Ponadczasowy styl Coco Chanel, który nie przemija
Znana w świecie każdemu Coco Chanel to tak naprawdę Gabrielle Bonheur Chanel – francuska projektantka mody, od 1915 roku rewolucjonizowała damską modę, lansując ubrania o prostych sportowych fasonach oraz pozbawione ozdób krótkie suknie, stając się na sześć dziesięcioleci ikoną paryskiej haute couture. Jej nazwisko kojarzy się wszystkim z modą oraz z najsłynniejszym zapachem całego świata – Chanel No. 5. Chociaż sama Coco nie żyje już od prawie 40 lat (zmarła w wieku 88 lat, 10 stycznia 1971 roku, w Paryżu), jej styl jest wciąż żywy. Jej życie było wielkim pasmem sukcesów zawodowych i równie wielkim pasmem niespełnienia w życiu prywatnym.
Najważniejsze fakty z życia Coco…
Coco Chanel urodziła się 19 sierpnia 1883 roku w Saumur. Do historii przeszła jako jedna z najbardziej znanych francuskich projektantek mody. Zupełnie zrewolucjonizowała świat kobiecej mody poprzez wprowadzenie sportowych krojów oraz prostej, małej czarnej.
Od najmłodszych lat życie nie rozpieszczało małej Gabrielle Bonheur Chanel. Wychowywała się w wielodzietnej rodzinie – miała czworo rodzeństwa, po śmierci matki trafiła do przyklasztornego sierocińca. Następne, dwa lata przebywała w szkole prowadzonej przez siostry zakonne w miasteczku Moulins. Ten okres życia przyniósł jej doświadczenie w dziedzinie szycia i sztuki kapelusznictwa. Jako dwudziesto letnia dziewczyna zatrudniła się w sklepie z ubraniami i pracowała, jako krawcowa. Wieczorami śpiewała w kawiarni „La Rotonde” i dzięki piosence „ Kto widział Coco w Trocadero?” zdobyła zarówno swój przydomek jak i sławę wśród elity. Wszyscy pokochali Coco i właśnie wtedy otworzyły się wszelakie drzwi do jej kariery.
W wieku 21 lat poznała przystojnego bogatego oficera, z którym to wyjechała do Paryża. Niedługo potem zaszła w ciążę. Zabieg aborcyjny sprawił, że nie mogła ona mieć więcej dzieci. Związek z Etiennem Balsanem okazał się fiaskiem i niedługo potem została ukochaną Arthura „Boya” Capela – który opłacił otwarcie jej pierwszego butiku w 1910 r. przy rue Cambon w Paryżu. W 1913 roku przy głównym deptaku nadmorskim w Deauville został otwarty sklep, dzięki któremu Coco zdobyła grono fanek i stałych klientek. Podczas pierwszej wojny światowej duże rzesze ludzi zaczęło przybywać w tamte strony. Coco sprzedawała im kapelusze oraz stroje inspirowane modą męską. Szybko zaczęła układać nowe trendy i dyktować modę. Sweter polo stał się inspiracją dla jej pierwszego chanelowskiego kostiumu – trykotowy marynarski żakiet i luźna spódnica. Chanel bez wątpienia pokazywała ludziom jak mają żyć, to ona zapoczątkowała modę na nadmorską brzoskwiniową opaleniznę oraz kąpiel w morzu.
Następnym przystankiem życiowym Coco było miasteczko Biarritz, gdzie wraz z Arthurem otworzyli pierwszy dom mody Coco Chanel. Do 1915 roku zarządzała już trzema sklepami, spokojnie mogła spłacić długi i jako znana projektantka powróciła do Paryża. Coco uważała, że wszystko, co osiągnęła zawdzięcza Copelowi. Jednak nie przesądziło to o ich wspólnym życiu. Arthur nie mógł czekać wiecznie i oświadczył się innej kobiecie… niedługo potem zginął w tragicznym wypadku motocyklowym.
Chanel zaraziła wszystkich chęcią chodzenia w tym, co wygodne a jednocześnie zgrabne i modne. Rozkloszowane spódnice nie miały u niej siły przebicia. Postanowiła rozpocząć erę noszenia damskich spodni oraz wygodnych dżersejowych spódnic popularnie nazwanych szmizjerką.
Zamiast długich włosów, dbale upiętych zapoczątkowała modę na krótkie rozwiane fryzury. Na czasie stały się także sukienki z niskim stanem, każda kobieta, która chciała coś znaczyć w świecie mody nie nosiła już gorsetów i kreowała się na Coco Chanel.
Jej pociąg do męskiej szafy zaraził wiele wyzwolonych kobiet na całym świecie. „Chanel Look” stał się ikoną dobrego stylu i elegancji. Funkcjonalność tych ubrań zdobyła niesamowitą popularność.
Chanel zapragnęła stworzyć zapach idealny dla siebie oraz innych kobiet, dlatego 5 maja 1921 poprosiła perfumiarza Ernesta Beauxa o przygotowanie kompozycji z jaśminu Grasse, ylang ylang i majowej róży. Esencję nazwano numerem 5 i przelano w buteleczkę typu Art Deco. Nie trzeba było długo czekać na sukces zapachu… Coco nauczyła kobiety ubierania się w zapach, nanoszenia perfum tam, gdzie chciały być dopieszczane. Wielbicielką tej nowej mody była m.in. Marilyn Monroe.
Latem 1924 Coco zadebiutowała na deskach paryskiego teatru. Jej nietuzinkowy kostium kąpielowy z dzianiny, zaprojektowany specjalnie na tę okazję oraz krótkie sukienki i opaski na włosy stały się kanonem mody dla młodych Francuzek.
