Dla ludów pierwotnych jej owoce były codziennym pożywieniem, starożytni Rzymianie delikatnymi płatkami dzikiej róży wypełniali poduszki, przynosiły ponoć ukojenie i spokojny, błogi sen. Mieszkańcy Dalekiego Wschodu z płatków róż robili niezwykle aromatyczne, ale i kosztowne pachnidło. Róża dzika porasta ciepłe części półkuli północnej, w Polsce rośnie dosłownie wszędzie. Charakterystyka: gałęzie, pokryte haczykowatymi kolcami dorastają nawet do do 3 m długości. Listki maja brzegi zakończone ząbkami. Różyczki maja po pięć bladoróżowych lub białych kwiatów. Owoce zaś są purpuroczerwone. Dzika róża to prawdziwa skarbnica witaminy C. Bogata jest też w garbniki, kwasy organiczne, olejki eteryczne, cukry i pektyny. Ze względu na dużą zawartość witaminy C stosuje się ją przede wszystkim jako lek wzmacniający odporność organizmu. Medycyna ludowa ceni ją jako lek na serce i nadciśnienie. Stosuje się ją w leczeniu nerek, wątroby.
Sposób użycia:
Wino różane na serce: do 10 litrowego gąsiora wsyp 5 kg owoców dzikiej róży, dodaj 2 kg cukru, rozpuszczone w 5 litrach wody drożdże winne. Włóż do gąsiora rurkę i odstaw na miesiąc w ciemne miejsce. Następnie odlej wino i zostaw do sklarowania. Pij po kieliszku przed snem.