„Wampirze serce” – recenzja

Kolejna część serii opowieści o wampirach tworzących mroczne i waleczne Bractwo Czarnego Sztyletu skupia się wokół Butcha, byłego policjanta, który w niezwykłych okolicznościach stał się partnerem wojowników. Mieszkając w siedzibie Bractwa, przebierając w markowych garniturach, jako najlepszy przyjaciel V odnajduje nowe życie. Jego obsesją jest jednak Marissa, wampirzyca-arystokratka, była krwiczka samego króla. Na skutek wielu niedomówień i przypadków, para została rozdzielona. Jednakże niezwykłe okoliczności związane z przepowiednią i powstaniem Destruktora sprawiają, że mogą wyjaśnić sobie wszystkie nieporozumienia. Nie jest jednak zupełnie różowo, Butch bowiem zmaga się z częścią samego Omegi, która została mu wszczepiona, a Marissa z glymerią, która od stuleci nie zauważa jej istnienia. Jej postawa, odmalowana niczym proces dorastania, odkrywania swojego piękna i kobiecości pozwala na zerwanie więzów rodzinnych, ubranie spodni zamiast tiuli i gorsetów i działanie w służbie pomocy innym. Stając się kobietą odkrywa swoją siłę, miłość i przeznaczenie. Natomiast Butch okazuje się być potomkiem jednego z wojowników, co w konsekwencji prowadzi do bardzo poważnych zmian…
Jest to historia, która barwnie i realistycznie obrazuje miłość, z jej wzlotami i upadkami, a także pragnienia i niezwykłą siłę poświęcenia. To wspaniała analiza psychologicznych lęków, niepewności, pokonywania słabości i dążenia do realizacji własnych marzeń. Po raz kolejny autorka wprowadza nas w niezwykle skomplikowany świat uczuć, walki i miłości. Jej siła, a także niezwykła więź potrafi zmieniać bieg wydarzeń i dodawać nocy barw, które rozpraszają mrok…
Jednocześnie ukazuje też niezwykłą siłę przyjaźni, honoru i oddania sprawie Bractwa, ciągłą walkę z reduktorami i niezwykłą lojalność wobec braci. Autorka rozwija swoją opowieść, a co najbardziej ciekawe, wciąż zaskakuje czytelnika, zmieniając perspektywy, odsłaniając kolejne poziomy. Wtajemnicza nas w ten niezwykle skomplikowany, a zarazem cudownie plastyczny świat, tworzy opowieść realistyczną, a jednocześnie magiczną. Czaruje klimatem, dynamizmem, wyobraźnią. Akcja biegnie nieustannie, porywa nas w wir męskich porachunków i zmysłowych westchnień, a jednocześnie krystalizuje misję Bractwa, dodając coraz nowe elementy do układanki, do świata który tworzy z rozmysłem i niesamowitą otwartością, rozmachem i kunsztem. Widzimy realizm, a jednocześnie rytuały, pradawną siłę łączącą wojowników i teraźniejsze więzy, które niczym magnetyczna sieć oplątują pary w wieczny uścisk oddania i miłości.
Autorka nieustannie zaskakuje, nie sili się na schematyczność, nie stosuje powtórzeń. Lekkim piórem rozciąga opowieść, jednak jej naturalność i niezwykła plastyczność pozwala czytelnikowi odkrywać wciąż na nowo niesamowitość i cudowność przedstawienia i zatapiać się w spieniony wir opowieści, świeżej, nowej i niezwykle zmysłowej. Intryguje i bawi, a przede wszystkim pozwala na zupełne oderwanie się od rzeczywistości i obcowanie z bardzo przyjemną i wciągającą literaturą, z serii tych dobrych, solidnych opowieści, które warto poznać.
Polecam książkę i całą serię wszystkim miłośnikom wyśmienitej literatury z elementami mocnego thrillera, zmysłowego erotyzmu i barwnej, nieprzewidywalnej i dynamicznej akcji, która pozwala zupełnie zatracić się w tym cudownym świecie, pełnym mroku i lęków, krwi i walki, ale także miłości, przyjaźni i prawdziwego życia. Gotycki klimat upaja, podobnie jak zmysłowość i plastyczność, mrok świata, do którego otworzyliśmy bramy.

Marta D.