjonalne poprzez wypełnienie pokarmem żołądka i związane z tym faktem poczucie ulgi i przyjemności. Jest to zaspokojenie, co najmniej dwóch podstawowych potrzeb człowieka – głodu i bezpieczeństwa. Ponieważ wielu ludzi nie zdaje sobie sprawy z ze związku pomiędzy sytością, a poczuciem bezpieczeństwa w sytuacji oddziaływania na nich stresu, nie są także w stanie przerwać tej relacji, którą można nazwać „emocjonalnym jedzeniem”.
Naukowcy rozumieją dziś zjawisko objadania się jako sposób na redukowanie niepokoju, frustracji i obniżenie poczucia winy. Jest także oczywiste, że wielu ludzi reaguje nadmiernym jedzeniem w sytuacji, gdy oddziaływający
Jeśli więc rzeczywistym powodem nadmiernego objadania się jest stres, jedynym sposobem walki z nadwagą jest identyfikacja rzeczywistych źródeł stresu, przywrócenie adekwatnych godzin snu, które zwykle są zaburzone i narzucenie właściwego i powtarzalnego rytmu jedzenia (śniadanie – obiad – kolacja).
Otyłości nie wolno sprowadzać wyłącznie do problemów o charakterze psychologicznym. Może się zdarzyć, że człowiek psychicznie sprawny, w pełni usatysfakcjonowany ze swojego życia rodzinnego i zawodowego manifestuje olbrzymi i niepohamowany apetyt. To jednak mniejszość. Większość to ludzie, którzy próbują wypełnić nudę, czasem samotność, smutek czy złość uczuciem sytości i odprężenia pojawiającym się w trakcie jedzenia.
Z otyłością niestety związane jest także spowolnienie ruchowe, brak dyscypliny wewnętrznej i objadanie się w przeróżnych porach dnia. Równocześnie towarzyszy temu poczucie winy, wstyd, depresja a nawet chęć całkowitego wycofywania się z życia towarzyskiego. Obserwacja naukowa pokazuje, że istnieje konflikt pomiędzy tendencją do konsumpcji wysoko kalorycznych pokarmów w celu szybkiego osiągnięcia uczucia przyjemności, a długoterminowymi, negatywnymi dla zdrowia skutkami objadania się.
Stres życia codziennego nie może być rozwiązywany poprzez jedzenie (a już szczególnie w nadmiernej ilości). Stres staje się czynnikiem towarzyszącym otyłości.
Zakładając, że istnieje związek pomiędzy stężeniem kortyzolu (jest on , obok adrenaliny, jednym z kluczowych hormonów będących odpowiedzią organizmu na stres, zarówno fizyczny jak i emocjonalny tzw. hormonem walki i ucieczki. Jego działania obejmuje zwiększanie stężenia glukozy we krwi, ciśnienia tętniczego krwi a także hamowanie działania układu odpornościowego), poziomem stresu a otyłością, co można zrobić aby zapobiegać?
- Skoncentruj się nad redukcją poziomu stresu w swoim życiu.
Jednym z lepszych sposobów na poprawienie wrażliwości komórek na insulinę jest wysiłek fizyczny. Ćwiczenia nie tylko pomagają w spalaniu tkanki tłuszczowej ale także neutralizują skutki stresu. - Znajdź i wypracuj swoje własne techniki relaksacji.
- Medytuj, uprawiaj jogę, wykonuj ćwiczenia oddechowe. Naucz się lepiej zarządzać swoim czasem. Wysypiaj się. Te techniki pomaga w zmniejszeniu fizjologicznej reakcji organizmu na stres.
- Zmień sposób postrzegania sytuacji stresowych.
To co dla jednej osoby może być stresujące dla inne może być możliwością do zdobyci a nowych umiejętności. Stres utrudnia życie, jednak to w jaki sposób na niego reagujemy również jest ważne.
Czy możliwa jest walka z otyłością bez redukcji stresu? Należy zakładać, że nie. Jakie techniki leczenia mogą służyć w walce z otyłością a mające związek ze stresem? Między innymi to zmiana tempa jedzenia (im wolniej tym lepiej), uświadamianie źródeł stresu i ich eliminacja, wzmacnianie procesu samokontroli nad spożywaną dietą i unikanie automatycznego reagowania w sytuacji stresu. Ta automatyczna reakcja, utrwalona doświadczeniami z przeszłości jest szczególnie niebezpieczna, ponieważ prowadzi zwykle do spożywania dużej ilości pokarmów bez świadomości i poczucia winy.
Emilia
Zobacz również:
-
Co jeść aby mieć dobry humor?
-
Przesilenie wiosenne: kobiety narażone bardziej
-
Co przyśpiesza przemianę materii?
-
Najlepsze spalacze tłuszczu