Obrączki to symbol zawartego małżeństwa, dzięki swemu okrągłemu kształtowi nieposiadającemu początku i końca symbolizują nieskończoność i wieczność uczuć. Obrączka posiada bogatą symbolikę oraz ciekawą historię. Warto zatem dowiedzieć się więcej na temat tego niezastąpionego atrybutu małżonków.

Kształt, grubość, wzór, kruszec sprawiają, że prawie każda Młoda Para ma wyjątkowe i oryginalne obrączki. Jednak mało którzy nowożeńcy wiedzą, skąd wzięła się tradycja noszenia obrączek i co symbolizuje ta biżuteria ślubna.

O obrączce słów kilka…

Obrączka symbolizuje małżeństwo i wierność, zaręczyny, przyjaźń, jak również ciągłość, nieskończoność i niekończącą się miłość.
Wymiana obrączek kojarzy nam się głównie z ceremonią kościelną, ale ten rytuał wcale nie powstał w epoce chrześcijańskiej, ale już w czasach starożytnych. Okrągły kształt pierścienia – obrączki uważany był za magiczny, dlatego obrączki nazywano także magicznym kręgiem. Ludzie wierzyli zaś, że w pierścień, jak i w obrączki nie potrafią się wedrzeć złe duchy.
Pierwsze wzmianki o obrączce pochodzą z czasów starożytnych. Egipcjanie wierzyli, że obrączka to symbol nieśmiertelnej miłości kobiety i mężczyzny. Pochodzące z Egiptu obrączki wykonane były z surowców roślinnych, ze skóry albo ze zwykłego żelaza, zaś pierwsze złote obrączki zaczęli wytwarzać Izraelici w pierwszym tysiącleciu p.n.e. Znaleziono także obrączki zdobione, np. przypominające sygnety z umieszczonym wizerunkiem Chrystusa łączącego męża i żonę podczas ceremonii ślubu.
W XIII wieku w kręgach dworskich popularne były pierścienie. Rzymski zwyczaj ofiarowywania pierścionka zaręczynowego został przyjęty przez Kościół w XIII wieku. Pierścienie te często zdobione były napisami, np. “Amor”, “Jam twój, ty moja” oraz motywami – dwiema złączonymi dłońmi symbolizującymi nierozerwalną więź zakochanych.
Istniejący w wielu kulturach zwyczaj wymiany obrączek w czasie ceremonii ślubnej powstał w Rzymie, gdzie uważano je za symbol wzajemnego powiązania. We Włoszech, kilka wieków później, nastał zwyczaj noszenia obrączek z diamentem, gdyż według wierzeń Włochów diament symbolizował zgodę i czystość w związku, ale z dominacją mężczyzny.
W Polsce nowożeńcy wymieniają obrączki dopiero od XVIII wieku. Na pamiątkę tak ważnego wydarzenia, jakim jest ślub, wiele par decyduje się na wygrawerowanie wewnątrz obrączki np. daty ślubu, imion zakochanych czy ważnej sentencji.

Zwyczaje – dawniej i dziś

Zwyczaje dotyczące ślubu i obrączek ulegały zmianom wraz z upływem czasu. Przed pierwszą wojną światową obrączki musiały nosić tylko kobiety. Na dodatek nie mogły one oglądać obrączek przed ślubem. Obyczaj ten został jednak odrzucony, gdyż panny młode nie mogły przymierzyć i wybierać obrączek.
Na przestrzeni lat zmianie uległy także obyczaje noszenia obrączek. Najpierw noszono je na prawej ręce, potem zaś przyjęło się noszenie obrączki na lewej dłoni, gdyż wierzono, że żyła z lewej ręki łączy się bezpośrednio z sercem. W Polsce, jak również w krajach Europy Środkowej i Wschodniej, w Grecji, Chile, Indiach i Niemczech, małżonkowie noszą obrączkę na serdecznym palcu prawej dłoni. Na lewej ręce zaś nosi się obrączki w Brazylii, Francji, Irlandii, Kanadzie, Meksyku, Szwecji, Słowenii, USA, Wielkiej Brytanii oraz we Włoszech. W Polsce na lewej ręce obrączki noszą wdowcy i wdowy.

Przesądy związane z obrączką narodziły się dopiero w XVII wieku, a angielskie przysłowie mówi: Tak jak twa obrączka ślubna, ścierają się i troski twoje. Pamiętaj więc:

• Obrączki powinny być wykonane z trwałego kruszcu, aby małżeństwo było trwałe.
• Gładkie obrączki oznaczają spokojne życie, rzeźbione zaś – przeciwności losu w małżeństwie.
• Potrójna obrączka (krążki wykonane z innego rodzaju kruszcu: złota żółtego, białego i platyny) zapewni małżonkom pełnię szczęścia, gdyż pojedyncze krążki symbolizują wierność, miłość i przyjaźń.
• Nie wolno przymierzać cudzych obrączek, bo grozi to staropanieństwem lub zdradą współmałżonka; z kolei przymierzanie przez obcych własnych obrączek sprowadzi niepowodzenie na przymierzających.
•  Ważne jest, aby dobrze dobrać rozmiar obrączki do palca: za ciasna zwiastuje toksyczną zazdrość oraz niezdrową dominację partnera, za luźna zaś wróży łatwy rozpad małżeństwa przez lekkomyślność.
• Jeśli świadkowie zapomną zabrać obrączki do kościoła lub Urzędu Stanu Cywilnego, młodych małżonków czeka wiele niepowodzeń.
•  Upuszczenie obrączki przed ołtarzem wróży nieszczęście lub nawet śmierć osoby, której się to przydarzyło. Upuszczoną obrączkę może podnieść tylko ksiądz lub starszy drużba.
• Należy też uważać, aby nie pomylić palca, na który wkłada się partnerowi obrączkę, bo może to wróżyć niewierność w małżeństwie.
• Obrączki nie powinno się zdejmować z palca nawet przy myciu rąk, aby nie doprowadzić do rozpadu małżeństwa.
• Zgubienie lub pęknięcie obrączki wróży nieszczęście w małżeństwie.
• W małżeństwie będzie rządził pan młody tylko wtedy, gdy wsunie pani młodej obrączkę do samego końca palca.

Obrączka to okrąg, nieskończona linia miłości. Wymieniając obrączki ślubujemy miłość i wierność drugiej osobie, składamy przyrzeczenie bycia ze sobą na dobre i na złe. Obrączka widniejąca na naszym palcu cały czas przypomina nam o ukochanej osobie i zawartym małżeństwie.

Zobacz również:

1. Jak zorganizować ślub zimą?

2. Najpiękniejsze suknie ślubne

3. Nowoczesna Panna Młoda – co zamiast ślubnego bukietu?

4. Ślubne trendy