Trzydziestoośmioletnia pani Katarzyna po urodzeniu dziecka cierpiała na przewlekłe bóle odcinka lędźwiowego kręgosłupa. Otrzymała więc od lekarza pierwszego kontaktu skierowanie do poradni neurologicznej.Po wykonaniu badania RTG okazało się, że występują w tym jego odcinku niewielkie zmiany zwyrodnieniowe, a diagnozę tę potwierdził rezonans magnetyczny. Stwierdzono wypuklinę krążka międzykręgowego z uciskiem na korzeń nerwowy.
Najczęstszym objawem choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa jest przewlekły ból w zmienionym chorobowo odcinku. Niekiedy promieniuje wzdłuż przebiegających w nim nerwów, m.in. do kończyny górnej lub głowy (jeśli zmiany obejmują kręgosłup w odcinku szyjnym) lub wzdłuż żeber (jeśli chodzi o odcinek piersiowy), czy do kończyny dolnej (w odcinku lędźwiowym). Czasem te dolegliwości nie są związane z bezpośrednim uciskiem na nerwy, lecz powoduje je stan zapalny struktur je otaczających lub podrażnienie zakończeń nerwowych samego kręgosłupa. Często notuje się okresowe nasilenie.
Natomiast ostry i nagły ból o charakterze rwy to objaw ostrej dyskopatii, towarzyszący wysunięciu się krążka międzykręgowego i jego uciskaniu na nerw kulszowy, największy nerw obwodowy w organizmie. Promieniuje on do pośladka i tylnej części uda, powodując lekkie zwiotczenie mięśni i uczucie zdrętwienia w tych okolicach. Zmusza on chorego do leżenia na plecach na twardym podłożu z nogami zgiętymi w kolanach pod kątem prostym, co przynosi ulgę.
Groźnym objawem są zaburzenia zwieraczowe, czyli nietrzymanie moczu i stolca – wymagają one natychmiastowego leczenia.
Leczenie zwyrodnień kręgosłupa jest długie i nie zawsze kończy się powodzeniem. Elementy kostne, które są uszkodzone, nie ulegają samoregeneracji. Lekarze skupiają się więc na eliminowaniu bólu i stosują przeciwzapalne leki niesterydowe, jak ketoprofen, nimesulid i diklofenak. W leczeniu wspomagającym poleca się paracetamol, tolperison i tetrazepam.
Najczęstszą metodą operacyjnego leczenia kręgosłupa jest usunięcie krążka międzykręgowego z
a pomocą nacięcia o długości 1-3 cm. W lżejszych przypadkach początkowo stosuje się leczenie zachowawcze. Do niego należy biorezonans, wykorzystujący naturalne promieniowanie emitowane przez komórki organizmu. Wyróżniamy dwa rodzaje promieniowania, emitowane przez zdrowe i przez chore tkanki. Antena biorezonansu wychwytuje i analizuje promieniowanie, a potem wysyła własne, by wytłumić niewłaściwe oddziaływania i wzmocnić prawidłowe.
Istotną metodą leczenia jest także rehabilitacja i fizykoterapia – zabiegi i ćwiczenia zmniejszające ból oraz przywracające prawidłową motorykę mięśni.
