Dieta warzywna – selerowa z przepisami

Dziś wiemy bowiem, że dieta selerowa oczyszcza organizm z toksyn pobudza przemianę materii, usuwając jednocześnie szkodliwe produkty uboczne tego procesu. Seler wzmaga produkcję żółci, ale jednocześnie zapobiega jej zastojowi w woreczku. Ułatwia trawienie i likwiduje nawet zaparcia wynikające ze złych przyzwyczajeń żywieniowych. Dieta bogata w seler zalecana jest także osobom cierpiącym na nadciśnienie tętnicze. Seler odtruwa organizm, pomaga trawić tłuszcze, działa moczopędnie, polepszając pracę nerek i serca oraz koi stargane stresem nerwy. Amerykanie i Japończycy, którzy mają wręcz obsesję na punkcie żywienia i leczenia selerem, doszukali się w nim aż  86 cennych składników. Dzięki przeciwutleniaczom, czyli witaminom C i E, chroni skórę i cały organizm przed wolnymi rodnikami, a tym samym przed nowotworami. Zawiera też witaminy z grupy B, łącznie z kwasem foliowym i witaminą PP. Bulwa i jasne liście mają niewiele beta-karotenu, ale już ciemnozielone łodygi naciowej odmiany znakomicie uzupełnią w naszym organizmie jego niedobory. Swą sławę zawdzięcza on też pierwiastkom mineralnym, których skład ułatwia organizmowi ich przyswajanie.

Seler ma najwięcej fosforu wśród warzyw korzeniowych, dużo wapnia, potasu i cynku, a także nieco magnezu i żelaza. Seler wzmaga produkcję żółci, ale jednocześnie zapobiega jej zastojowi w woreczku (co jest przyczyną powstawania kamieni). Ułatwia trawienie i likwiduje nawet zaparcia wynikające ze złych przyzwyczajeń żywieniowych.

Wszystkie zalety selera sprawdzają się w dietach odchudzających. Współczesne odmiany pochodzą od dzikiego selera naciowego, cenionego jako roślina lecznicza przez starożytnych mieszkańców basenu Morza Śródziemnego. Seler naciowy to najmłodsza odmiana tego warzywa, wyhodowana w Utah w USA w ubiegłym wieku. Kruche łodygi o orzeźwiającym smaku są pozbawione łykowatych włókien. Świetnie nadają się do jedzenia na surowo – nie tracą cennych witamin. W 10 dag bulwy jest zaledwie 7 kcal, a w naci jeszcze mniej, 4-5 kcal.

Najpopularniejsze są dwie odmiany selera naciowego: Pascal  – ciężki, ciemnozielony, czasem o żyłkowatej fakturze i zielonych liściach oraz Złocisty z jaśniejszymi łodygami i żółtawymi liśćmi. W obu odmianach łodygi powinny być jędrne, nieuszkodzone i dające się łatwo łamać. Miękka nać świadczy o tym, że termin spożycia minął. Bardziej odporne są selery korzeniowe, które na potrzeby kuchni wyhodowano prawdopodobnie we Włoszech dopiero w XVII wieku. Miąższ zdrowego selera jest jędrny, bez pustych przestrzeni i rdzawych plam. W przetwórstwie najchętniej wykorzystuje się odmiany: Odrzański, Globus i Makar. Na surówki najlepiej nadaje się odmiana Gol.

Dieta selerowa trwa tydzień i polega na tym, że jeden z posiłków w ciągu dnia stanowi potrawa z selera. Taką dietę można powtarzać raz na 2 miesiące.

1) Sałatka Waldorf
2) Surówka z selera (tradycyjna)
3) Selery panierowane w bułce tartej.
4) Sałatka z selera marynowanego seler marynowany, kukurydza, szynka konserwowa, kapusta pekińska, majonez, sól
5) Zupa krem z selera z pomidorem.
6) Surówka z selera i ogórków kiszonych.
7) Selery duszone na białym winie.

Składniki: 3 czerwone jabłka, seler korzeniowy – średniej wielkości, 10 wyłuskanych orzechów włoskich, 2 łyżeczki soku z cytryny, kilkanaście winogron,  50 ml majonezu, 50 ml jogurtu naturalnego, cukier, pieprz, sól, listki sałaty.

Przygotowanie: Po obraniu i wypestkowaniu jabłka pokroić w sporą kostkę i polać jedną łyżką soku z cytryny. Selera obrać, można zblanszować, następnie ostudzić i pokroić w zapałki. Jego także skropić sokiem z cytryny. Orzechy posiekać. Wszystkie wymienione składniki wymieszać razem dodając jednocześnie winogrona. W małej miseczce wymieszać jogurt z majonezem i doprawić do smaku. Przygotowany sos dodać do pozostałych składników i wymieszać. Sałatkę można podać na liściu sałaty.

Składniki: dorodny seler, 2 jajka, bułka tarta, mąka, kostka warzywna, pieprz, sól, oliwa z oliwek.
Przygotowanie: Seler obrać i pokroić w plastry i pociąć w półksiężyce, obgotować w wodzie z dodatkiem kostki warzywnej (około 5-8 min.). Wyjąć łyżką cedzakową na talerz i ostudzić. Pozostały wywar można zużyć na zupę. Ubić jajka z dodatkiem soli i pieprzu. Schłodzone półksiężyce z selera obtaczać w mące, jajku i bułce (panierować). Na teflonową patelnię wlać oliwę, rozgrzać i układać na niej panierowane selery. Obsmażyć z dwóch stron, podawać gorące.

Składniki: 250 g selera naciowego, 100 ml (pół szklanki) bulionu warzywnego, 1/4 małego pomidora, 50 ml jogurtu naturalnego bez cukru, 1 łyżeczka mąki ziemniaczanej, sól, pieprz.
Przygotowanie: Seler i pomidor umyć. Seler drobno posiekać, wrzucić do gotującego się bulionu i gotować ok. 15 min. Z ugotowanego selera odłożyć 1 łyżkę, resztę zmiksować. Dodać jogurt i zagotować, zagęścić mąką ziemniaczaną i zagotować jeszcze raz. Następnie dodać sól i pieprz i odłożoną łyżkę selera. Zupę podać z ćwiartką pomidora.

Składniki: 1 słoik selera marynowanego, puszka ananasów,  puszka kukurydzy, jabłko, 2 jajka ugotowane na twardo, czerwona cebula, 20 dag sera żółtego, 3 łyżki majonezu, 3 łyżki śmietany, sól, pieprz.
Przygotowanie: Seler, ananas i kukurydzę wyłożyć na sito i zostawić aż odcieknie. Jajka i jabłko pokroić w kostkę, natomiast ser w słupki długości mniej więcej 2 cm. Cebulę posiekać drobno. Wszystko razem wymieszać, przyprawić solą i pieprzem i zostawić na 15 min. Śmietanę wymieszać z majonezem i dodać do sałatki.