Żylaki w młodym wieku — jakie są przyczyny? Jak sobie z nimi radzić?

23 maja 2024, dodał: Redakcja
Artykuł zewnętrzny

Problemy z bólem nóg i dyskomfortem po dłuższym staniu i siedzeniu dotyczą bardzo wielu osób. Naukowcy stwierdzili, że na żadne dolegliwości kończyn dolnych nie skarży się zaledwie kilkanaście procent dorosłych kobiet i około 20 procent mężczyzn. [1] Co więcej, rozwój żylaków i innych schorzeń nie dotyczy wyłącznie osób starszych. Duże znaczenie mają czynniki genetyczne. [2] Sprawiają, że nawet młode osoby mogą mieć problemy z niewydolnością żylną. Jak sobie z nią radzić?

Żylaki w młodym wieku

Żylaki — dlaczego powstają?

Większość badaczy jest zgodna, że główna przyczyna powstawania żylaków leży w genetycznie warunkowanych nieprawidłowościach zastawek żylnych  lub zaburzeniach ściany żył. Przepływ krwi staje się utrudniony, pojawia się uczucie ciężkości, pajączki, ból i dyskomfort. [1] Może rozwinąć się przewlekła niewydolność żylna. [2] Jest tak dlatego, że nieprawidłowości zastawek powodują, że krew, zamiast przepływać z układu powierzchownego do głębokiego i w kierunku serca, przedostaje się wstecznie do układu powierzchownego, powodując jego nadmierne rozciąganie i przeciążenie. [2] W konsekwencji wzrasta ciśnienie, dochodzi do poszerzenia i wydłużenia żył oraz powstawania żylaków. [2]

Żylaki u młodych osób — jaka jest ich przyczyna?

Żylaki w młodym wieku nie są rzadkością. Dlaczego występują nawet u osób, które prowadzą zdrowy tryb życia? Chodzi przede wszystkim o opisane wyżej uwarunkowania genetyczne. Aktywność może spowolnić rozwój choroby, jednak nie zawsze pozwoli całkowicie się przed nią uchronić. [2] Oprócz czynników genetycznych trzeba również mieć świadomość uwarunkowań środowiskowych, które mogą narazić pacjenta na choroby krążenia i powstawanie żylaków. 

To między innymi [2]:
• ciąża, w której dochodzi do zwiększenia objętości krwi, 
• długotrwałe przyjmowanie pozycji stojącej (związane np. z pracą zawodową),

• długotrwała praca w wysokiej temperaturze,
• nadwaga i otyłość,
• podnoszenie ciężarów,
• przebyte urazy nóg i operacje,
• wiek – podatność na występowanie żylaków rośnie z wiekiem.

Problem żylaków jest także związany z siedzącym trybem życia. Długotrwałe przebywanie w pozycji siedzącej może powodować obrzęk nóg, ale także prowadzi do rozwoju choroby żylnej. [1]

Jak zapobiegać żylakom?

Profilaktyka żylaków jest ważna, choć trzeba mieć świadomość, że osoby uwarunkowane genetycznie do rozwoju przewlekłej niewydolności żylnej mogą zauważyć objawy żylaków już w młodym wieku. Jest tak nawet pomimo tego że praktykują aktywność fizyczną. [2] Widoczne żyły pojawiają się jednak najczęściej u osób, które m.in. dużo siedzą lub stoją — na przykład z racji wykonywanego zawodu. Brak ruchu zwiększa ryzyko pojawienia się żylaków, dlatego trzeba dbać o odpowiednią dawkę aktywności na co dzień. 

Ważne jest także utrzymywanie prawidłowej masy ciała. Ryzyko rozwoju chorób żylnych wzrasta u osób otyłych i z nadwagą. [2]

Żylaki kończyn dolnych — jak je leczyć?

