Dieta afrodyzjakalna. Różne przepisy i jadłospis

Całą tę wiedzę należy wydobyć na wierzch. Wiara w moc afrodyzjakalną niektórych produktów spożywczych sięga bowiem prehistorii człowieka. W ubiegłym stuleciu zbadano wartość odżywczą oraz skład chemiczny wielu z nich. Wykazano, że z reguły są one bogate w witaminy i składniki mineralne, zawierają też inne substancje wywierające wpływ na organizm człowieka, w tym często na układ płciowy. Choć wiara w szczególne właściwości afrodyzjaków bywa niekiedy przesadzona, to nie ma powodów wątpić, że są one często zdrowym i wartościowym pożywieniem.

Afrodyzjaki jako element chińskiej diety miłości, która jest dietą zdrowia i długowieczności kojarzymy jako pokarm poprawiający naszą potencję, libido, itd. Zasady diety afrodyzjakalnej wypracowane w ciągu ostatnich kilkunastu stuleci przez chińskich mędrców i lekarzy. Od wieków uznaje się zależność między rodzajem diety, a sferą uczuć. Pierwotnie przypisywano magiczną moc niektórym roślinom i organom zwierzęcym wzmagającym witalność i popęd płciowy. Jako stymulujące popęd płciowy uznaje się seler, por, pietruszkę, bakłażany, brokuły, szparagi, wszystkie jarzyny liściaste (czyli sałaty i kapusty), a także paprykę, marchew oraz różnego rodzaju kiełki, stanowiące główne pożywienie rzymskich gladiatorów. Są one bogatym źródłem witamin wspaniale działających na  płodność kobiet oraz potencję mężczyzn.

Do afrodyzjaków zaliczane bywają też grzyby, zwłaszcza prawdziwki, smardze i nade wszystko trufle. Z owoców cenione są w tym względzie szczególnie awokado, jeżyny, kiwi, ananasy, brzoskwinie i morele, daktyle, figi, gruszki (kształtem przypominające krągłości kobiecego ciała), jabłka (biblijny symbol pokusy), migdały, śliwki, truskawki i maliny, winogrona i orzechy – głównie włoskie. Z mięs za afrodyzjaki uchodzą przede wszystkim podroby: wątroba, żołądki, nerki, a także móżdżek oraz krew.

Do tej grupy zaliczyć też trzeba poszukiwane przez mężczyzn rarytasy. W Hiszpanii są to jądra byków, na Bałkanach oczy jagniąt, a na Węgrzech – grzebienie kogutów. Przyprawy zajmują istotne miejsce wśród produktów roślinnych zaliczanych tradycyjnie (słusznie czy nie) do afrodyzjaków. Erotycznie podniecające działanie niektórych przypraw związane jest prawdopodobnie z zawartością substancji drażniących, wywołujących wybiórcze przekrwienie m.in. okolic erogennych. Do przypraw, którym przypisuje się właściwości afrodyzjakalne zaliczają się: bazylia, chili, cynamon, imbir, kurkuma, kolendra, lubczyk, gałka muszkatołowa, papryka i pieprz.

Skuteczność działania afrodyzjaków zależy niewątpliwie także od tego, co i jak się z nich przyrządzi. Można uzyskać niezwykle smaczne i efektowne danie podniecające erotycznie, łącząc smaki i barwy oraz stosując różne sposoby przyrządzania – od gotowania na parze lub w wodzie, poprzez duszenie, smażenie, pieczenie na ruszcie, aż do marynowania.

Przykładowy jadłospis: