Łuszczyca to coś więcej niż stan skóry. Czerwone, łuszczące się zmiany na skórze sprawiają, że chory czuje wstyd, nerwowość i przygnębienie. Łuszczyca jest chorobą autoimmunologiczną, czyli taką, która powoduje autoagresję w organizmie. Ten sam proces, który doprowadza do pojawienia się objawów zewnętrznych choroby, powoduje brak równowagi chemicznej w mózgu i wpływa na nastrój.
Jeśli dzień w dzień odczuwasz znaczne przygnębienie i niezadowolenie z życia, koniecznie zgłoś ten stan lekarzowi. Są metody równoległego leczenia łuszczycy i depresji, dzięki którym zaleczysz objawy zewnętrzne objawy i poprawisz swoje samopoczucie.
Osoby zmagające się z łuszczycą są dwa razy bardziej narażone na depresję niż osoby zdrowe. Nawet jeśli masz łagodną postać choroby, jesteś w grupie podwyższonego ryzyka. Obniżony nastrój sprawia, że chorzy zaprzestają leczenia (przyjmowania leków, rytuałów związanych ze smarowaniem zmian i nawilżaniem ciała, nie dbają o właściwą dietę). To sprawia, że pogarsza się stan skóry chorego, a co za tym idzie, jeszcze bardziej jego stan psychiczny.
Istnieje kilka powodów współwystępowania łuszczycy i depresji:
Łuszczyca jest chorobą wstydliwą. To jeden z najbardziej oczywistych powodów, po prostu wygląd skóry sprawia, że chcesz się schować. Nie jest jednak łatwo ukryć czerwoną, łuszczącą się skórę przed ciekawskimi spojrzeniami, szczególnie latem. Brak zrozumienia w społeczeństwie powoduje nierzadko wykluczenie. Badania pokazują, że 1 na 5 osób z łuszczycą doświadczyła odrzucenia ze względu na chorobę. Chorzy na łuszczycę często mają obawy związane ze stygmatyzacją, uprzedzeniami rozmówców oraz krępującymi pytaniami. Brak skutecznej kampanii informacyjnej powoduje, że choroba ta jest przez wielu wciąż uważana za zakaźną.
Łuszczyca powoduje duży dyskomfort. Zmiany skórne towarzyszące chorobie swędzą, pieką, pękają a czasem krwawią. Nawet 42% osób z łuszczycą cierpi również na łuszczycę stawową, objawiającą się spuchniętymi i bolącymi stawami. Życie z tymi niewygodnymi objawami sprawia, że jesteś bardziej narażony na spadki nastroju.
Łuszczyca wpływa na gospodarkę biochemiczną w mózgu. Jeśli masz łuszczycę, twój układ odpornościowy uwalnia substancje zwane cytokinami. To one są odpowiedzialne za nienaturalny przyrost naskórka. Te substancje zaburzają równowagę biochemiczną w mózgu i mają wpływ na nastrój – mogą obniżać poziom serotoniny i w ten sposób prowadzić do stanów depresyjnych.
Łuszczyca jest chorobą nieprzewidywalną. Łuszczyca jest chorobą przewlekłą, z okresami nasilenia i reemisji. Ujawnienie się choroby jest zależne od wielu czynników, takich jak infekcje bakteryjne i wirusowe, niektóre pokarmy, używki, silny stres. Znane są przypadki pojawienia się zmian z dnia nadzień pod wpływem silnego wstrząsu psychicznego, np. śmierci bliskiej osoby. Łuszczyca jest chorobą nieuleczalną, z którą trzeba nauczyć się żyć, aby móc kontrolować jej objawy. Zdrowy tryb życia i radzenie sobie ze stresem oraz pozytywne nastawienie do codzienności odgrywają bardzo istotną rolę.
Objawy depresji
Odczuwanie przygnębienia od czasu do czasu nie musi oznaczać, że masz depresję. Jednak mogą Cię zaniepokoić następujące objawy:
- Nieustępujące uczucie bezradności, pustki, złości i irytacji
- Długotrwały brak apetytu lub nadmierne uczucie głodu (bardziej intensywne niż zwykle)
- Brak energii
- Brak koncentracji i trudności w kupieniu uwagi
- Lęk przed wyjściem do pracy lub szkoły
Jeśli pojawiają się myśli o śmierci i samobójstwie, szukaj natychmiastowej pomocy!
Leczenie łuszczycy i depresji
Nie należy ignorować żadnych objawów depresji. Nastrój i stan psychiczny ma duży wpływ na jakość życia. Zawsze szukaj pomocy medycznej, jeśli nie jesteś w stanie sam poradzić sobie z psychicznym wymiarem choroby.
Na przykład, niektóre leki stosowane w leczeniu łuszczycy takie jak adalimubab (Humira), etanercept (Enbrel) czy estekinumab (Stelara) mogą mieć wpływ na leczenie objawów depresji. Z drugiej strony, niektóre antydepresanty mają pozytywny wpływ w zwalczaniu zewnętrznych objawów łuszczycy.
Terapia kognitywno-behawioralna (ang. cognitive-behavioral therapy – CBT) może okazać się skuteczną metodą walki z psychicznymi skutkami łuszczycy. Terapia pomaga radzić sobie z negatywnymi myślami, które powodują depresję.
Wskazane jest również dbanie o własne samopoczucie na co dzień, panowanie nad emocjami, radzenie sobie ze stresem na bieżąco, ruch, przebywanie na świeżym powietrzu, wystarczająca ilość snu, stosowanie technik relaksacyjnych. Ten temat rozwiniemy w kolejnym artykule o łuszczycy..