Chociaż w Europie podroby cenione są na równi z befsztykiem, w Polsce są dzisiaj raczej w niełasce. Zjadanie zwierzęcych wnętrzności stało się ostatnio niemodne. Nerki, wątroby, flaczki czy serca mają znacznie mniej zwolenników niż dawniej, coraz częściej się też słyszy o ich negatywnym wpływie na nasz organizm.

Mówimy podroby, myślimy wnętrzności. W zasadzie jest to wszystko, co nie jest klasycznym mięsem. Kiedy rzeźnik ćwiartuje zwierzę, otrzymuje cztery ćwiartki mięsa, a cała reszta – wnętrzności, język, ogon – to właśnie tzw. piąta ćwiartka. Mogą być też podroby rybie np. ikra, wątróbka z dorsza czy mlecz ze śledzi. Dawniej takie potrawy należały do prestiżowej kuchni. W Hiszpanii, Niemczech, Francji czy we Włoszech nikogo nie dziwi obecność nerek, ozorów i grasicy w karcie dań. Dla większości Polaków to jednak ciągle „gorsze” jedzenie. A uszy, głowizna, móżdżek i ogony to już w ogóle „egzotyczne” i raczej lekko obrzydliwe frykasy. Oprócz tego pojawiają się opinie, że to „niepełnowartościowe” produkty. Jak więc jest z tymi podrobami? Szkodzą czy są zdrowe? Warto włączyć je do codziennego menu czy wprost przeciwnie – lepiej się ich wystrzegać?
Zalety i wady podrobów
odpowiedzialne są m.in. za nasilanie objawów tej choroby. Podroby zagrażają naszemu zdrowiu także z innego względu. Zawierają bardzo dużo cholesterolu – 100 g wieprzowej wątróbki to aż 300 mg cholesterolu. Jeszcze gorzej jest z nerkami – 100 gramowa porcja dostarcza aż 375 mg tego związku. Biorąc pod uwagę, że dzienna dawka nie powinna przekraczać 300 mg – jest źle. O nereczkach czy wątróbkach muszą też zapomnieć kobiety w ciąży. Podroby zawierają bowiem bardzo dużo witaminy A, która może spowodować uszkodzenie płodu. Po podroby powinniśmy sięgać nie częściej niż raz w tygodniu. Dzięki temu ograniczymy dostarczane organizmowi dawki cholesterolu i puryn, a jednocześnie zapewnimy mu wiele cennych składników odżywczych.Zależnie od wartości odżywczej, smakowej i przydatności kulinarnej podroby można podzielić na cztery klasy:
I. wątroby, mózgi,
II. nerki, serca, ozory,
III. płuca, żołądki, przedżołądki, śledziony, flaki,
IV. głowy, nogi, wymiona, ogony.
Wątróbka
krwionośnego. Po wątróbkę powinny więc sięgać osoby z niedoborem żelaza, cierpiące na anemię czy kobiety które mają silne miesiączki. Wątróbka jest także bardzo bogata w witaminę A, która wzmacnia odporność organizmu, przyspiesza gojenie ran, spowalnia procesy starzenia i poprawia wzrok. Kolejnym cennym składnikiem wątróbki jest witamina PP, która wspomaga przemianę białek, tłuszczów i węglowodanów, jednocześnie usprawnia funkcjonowanie mózgu – poprzez lepsze jego ukrwienie. W wątrobie znajdziemy też dużo wysokowartościowego białka, a także witaminy D, E, K i C.Jak przygotować wątróbkę? Należy wrzucić wątróbkę na bardzo rozgrzany tłuszcz i na krótko. Smażyć dokładnie tyle, by była ładnie zrumieniona na zewnątrz i miękka w środku. Jeśli chcemy, by była delikatniejsza w smaku, należy ją na przynajmniej godzinę przed przyrządzaniem namoczyć w mleku lub maślance – traci również wówczas charakterystyczny zapach. Jeśli mamy zamiar usmażyć ją z dodatkiem cebulki, dodajmy warzywo dopiero po chwili, gdy już wątróbka się lekko przysmaży i odparują puszczone przez nią soki. Nie należy również wątróbki solić przed smażeniem, lecz tuż po, albo po podaniu, aby nie stwardniała. Także jej duszenie, podgrzewanie, odsmażanie itp. sprawiają, że staje się gumowata.
Pozostałe
strukturę tkanek, służą do wyrobu smacznych i wykwintnych potraw gotowanych, smażonych saute, panierowanych oraz zapiekanych. Płuca są zbudowane z mięśni gładkich i dużej ilości sprężystej tkanki łącznej. Wymagają długiego gotowania i są ciężko strawne. Z gotowanych płuc można przyrządzać różne potrawy i nadzienia, np. do pierogów, naleśników.Sposób podawania potraw z podrobów zależy od rodzaju posiłku, do jakiego zostały zastosowane. Jeśli potrawy z podrobów stanowią część składową dania obiadowego, podaje się je na półmiskach jedno lub wieloporcjowych wraz z dodatkami uzupełniającymi, starannie udekorowane sezonowymi warzywami. Wszystkie naczynia do podawania potraw z podrobów muszą być dobrze nagrzane, potrawy gorące, podawane natychmiast po nałożeniu, aby nie stygły i nie traciły właściwego smaku i wyglądu. Do potraw z podrobów należy padać zestaw przypraw, aby można je było doprawić według własnych wymagań smakowych.
