Czy mięśniaki mogą być groźne?

30 marca 2012, dodał: Redakcja

Artykuł zewnętrzny

Mięśniaki macicy zaliczane są do najczęściej występujących łagodnych guzów narządu rodnego kobiet. Choroba ta częściej występuje u kobiet w wieku rozrodczym pomiędzy 35 a 45 rokiem życia., u kobiet, które nie rodziły, chociaż nie jest to regułą. Medycyna oferuje wiele metod leczenia mięśniaków, wśród nich coraz bardziej popularne stają się innowacyjne środki farmakologiczne.

Mięśniaki zbudowane są z mięśni gładkich, tych samych, z których jest zbudowana ściana macicy. Trudno jest jednoznacznie stwierdzić jakie są przyczyny ich powstawania, jednakże twierdzi się, że ich występowanie uzależnione jest od poziomu hormonów (nadmiaru estrogenów lub zwiększonej wrażliwości na estrogeny). Na powstawanie mięśniaków również może mieć wpływ inny hormon – progesteron. Ponadto, inne czynniki sprzyjające ich pojawieniu się to, m.in. otyłość, wiek, predyspozycje genetyczne.

Należy podkreślić, że mięśniaki to nie tylko problem zdrowotny, który wymaga leczenia farmakologicznego, hormonalnego czy też operacyjnego. To także schorzenie, które szczególnie może wpłynąć na jakość życia, samopoczucie i stan psychiczny pacjentki. Objawy towarzyszące mięśniakom, m.in., m.in. niekontrolowane i nieprawidłowe krwawienia, mechaniczny ucisk mięśniaka na inne narządy, okresowe zaparcia, nietrzymanie moczu, bóle różnego pochodzenia, niekorzystnie oddziałują zarówno na zdrowie jak i psychikę kobiety. Mięśniaki mogą również negatywnie wpływać na płodność, a w przypadku już istniejącej ciąży, być dla niej zagrożeniem i w skrajnych przypadkach, prowadzić do poronień, podkreśla dr Jacek Tulimowski, ginekolog. Dolegliwości towarzyszące mięśniakom są problemem intymnym i krępującym, który obniża poczucie własnej wartości i zniekształca własny wizerunek kobiecości, z czym kobiety, często nie potrafią sobie poradzić.

Wiele kobiet bagatelizuje problem mięśniaków, nie poddaje się regularnej kontroli
i badaniom, a wizyta u ginekologa często jest odkładana lub traktowana jako ostateczność.
W większości przypadków wykrycie mięśniaków macicy następuje przypadkowo, gdyż zdarza się, że nie dają one żadnych dolegliwości. W społeczeństwie brakuje świadomości na temat tego, że systematyczna kontrola i wczesne zdiagnozowanie mięśniaków pozwoli szybko dobrać metodę leczenia, a tym samym przejąć kontrolę przez pacjentkę nad chorobą.

Możliwości leczenia

Współczesna medycyna oferuje szereg nowoczesnych metod leczenia mięśniaków macicy, których wybór jest uzależniony od wielu czynników, m.in. od wieku pacjentki, umiejscowienia mięśniaka, jego rozmiaru i unaczynienia. Wśród nich wyróżnić można metody operacyjne, które stosuje się zwłaszcza w przypadku nasilonych krwotoków, objawów ucisku na pęcherz moczowy i dużych, szybko rosnących mięśniaków.
Na rynku farmaceutycznym pojawiają się też innowacyjne środki farmakologiczne, tzw. selektywne modulatory receptora progesteronowego, które bezpośrednio działają na mięśniaka, hamują jego rozwój i wzrost oraz powodują zmniejszenie jego wielkości, średnio o ok. 30%, dodaje dr Jacek Tulimowski, ginekolog. Preparaty te redukują obfite krwawienia w ciągu pierwszych 10 dni 3 miesięcznej kuracji, a także powodują niewielką ilość działań niepożądanych, jak na przykład uderzenia gorąca, brak miesiączki, który jest uznawany za pożądany efekt dla pacjentek. Miesiączka zwykle powraca w ciągu 4 tygodni po zakończeniu leczenia. Badania kliniczne nad jednym z takich preparatów, który zawiera substancję czynną – octan uliprystalu, pokazują, że może stać się on powszechny zarówno w leczeniu zachowawczym mięśniaków, jak również przygotowując do wykonania zabiegu operacyjnego.

Więcej informacji na stronie internetowej: www.miesniakimacicy.pl