Taniec zouka (lambada zouk) na czym polega?

3 kwietnia 2012, dodał: Redakcja
Artykuł zewnętrzny
Zouk jest stylem muzyki i tańca pochodzącym z wysp Guadeloupe, Martinigue i Haiti. W potocznym języku oznacza: „imprezę” lub „festiwal”. W latach siedemdziesiątych XX wieku spopularyzowany został przez, pochodzący z Gwadelupy i Martyniki zespół Kassav, którego muzycy unowocześnili tradycyjne rytmy, dodając do nich elementy salsy czy reggae. Zouk szybko rozprzestrzenił się na kraje Ameryki Łacińskiej, Europę, a nawet Azję. Obecnie jest szczególnie popularny w afrykańskich krajach francusko i portugalskojęzycznych. W Europie rozwija się głównie we Francji. Cieszy się również dużym uznaniem w Ameryce Północnej, zwłaszcza w Kanadzie.
Jest formą bardzo sensualną, zmysłową, wymagającą ogromnej świadomości i giętkości ciała. Taniec ten to przede wszystkim ruchy bioder oraz ramion zsynchronizowane w parze. To płynność ruchów rąk, ramion i nóg, a w szczególności zmysłowe krążenia głowy oraz liczne “head flicks” typowe dla partnerki.

Dla obserwatora pierwszą rzeczą, którą widzi jest bliskość, w jakiej tancerze pozostają względem siebie. Ich ciała są dosłownie połączone w talii. Ruch jest w zasadzie dwuetapowy, tancerze przenoszą ciężar ciała z nogi na nogę, w rytm muzyki „doom-chick-chick”. Połączenie ciał jest kluczem całego tańca. W pewnym sensie, jest to jeden ciągły ruch, tworzący hipnotyczny rytm.

Zouk daje tancerzom dużą swobodę i elastyczność, możliwość dostosowania ich stylu tańca do muzyki w danej chwili. Wiele tańców jest ograniczonych do konkretnego stylu muzyki, zouk wydaje się być wyjątkiem. Rytm “doom-chick-chick” nie jest rzadkością i można go znaleźć w wielu stylach muzycznych, takich jak R & B, Reggaeton, HipHop czy Pop. Wszystko to daje tancerzom zouk znacznie szerszy zakres muzyki do tańca, tym samym większą swobodę eksperymentowania i zabawy z rytmem. Prostota rytmu jest atrakcyjna dla tych, dla których rytm salsy jest zbyt niejasny.
Pojawienie się Zouk na arenie międzynarodowej zgrało się w czasie z upadkiem lambady. Lambada często określana jest jako “Zouk – Lambada”. Niektórzy uważają, że Lambada i Zouk są różnymi nazwami tego samego rytmu i tańca. Fakt, że zarówno zouk i lambada są tańczone blisko siebie, łatwo jednak je rozróżnić. Lambada składa się z trzech kroków, “chick-chick-doom,” często określane jako “quick-quick-slow”, a zouk z „doom-chick-chick”, „slow-quick-quick”. Zouk jest też często porównywany do tanga lub salsy. Różnice są jednak bardzo wyraźne. W tango połączone są górne części ciała pary, podczas gdy w zouk są one połączone w miednicy. Ruch prowadzący wychodzi z biodra, podczas gdy w tango i salsie prowadzenie jest przede wszystkim za pomocą rąk i górnej części tułowia. Swój dość popularny rytm zouk zawdzięcza muzyce R&B oraz Reggaeton, Pop oraz Hip Hop, dzięki temu możliwości taneczne oraz różnorodność w tańcu są nieograniczone.
Na całym Świecie jest wiele interpretacji i stylów nauczania Zouka. Każda z nich jednak sprawia, że Zouk jest wyjątkowy. Dzieli się na:
– Zouk Love,
– Brasilian zouk i Lambazouk,
– Angolan Kizomba i Cape Verdean Cola-Zouk,
– SoulZouk,
– Neozouk,
– Lyrical Zouk
– Afrozouk
i in.
Charakteryzuje się płynnymi ruchami, zwolnieniami, prowadzeniem partnerek każdą częścią ciała, dużą ilością płynnych obrotów, ruchów głową i włosami partnerek, wygięciami i pochyleniami. Tancerze Zouka tańczą do rytmu przypominającego bicie serca. Zouk to magia ruchu i głębokość relacji.