Psy mogą pomagać w leczeniu chorób paznokci

Skandynawscy naukowcy zidentyfikowali jeden z genetycznych czynników ryzyka wystąpienia onychodystrofii toczniowej (symmetrical lupoid onychodystrophy, SLO). Choroba ta ma podłoże immunologiczne i może prowadzić do poważnych nieprawidłowości w obrębie pazurów u psów. Wyniki badań zostały opublikowane w czasopiśmie Public Library of Science (PLoS) ONE. Mogą się one przyczynić do poszerzenia wiedzy o analogicznych chorobach paznokci występujących u ludzi. Badania zostały sfinansowane ze środków UE przeznaczonych dla projektu LUPA (Odkrywanie mechanizmów molekularnych odpowiedzialnych za powszechne schorzenia ludzkie z wykorzystaniem psów jako systemów modelowych), wspartego kwotą 12 mln euro w ramach obszaru „Zdrowie” Siódmego Programu Ramowego UE (7PR).

Badacze ze Szwedzkiego Uniwersytetu Rolniczego (SLU), Norweskiej Szkoły Medycyny Weterynaryjnej (NVH) oraz szwedzkiego Uniwersytetu w Uppsali twierdzą, że choroba powoduje nieprawidłową reakcję układu immunologicznego, prowadząc do wypadania pazurów z poduszek. Wraz z postępem choroby nieprawidłowościami zostają objęte wszystkie pazury, dochodzi też do zniszczenia tkanki podścielającej pazury i zniekształcenia pazurów. Choroba jest bolesna i wywołuje u psów duże cierpienie. „Dotyka ona wielu różnych ras psów, jednak w ramach omawianego badania skoncentrowano się na kilku rasach, u których występuje ona wyjątkowo często. Są to: seter szkocki, bearded collie oraz sznaucer olbrzym” – wyjaśniła Maria Wilbe, doktorantka Wydziału Hodowli Zwierząt i Genetyki Centrum Biomedycznego uniwersytetu SLU oraz główna autorka raportu, który powstał w wyniku współpracy genetyków i lekarzy weterynarii. Określono genetyczne czynniki ryzyka, którymi są geny głównego układu zgodności tkankowej klasy II (MHC II), odpowiedzialnego za kodowanie białek sterujących reakcją immunologiczną. Wykazano, że geny te stanowią istotny genetyczny czynnik ryzyka wystąpienia różnych chorób autoimmunologicznych u psów i ludzi. Po wzbudzeniu reakcji układu immunologicznego białka MHC rozpoznają cząsteczki, które powinny zostać zaatakowane. W przypadku autoimmunizacji następuje błędna reakcja białek MHC – zaatakowane zostają cząsteczki własnego ciała, co powoduje niszczenie tkanek i narządów. W określonych przypadkach takie zakłócenie powoduje rozwój chorób autoimmunologicznych, takich jak SLO. „Poprzednio dowiedliśmy, że białka MHC klasy II stanowią genetyczny czynnik ryzyka innych chorób autoimmunologicznych występujących u psów” – powiedziała Maria Wilbe. „W ramach obecnego badania zidentyfikowaliśmy zarówno białko MHC klasy II typu ochronnego, jak i drugi typ tego białka, odpowiedzialny za zwiększone ryzyko wystąpienia schorzeń pazurów„. Szczególnie zwiększone ryzyko rozwoju SLO wykryto u seterów szkockich, które odziedziczyły po obydwojgu rodzicach typ białka MHC klasy II odpowiedzialny za zwiększone ryzyko. Stwierdzono, że u psów, które odziedziczyły od jednego z rodziców obydwa rodzaje białka, dominujący był wpływ białka o działaniu ochronnym, co powodowało, że takie psy były zdrowe.

Badacze zaznaczyli, że psy i ludzie mają podobne zestawy genów ortologicznych, żyją w tym samym środowisku, a choroby, na które zapadają, odznaczają się podobną etiologią. W związku z tym wyniki badań umożliwiły poszerzenie wiedzy o analogicznych chorobach paznokci występujących u ludzi. Dlatego – jak stwierdzili badacze – „pies stanowi doskonały model do badań nad chorobami genetycznymi„. Dodali oni, że „u ludzi występuje kilka schorzeń związanych z keratyną wykazujących podobieństwo do SLO”. Naukowcy prowadzą obecnie dalsze badania genetyczne i mają nadzieję na pozyskanie funduszy na przeprowadzenie badań mających na celu określenie innych genetycznych czynników ryzyka wspomnianej choroby pazurów.