Wypełnij test dla rodziców:
– włączam telewizor zaraz po przyjściu z pracy
– oglądam wszystkie programy jakie serwuje telewizja bez ich segregacji
– bardzo często zmieniam kanały pilotem
– jeśli nie gra telewizor wydaje mi się, że jest cicho, nieprzytulnie, pusto – musi coś grać!
– podczas wspólnych posiłków najchętniej oglądasz telewizję zamiast prowadzić rozmowę…
Jeśli przynajmniej 3 wyżej wymienione sytuacje pasują do Twojego życia rodzinnego to może Ty sam jesteś uzależniony od telewizji i najprawdopodobniej uzależniasz również swoje dziecko.
Iwona tłumaczy sobie tak: moje 4 letnie dziecko pochłania tyle mojego czasu, czuję się po prostu czasem tak umęczona, że najchętniej włączyłabym mu telewizje na kilka godzin, dzięki temu zyskam dla siebie czas i święty spokój. A maluch siedzi beztrosko przed różnymi bajkami, które czasem zawstydziłyby niejeden krwawy horror …Dla niedojrzałego układu nerwowego taka 3 godzinna dawka telewizji to naprawdę o wiele za dużo. Zresztą trudno się dziwić, skoro zaraz po wejściu do domu Iwona włącza odbiornik telewizyjny, który buczy do późnych godzin wieczornych, bez względu co na nim jest emitowane. Telewizja tak naprawdę nie uczy kreatywności, nie pobudza wyobraźni, wręcz odwrotnie – lansuje apatię, obojętność i bierność. Takie dziecko nie ma ochoty wyjść na dwór pobiegać, nie ma ochoty na sporty, brakuje mu sił na wszystko: po prostu staje się telemaniakiem! Co się dzieje z dzieckiem z syndromem upartego telewidza? Staje się lekliwe, ma problemy z koncentracją, nauką, wysławianiem się, ma niechęć do czytania itp. Najgorsze jest jednak naśladowanie bohaterów telewizyjnych – i to tych najbardziej negatywnych i agresywnych postępowań. Z czasem może też zniknąć wrażliwość i poczucie odróżniania dobra od zła.
Oto kilka rad dla matek, które zdecydowały się na to, żeby ich pociechy jednak oglądały telewizję:
– posadź dziecko około 3-4 metry od ekranu
– zadbaj o to, by w pomieszczeniu gdzie stoi TV nie było zbyt ciemno
– określ jasne zasady oglądania TV: ogranicz czas stosownie do wieku, relaks dopiero po np. wyrzuceniu śmieci czy odrobieniu lekcji, czas: nie przed, ale po szkole, nie w trakcie spożywania posiłków czy podczas odrabiania lekcji
– nie zostawiaj swojego dziecka sam na sam z TV
– rozmawiaj z nim na temat obejrzanych filmów, bajek czy programów
– jeśli dziecko uparcie domaga się TV możesz skierować rozmowę na inny temat lub zaproponować wspólne zajęcie (zabawę w teatrzyk, grę w chińczyka, monopoly itp)
Oto ile czasu dzieci mogą spędzać czasu przed telewizorem:
– między 4 a 6 rokiem życia – do 30 minut
– między 7 a 9 rokiem życia – 45 minut
– między 10 a 14 rokiem życia – godzinę lub dwie, ale z przerwą.