Jeśli sądzicie, że życie skazańców polega na bezczynnym przesiadywaniu w celi, podczas gdy my podatnicy zmuszeni jesteśmy pokrywać koszty ich utrzymania to na przykładzie brazylijskich zakładów karnych możecie przekonać się, że mający na bakier z prawem mogą zrobić coś pożytecznego.
Okazuje się, że resocjalizacja więźniów jest korzystna nie tylko dla nich samych, ale i dla reszty społeczeństwa. Osadzeni za kratami ochotnicy pod nadzorem strażników otrzymują możliwość skrócenia kary w bardzo ekologiczny sposób. Skazańcy zasiadają na specjalnie przystosowanych rowerach i pedałując przybliżają moment wyjścia na wolność. Mieszkańcy brazylijskich zakładów karnych, którzy jeździli na stacjonarnych jednośladach, za każde 16 godzin o jeden dzień skracają sobie wydany przez sąd wyrok.
Dodatkowym atutem rowerowego odbywania kary jest ładowanie podłączonych do jednośladów akumulatorów. Dzięki tak wytworzonej odnawialnej energii, miasta, w których znajdują się areszty, zyskują darmowe oświetlenie. Skazańcy nie muszą posiadać żadnych technicznych umiejętności, by ich praca przyniosła oczekiwane rezultaty. Jak szacują naukowcy w zależności od kondycji dzięki energorowerowi można wytworzyć nawet do 215 watów.
Uczestnicy rowerowego programu mają ogromną motywację do odbywania dalekich podróży w obrębie swojego zakładu. Przy okazji, społeczeństwo patrzy na nich łaskawszym okiem, a oni prócz spełniania dobrego uczynku dbają o poprawę własnej kondycji.
Zobacz także:
1. Najdziwniejsze metody antykoncepcyjne
3. Zabójcy i morderczynie – seryjni mordercy w dziejach ludzkości
W Polsce tak różowo to nie wygląda. Więźniowie są w większości rozwydrzeni. Z nudów piszą wnioski, skargi, zażalenia, odwołania i tak w kółko.
Też słyszałam o współpracy ze schroniskami, ale to lokalne programy w konkretnych placówkach penitencjarnych.
Nie wierzę w resocjalizację w warunkach polskich zakładów karnych. Wkurza mnie, że z podatków tak dużo idzie na utrzymanie więzień. W wielu rodzinach nie ma takich warunków socjalno-bytowych jak z zakładach karnych, gdzie więzień może wybierać pomiędzy 2 daniami głównymi. No, sorry, ale to przesada. Aż mi się ciśnienie podnosi, jak o tym myślę. A gdzie prawa ofiar np. zgwałconych kobiet?
Zawsze to coś innego niż u nas w Polsce, gdzie resocjalizacji praktycznie nie ma wcale.. Chociaż ostatnio widziałam w telewizji coś, co mnie pozytywnie zszokowało.. Resocjalizacja więźniów w schroniskach, która polega na pomocy w żywieniu, opiece piesków oraz ich wyprowadzanie na spacery. To już coś :) Jednak o innej resocjalizacji nie słyszałam, co jest dość smutne, ale i prawdziwe. A więźniowie przecież spędzają masę czasu w zakładach karnych odsiadując wyroki.. Jedynie co robią, to pomagają na kuchni w szykowaniu obiadów. A mogliby np. założyć mini- kółka zainteresowań, pogrupować się wedle zawodów i tworzyć jakieś wyroby, produkty – nawet dla własnych potrzeb :)