Wybrane przepisy
Wątróbka z cebulką
– 1 duża cebula
– 2 łyżki smalcu
– 1 łyżka oleju
– sól
– pieprz mielony
– mąka
Wątróbka z jabłkami
Wątróbka z pieczonymi ziemniakami
– pieprz ziołowy
– starty żółty ser
Przygotowanie:
Pokroić ziemniaki. Połowę wyłożyć do wysmarowanego tłuszczem naczynia żaroodpornego. Wątróbkę obsmażyć, tak żeby w środku była krwista i ułożyć na ziemniakach. Cebulkę drobno pokroić i podsmażyć (można na tym samym tłuszczu co wątróbka) – wyłożyć na wątróbkę. Dodać cebulkę zieloną, pieprz, sól. Na to wszystko wyłożyć pozostałą część ziemniaków. Piec w piekarniku w temp 200C przez ok. 15 minut. Wyciągnąć i posypać żółtym serem. Piec jeszcze 10 minut.
Wątróbka z warzywami
– 70 dag wątróbki
– 5 ząbków czosnku
– 5 łyżek keczupu
– tymianek
Wątróbka z wiśniami
– 10 dag cebuli
– 1 ząbek czosnku
– 3 łyżki oleju– 1 łyżka konfitur wiśniowych
– szklanka bulionu mięsnego
– 2 łyżki octu balsamicznego
– 15 dag wiśni
– 60 dag wątróbki cielęcej (lub drobiowej)
– 2 łyżki mąki
– 8 listków szałwii
– sól, pieprz
Przygotowanie:
Cebulę i czosnek obrać. Cebulę pokroić w cienkie słupki, a czosnek drobno posiekać. W rondlu rozgrzać łyżkę oleju i zeszklić czosnek oraz cebulę. Dodać konfitury, bulion i ocet balsamiczny. Wiśnie umyć, osuszyć, wyjąć pestki i dodać do sosu. Wątróbkę obrać z błon, pokroić na cztery plastry, obtoczyć w mące. Na patelni rozgrzać olej i usmażyć wątróbkę po dwie minuty z każdej strony. Przyprawić solą i pieprzem. Po dwóch minutach dodać szałwię i razem smażyć. Sos przyprawić solą i pieprzem oraz konfiturą wiśniową i podać do wątróbek.
Wątróbka w sosie pomidorowym
– 1 cebula
– 1 ząbek czosnku
– przecier pomidorowy
– Vegeta
– mąka
Makaron z wątróbką
– 400 g wątróbek drobiowych

– 2 łyżki oliwy z oliwek
– 2 pory
– 1 łyżka koncentratu pomidorowego
– bazylia
– sól
– pieprz
Przygotowanie:
Makaron ugotować w osolonej wodzie. W między czasie wątróbki pokroić i podsmażyć na rozgrzanej oliwie, wówczas doprawić do smaku solą oraz pieprzem i odstawić w ciepłe miejsce. Następnie pory pokroić w krążki i wrzucić całość na patelnię, dusić ok. 3-4 min, wówczas doprawić do smaku przyprawą warzywną i koncentratem. Miękki makron odcedzić i dodać do warzyw razem z wątróbką. Całość lekko przemieszać i jeszcze przez chwile podgrzewać. Przed podaniem udekorować bazylią.
Gulasz z nerek
– 1,5 kg nerek wieprzowych
Nerki umyć i osuszyć. Każdą nerkę przekroić w poprzek. Połówki przekroić wzdłuż na pół. Z nerek dokładnie wyciąć wszystkie żyłki. Pokroić w kostkę, zalać zimną wodą, zagotować i odcedzić. Zagotować i odlać jeszcze 2-3 razy i odsączyć. Cebule posiekać. W rondlu rozgrzać olej, dodać nerki, cebulę, liście laurowe, ziele angielskie i smażyć razem około 10 minut. Dodać czosnek, kostkę mięsną, przyprawę do wieprzowiny, paprykę, jeszcze chwilę smażyć, podlać wodą i dusić około 20 minut. Mąkę wymieszać z wodą wlać do gulaszu i zagotować. Ewentualnie doprawić solą i pieprzem do smaku.
Gulasz z serc
– 100 g pieczarek
– garść suszonych grzybów– duża marchew
– 2 łodygi selera naciowego
– szklanka bulionu wołowego
– cebula
– ząbek czosnku
– łyżka suszonej bazylii
– łyżka chili w proszku
– sól, pieprz
– natka pietruszki do podania
Przygotowanie:
zobacz również:
