Leczenie zachowawcze żylaków jest terapią objawową, czyli nie powoduje zniknięcia żylaków, które już powstały. [3] W szczególnie w nasilonych przypadkach warto stosować farmakoterapię.  Polega ona stosowaniu tabletek i maści uszczelniających naczynia. Polecana jest przede wszystkim  m.in. diosmina mikronizowana, trokserutyna, rutozyd czy wyciąg z kasztanowca. [3]

Jak skutecznie leczyć żylaki?

Farmakoterapia

Farmakoterapia jest podstawą leczenia zachowawczego i objawowego. Specjaliści zalecają jej stosowanie na każdym etapie przewlekłej niewydolności żylnej. Leki z diosminą mikronizowaną są rekomendowane po zabiegach usuwających żylaki i pajączki naczyniowe. [4,5}

Substancja ta wzmacnia i uszczelnia naczynia krwionośne i usprawnia krążenie żylne. Leki z diosminą mikronizowaną pomagają także w leczeniu owrzodzeń żylnych, które mogą być jednym z powikłań choroby żylakowej. [4]

Farmakoterapia jest zatem wskazana przy występowaniu żylaków, niezależnie od tego, czy pacjent zdecyduje się na leczenie chirurgiczne/operacyjne.

Leczenie uciskowe

W zapobieganiu rozwojowi żylaków nóg w młodym wieku i łagodzeniu objawów ważną rolę pełni przede wszystkim kompresjoterapia, czyli systematyczne noszenie specjalnych podkolanówek, rajstop i pończoch uciskowych. Dobiera się je w konsultacji ze specjalistą w zależności od stopnia zaawansowania choroby. [3]

Leczenie chirurgiczne

O konkretnej metodzie leczenia zabiegowego żylaków na nogach za każdym razem decyduje chirurg po przeprowadzeniu wywiadu lekarskiego. Podstawową metodą  diagnostyki  chorób żył jest badanie USG Doppler i stwierdzeniu, które żyły i zastawki są niewydolne. [3] 
Najczęściej stosowane są poniższe zabiegi.

• Skleroterapia — polega na wstrzyknięciu środka chemicznego do światła żyły. Wywołuje on kontrolowany stan zapalny ze strony ściany naczynia, co powoduje jej zarośnięcie. [3]

• Laserowe usuwanie pajączków — coraz popularniejsze i często wykonywane również w gabinetach dermatologicznych. Jest jednak dość kosztowne i nie daje gwarancji, że nowe zmiany nie powstaną w innych miejscach. [3]

Leczenie operacyjne

Leczenie operacyjne przeprowadza się głównie u osób, u których pojawiają się powikłania lub silne dolegliwości bólowe uniemożliwiające choremu normalne funkcjonowanie lub wykonywanie pracy. [3]

Żylaki na nogach w młodym wieku to powszechny problem. Warto wiedzieć, jak mu zapobiegać i jakie metody leczenia są dostępne.  

Na zlecenie marki Diosminex

Bibliografia:

1. Rybak Z., Flebologia przeciw żylakom, Rynek Estetyczny, 32-34 (strona internetowa: https://www.arsmedica.pl/wp-content/uploads/2016/10/32-34.pdf)

2. Frołow M., Żylaki, Medycyna Praktyczna dla Pacjentów, 2017 (strona internetowa: https://www.mp.pl/pacjent/zakrzepica/zylaki/63354,zylaki)

3. Frołow M., Leczenie żylaków, Medycyna Praktyczna, 2015 (strona internetowa: https://www.mp.pl/pacjent/zakrzepica/zylaki/64132,leczenie-zylakow)

4. Diosmina (mikronizowana), Medycyna Praktyczna: (strona internetowa: https://www.mp.pl/pacjent/leki/subst.html?id=235)

4. Nicolaides A., The place of MPFF in the management of chronic venous disease, Phlebolymphology. 2018;25 (3): 179-188

 

 

 



Możesz śledzić wszystkie odpowiedzi do tego wpisu poprzez kanał .

Dodaj komentarz