„Księga Życzeń” – recenzja

Poznajcie Avagoh – magiczną krainę, w której zwierzęta mogą się swobodnie porozumiewać, a Elfy, Jednorożce czy Kolorowi Ludzie są częścią wesołej, dobrotliwej społeczności, w której nie ma podziału na prace damskie i męskie, i nawet mężczyźni potrafią przyszywać guziki (!). Nie ma tu także kłamstwa, które nawet nie ma własnej barwy. Uczucia wyrażają się bowiem całym spektrum kolorów, a osoba mówiąca może mieć różne odcienie skóry i włosów w zależności od wypełniających ją emocji. I byłoby cudownie gdyby nie zła i podstępna Eternia, która tracąc zdolność zmiany barw postanowiła osłabić tę cudowną krainę zabierając jej magię i ową niezwykłość, która czyni ją wyjątkową. Księga Życzeń znika i tylko Kasia, sprowadzona z przyszłości może pomóc mieszkańcom Avagoh…
I tak oto niezwykle gadatliwa i inteligentna dziewczynka wraz z garstką niebanalnych przyjaciół wyrusza na poszukiwania zaginionej księgi. Towarzyszy jej gepard, jednorożec i gronostaj (bardzo proszę nie mylić z fretką!), najbardziej dziwaczna i niedobrana grupa istot o różnych ciekawych charakterach, które potrafią zarówno bawić, jak i wzruszać, a więc zapewniają cudowną, baśniową rozrywkę. Podróż po krainie wcale nie jest łatwa, Kasia bowiem nie potrafi zmieniać barw, a tym samym musi przekonywać magiczny lud do siebie i swoich dobrych zamiarów.

Książka nasycona fantastyczną kreacją, plastycznie i ciekawie odmalowująca nowy, nieznany świat jednocześnie zachwyca swoją głębią, wnikającą w psychikę i charakter. Autorka w zgrabny sposób wplata w nurt opowieści ważkie prawdy, uczy tolerancji, akceptacji, prawdziwej przyjaźni. Nie ma tu jednak natrętnego moralizatorstwa tudzież podobnych zabiegów psychologicznych, jedynie poddane umiejętnej literackiej obróbce wartości, które mają uczyć i wskazywać tę właściwą drogę. W opowieści znajdziemy więc głębię emocji, ich spektrum rozpościera się w pryzmacie całej historii i dodaje jej tej cudownej edukacyjnej mądrości skierowanej do młodego czytelnika.
Autorka nacechowała swoje opowiadanie lekkością i humorem, dzięki czemu obcowanie z książką staje się prawdziwą przyjemnością. Gawędziarską nutą wprawnego narratora prowadzi czytelnika poprzez przygodę, której bohaterowie obdarzeni sympatią i naturalnością uwodzą i zapraszają do wspólnego podróżowania. Nie sposób ich nie polubić, nić porozumienia zawiązuje się szybko i dalej tylko coraz mocniej się zacieśnia, sprawiając, że opowieść intryguje i bawi, niesie zadowolenie i wywołuje wesoły uśmiech na twarzy.
Wszystko to razem, niebanalna fabuła, ciekawi bohaterowie, domieszka mądrego dydaktyzmu i niebanalny humor sprawiają, że po książkę może sięgnąć czytelnik w każdym wieku, i zostać w pewien sposób oczarowany. Oczywiście, ze swej natury „Księga Życzeń” przeznaczona jest dla młodszego odbiorcy, ale zapewniam, że także dorosły może w tej baśni odnaleźć pierwiastki cudowności, odrealnienia i zapomnienia o świecie rzeczywistym, a jednocześnie odnaleźć emocjonalny most łączący fantazję ze współczesnością.  Dodatkowo atutem jest także piękne wydanie, niesamowicie kunsztowne rysunki, wyrazista czcionka, śliczna okładka, które niejako dopełniają opowieść, a jednocześnie ujmują ją w zgrabne i estetyczne ramy.
Polecam książkę z przekonaniem, że spodoba się każdemu czytelnikowi, który ma ochotę poznać cudowną bajkową krainę potrzebującą pomocy i zrozumienia. To swoista opowieść o nauce tolerancji, akceptacji i przyjaźni. Uniwersum dobrych życzeń. Zachęcam z wielką przyjemnością. Naprawdę warto.
Marta D.

Seria: Tajemnica Avagoh
Premiera: kwiecień 2012
Wydanie: I
Ggatunek: powieść
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Format: 12,3 x 19,5 cm
Liczba stron: 240
Ilustracje: Bartek Drejewicz
ISBN 978-83-7747-669-7