Podobną karierę zdobyła słynna mała czarna. Ta prosta, elegancka a zarazem sukienka stała się przedmiotem pożądania każdej kobiety. Dziesięć lat po premierze tego genialnego projektu Chanel została zarejestrowana, jako projektantka mody i na rue Cambon w Paryżu otworzyła swój najbardziej popularny dom mody a w skład nowych kolekcji zaczęły wchodzić futra, sztuczne perły oraz hafty. Przez wiele lat artystka tworzyła modę dla gwiazd Hollywoodu.
Podczas drugiej wojny światowej Coco zamknęła swój butik twierdząc, że to nie jest czas na modę. Romans z niemieckim okupantem sprawił, że po wojnie Coco oskarżono o kolaborację. Osądzona uciekła do Szwajcarii, gdzie mieszkała przez kolejne dziesięć lat. Gdy Chanel wróciła do Paryża popularny był ówcześnie Dior i Balenciaga oraz styl „New Look”. Projektantka nie chciała dać za wygraną, twierdziła, że żaden mężczyzna nie jest w stanie zrozumieć istoty damskiej mody… Powstały nowe pomysły na sukienki z lat 30-stych i garsonek z lat 20-stych. Po kilku latach doceniono ponadczasowość zabiegów Coco i jej stroje nosiły największe gwiazdy.
Dzisiaj Coco Chanel jest dla nas ikoną nie tylko kobiety sukcesu, ale przede wszystkim symbolem kobiety, która nauczyła wiele pań, co to klasa i dobry smak. Od zawsze preferowała prostolinijność i krzewiła ją do końca swoich dni. Najważniejsza była dla niej wygoda oraz prostota ubrań, jakie projektowała. Pozostawiła po sobie spadek, o którym dowiaduje się mała dziewczynka od swoich mam i babć. Wyznawała dewizę, że moda przemija, lecz styl pozostaje ten sam, co w rezultacie, pozostawiło w każdej damskiej torebce czerwoną szminkę, chęć noszenia spodni, pokusę posiadania, choć raz w życiu flakonika perfum Chanel nr 5 i „małą czarną” na każda okazję.
Z biografii Coco Chanel, która właśnie została wydana, wynika, że pierwsza dama francuskiej mody była szpiegiem pracującym dla Abwehry – oznajmił Hal Vaughan, powołując się na francuskie, niemieckie, brytyjskie i amerykańskie archiwa.
Książka „Sleeping with the enemy, Coco Chanel’s secret war” (ang. Sypiając z wrogiem, tajna wojna Coco Chanel) autorstwa mieszkającego we Francji amerykańskiego reportera, została jak na razie wydana tylko w Stanach Zjednoczonych. Dziennikarz twierdzi w niej, że francuska projektantka mody współpracowała z nazistami. W1940 roku 57-latnia wówczas Coco miała zostać zrekrutowana przez niemiecki wywiad i kontrwywiad wojskowy.
Francuzka stała się agentką F-7124, przyjmując pseudonim „Westminster”, który pochodził od nazwiska jej dawnego kochanka. Amerykanin utrzymuje, że Chanel zakochała się też w niemieckim oficerze i szpiegu, baronie Hansie Guntherze von Dincklage, zwanym Spatz, z którym łączył ją długi romans. Wpływy i pozycja Spatza pozwoliły Coco podczas okupacji mieszkać w luksusowym hotelu Ritz, gdzie bywali wówczas Hermann Goering i Joseph Goebbels – pisze Vaughan. Tuż po wyzwoleniu Francji pierwsza dama mody została na krótko aresztowana. Wypuszczono ją dzięki interwencji jej przyjaciela Winstona Churchilla.
Coco była kobietą – ikoną. Zrewolucjonizowała swoje czasy. Dała nam, kobietom legendarną małą czarną, która przydaje się i dziś. Dała nam dwuczęściowy kostium kąpielowy i płaszcz nieprzemakalny. Pozwoliła nam chodzić w blezerach i spodniach. Gdyby nie Chanel nie wiadomo jak chodziłybyśmy dzisiaj ubrane. Była to kobieta o niezwykle silnej osobowości umiejąca stawić czoła wszelkim przeciwnościom losu. Nie skupiała się na swoich nieszczęściach i troskach, ale kierowała swoją energię w pracę twórczą. Chanel może być i dziś wzorem silnej kobiety sukcesu. To właśnie Coco postawiła nas na równi z mężczyznami i pierwsza zauważyła, że kobiety to nie tylko ozdoba mężczyzn, że my też potrzebujemy wygody i komfortu. Jednocześnie obdarowała nas subtelną i minimalistyczną elegancją.
Polecam do obejrzenia film – dramat w reżyserii Anne Fontaine z Audrey Tatou pt. „Coco avant Chanel” ( Coco Chanel ). Fascynujący portret legendarnej Coco Chanel, wizjonerki, rewolucyjnej dyktatorki mody, istnej ”diablicy o ludzkich pragnieniach”. To ona pozwoliła kobietom nosić krótkie fryzury, sztuczną biżuterię oraz spodnie. Stworzyła wzór ekstremalnej elegancji z nieśmiertelną małą czarną na czele oraz najbardziej uwodzicielski zapach na świecie – Chanel Nr 5. Szokujące przeżycia pozornie chłodnej i żądnej sukcesu kobiety, której najgłębiej skrywaną potrzebą okazała się potrzeba prawdziwej miłości. Poznacie wielką Ikonę Mody – Coco Chanel, której samotność była równie wielka jak jej sława. Opiekę nad kostiumami do tego filmu sprawował sam Karl Lagerfeld- mistrz autokreacji, wielki spadkobierca i kontynuator stylu Coco Chanel.
Fantastyczna rola niezapomnianej Amelii – Audrey Tautou.
Zebrała: Małgorzata
