Jelita – fascynująca część układu pokarmowego maluszka

Układ pokarmowy człowieka spełnia wyjątkowo odpowiedzialną rolę – to dzięki niemu do organizmu dostarczane są składniki odżywcze, niezbędne do pracy wszystkich narządów i układów. Jego ważną częścią są jelita, czyli główne miejsce trawienia i wchłaniania pokarmów. Po narodzinach brzuszek niemowlęcia jest jeszcze niedojrzały. Mama może jednak na wiele sposobów wspierać jego rozwój, m.in. poprzez prawidłowe żywienie maluszka.

Dzięki informacjom przekazywanym z brzuszka malucha do mózgu możliwe jest pobieranie pokarmu, a także odczuwanie głodu lub sytości. Od harmonijnej pracy układu pokarmowego zależy prawidłowe funkcjonowanie całego organizmu oraz samopoczucie dziecka.

Wielopoziomowa niedojrzałość

Układ pokarmowy maluszka znacznie różni się od układu pokarmowego osoby dorosłej. Już w czasie ciąży, podczas porodu i w pierwszych chwilach po przyjściu na świat rozpoczyna się zasiedlanie i kolonizacja jelit noworodka przez mikrobiotę. W tym czasie działanie układu pokarmowego jest jeszcze niedoskonałe. Brzuszek rozwija się przez cały okres 1000 pierwszych dni życia dziecka – to czas liczony od poczęcia przez pierwsze lata życia. Rozwój ten przebiega stopniowo, a brzuszek osiąga pełną dojrzałość dopiero ok. 3. roku życia dziecka.

Jak zbudowane są jelita maluszka?

Jelita są kolejną po żołądku częścią układu pokarmowego. Pierwszy odcinek jelita cienkiego, to dwunastnica Jelito cienkie pokryte jest kosmkami jelitowymi, dzięki którym powierzchnia wchłaniania pokarmu jest większa. Niestrawione resztki pokarmowe przechodzą do jelita grubego. Jelito grube składa się z jelita ślepego, okrężnicy i odbytnicy. W okrężnicy wchłaniana woda oraz elektrolity Jelito grube zasiedla również symbiotyczna mikrobiota jelitowa. Ostatnim elementem jelita grubego jest odbytnica i odbyt, przez który w postaci kupki wydalane są resztki niestrawionego pokarmu oraz zbędne substancje.

Układ pokarmowy w ciągłej pracy

Proces trawienia zaczyna się już w buzi maluszka Dzięki właściwościom śliny, już na tym etapie długiej drogi dochodzi do wstępnego trawienia węglowodanów. Kiedy pokarm przekroczy granicę gardła, czyli znajdzie się w przełyku, to, co stanie się z nim w dalszej kolejności, nie zależy już od woli dziecka. Przełyk jest przewodem, który łączy gardło z żołądkiem. Żołądek gromadzi pokarm przedostający się z przełyku, miesza treść pokarmową z sokiem żołądkowym, co prowadzi do wytworzenia miazgi pokarmowej. W jelicie cienkim dochodzi do właściwego trawienia spożywanych pokarmów. Jelito grube z kolei „pracuje” nad tym, czego nie wchłonęło jelito cienkie[1].

Wsparcie poprzez żywienie

Na prawidłowy rozwój zarówno układu pokarmowego, jak i całego organizmu dziecka ogromny wpływ ma sposób żywienia w 1000 pierwszych dni życia. Właśnie dlatego przyszła mama już na etapie planowania macierzyństwa i w trakcie ciąży powinna zadbać o zbilansowaną dietę. Po narodzinach, najlepszym sposobem na wspieranie rozwoju delikatnego brzuszka jest karmienie piersią. „Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) zaleca wyłączne karmienie piersią przez 6 pierwszych miesięcy życia maluszka. Następnie karmienie piersią należy kontynuować do 2. roku życia dziecka lub dłużej, przy jednoczesnym wprowadzaniu do jego diety pokarmów uzupełniających. „Jeżeli z jakichś powodów mama nie może karmić piersią, warto przy konsultacji z lekarzem pediatrą wybrać odpowiednie mleko modyfikowane. Prawidłowy rozwój małego brzuszka wspiera Bebiko PRO+ 2, pierwsze na polskim rynku mleko modyfikowane częściowo fermentowane” – mówi Lucyna Bienek, doradca marki.

Ważne informacje: Karmienie piersią jest najwłaściwszym i najtańszym sposobem żywienia niemowląt. Mleko matki zawiera wszystkie składniki odżywcze niezbędne do prawidłowego rozwoju dziecka oraz chroni je przed chorobami i infekcjami.

Karmienie piersią daje najlepsze efekty, gdy matka prawidłowo odżywia się w ciąży i w czasie laktacji oraz gdy nie ma miejsca nieuzasadnione dokarmianie dziecka. Przed podjęciem decyzji o zmianie sposobu karmienia matka powinna zasięgnąć porady lekarza.

[1] Giulia Enders, Historia wewnętrzna, jelita – najbardziej fascynujący organ naszego ciała, 2015.