Mieszkanie w stylu japońskim

Projekty tradycyjnych japońskich wnętrz mają specyficzny, wyciszający klimat skłaniający do medytacji. Można w nich dostrzec wiele elementów podkreślających związek z otaczającą naturą takich jak domowe fontanny, miniaturowe drzewka bonsai, kwiaty orchidei. Podłogi przykryte są matami wykonanymi ze słomy i obszytymi na krawędziach tkaniną. Zamiast drzwi i zasłon w oknach stosuje się przesuwane ekrany z naturalnych włókien, które świetnie filtrują dzienne światło wpadające do wnętrza. W porach kiedy dziennego światła nie ma zbyt wiele, pomieszczenie oświetla się lampkami o małym natężeniu wykonanymi z ryżowego papieru. Życie w takim domu koncentruje się blisko podłogi, mamy więc niziutkie stoliki przy których siada się na specjalnych poduszkach lub krzesełkach pozbawionych nóg a zamiast łóżka materac. Dominujące kolory to brązy, szarości i zielenie skontrastowane czasem z pięknie wyszywanym jedwabnym kimonem wiszącym na ścianie. Obecnie w Japonii nie buduje się wielu tradycyjnych domów, ale w nowoczesnych mieszkaniach zostawiany jest chociaż jeden pokój w stylu tradycyjnym. Japończycy nie chą już „żyć na podłodze”( domy japońskie miały niższe sufity), ale szukają wygodniejszych form. Niemniej jednak warto zaczerpnać inspirację wprost z wysp Dalekiego Wschodu. Trzeba bowiem przyznac, że Japończycy są narodem spokojnym i uśmiechniętym, co w dużej mierze zapewniają harmonii w swoich domach.

Fascynacja orientem zakradła się do naszego kraju całkiem niedawno. Wielu projektantów, nie tylko japońskich, tworząc swoje projekty wnętrz i mebli czerpie garściami z kultury japońskiej. Coraz częściej we wnętrzach pojawiają się akcenty rodem z Kraju Kwitnącej Wiśni. Podstawą jest tradycja, czyli – urządzanie bazować powinno na prostocie i harmonii. Wielkie przestrzenie można zastąpić łączeniem kilku mniejszych i oddzielaniem ich przesuwaną kotarą – najlepiej papierową lub bambusowym parawanem. Takie połączenie sprawdzać się będzie np. w przypadku salonu z jadalnią lub sypialni z salonem. Przesuwne drzwi można zastosować też, by wygospodarować w kącie lub wnęce przestrzeń dla rzeczy rzadko używanych. Naturalna plecionka może również zastąpić parę innych elementów wnętrza. Plecionka pod postacią rolet sprawdzi się w funkcji firanek i zasłon.

Japońska stylistyka to przede wszystkim wzorowanie się na naturze. Stąd liczne nawiązania lub zaczerpnięcia wprost z niej. W związku z tym wśród materiałów wykończeniowych dominuje papier, drewno i kamień. Możemy wykorzystać tę wiedzę, dobierając odpowiednie meble do naszych wnętrz. Pomysłowe jest wyposażenie wnętrza w meble plecione, a także wszelkie niskie rozwiązania. Niskie ławy lub stoliki, niskie sofy i kanapy oraz łóżka. Nie musimy jednak rezygnować z rozwiązań innowacyjnych. Szereg produktów znanych producentów da nam możliwość połączenia ze sobą orientalnej stylistyki z nurtem nowoczesności. Jeśli chcemy urozmaicić ściany półkami, zastanówmy się nad kupnem prostych paneli. Będą się świetnie komponować z resztą wnętrza. Mebli ma być mało i powinny być wielofunkcyjne. Przykladem moze być choćby tradycyjny materac czyli futon. Zwinięty może służyć jako dekoracyjne siedzisko albo wałek pod nogi podczas odpoczynku. Po rozwinięciu możemy go położyć na podłodze, aby pełnił funkcję maty do popołudniowych ćwiczeń. Jeśli ułożymy go na specjalnej, drewnianej ramie będzie poprostu łóżkiem. To nie wymysły. Japończycy naprawdę wykorzystują jeden mebel na wiele sposobów. Także kuchnię możemy dostosować do japońskiego stylu. Pamiętając o prostocie i harmonii, z łatwością dobierzemy wszystkie sprzęty. Nawiązując do orientalnej tradycji, na stole możemy położyć bambusowy zestaw na stół.

Nie tylko wygląd, ale także rozmieszczenie mebli ma znaczenie w japońskim wnętrzu. Wyraża ono chęć dążenia do płynności w przestrzeni. W przeciwieństwie do tendencji zachodnich, Japończycy meble umieszczają raczej na środku pomieszczeń, podkreślając główny punkt pomieszczenia. Pod ścianami pozostaje dużo wolnej przestrzeni. Przemieszczamy się więc obrzeżami, a nie środkiem. W takim pokoju na prowadzenie, oprócz głównego punktu, wychodzą ściany, które należy odpowiednio ozdobić. Róbmy to jednak z umiarem, umieszczając w nich wnęki, które posłużą nam do wyeksponowania ważnych dla nas ozdób lub dzieł sztuki. Tokonoma jest zarezerwowana dla przedmiotów szczególnie cennych. Nie wystawiajmy wszystkich przedmiotów naraz. Zmieniajmy je w zależności od okazji. W Japonii w tokonomie przedmioty rotują w zależności od pory roku. Wiosną możemy w niej znaleźć ikebanę, a zimą obraz Hokusai’a. W Japonii pokoje budowane są tak, aby pomieściły konkretną ilość mat tatami i tak też określana jest ich powierzchnia. Możemy więc kupić mieszkanie z kuchnią na szesć mat i sypialnią na dziesięć. Tradycyjny pokój herbaciany ma wielkość cztery i pół maty. Urzadzając mieszkanie w stylu japońskim nie musimy całej podłogi pokrywać tatami. Wystarczy, że użyjemy ich jako dywaniki.

Dotychczasowe przyzwyczajenia często dyktują nam potrzebę ustawiania na półkach różnych bibelotów. Pamiętajmy jednak, że w japońskich wnętrzach dodatki muszą być starannie dobrane. Zachwycające piękno japońskich wnętrz pochodzi prosto z ich czystości i porządku. Zamiast kilku, postawmy jedną figurkę. Będzie się bardziej rzucać w oczy i charakteryzować wnętrze. Do dyspozycji mamy także ozdobne tace, porcelanę itd. Japonia nierozerwalnie wiąże się z wiśnią, jest jednak jeszcze parę roślin, które są charakterystyczne dla tego regionu. Mowa o storczykach i drzewkach bonsai. Każde z nich wymagają bacznego zainteresowania i stałej pielęgnacji, jednak odwdzięczają się za to w sposób godny włożonej w to pracy. Storczyki możemy kupić zarówno z dużymi, jak i małymi kwiatami. Natomiast do pielęgnacji bonsai przyda nam się specjalistyczna wiedza. Możemy również udekorować swoje wnętrze dzięki klasycznej japońskiej sztuce układania kwiatów: ikebanie. Gotową kompozycję możemy kupić w kwiaciarni lub samemu zmierzyć się z wyzwaniem ułożenia kwiatów.

Motywy kwiatowe mogą także urozmaicić inne części naszego wnętrza. Glazura i terakota, która pojawi się w naszej łazience będzie mogła powielać akcenty roślinne lub przywoływać motywy ściśle nawiązujące do kultury wschodu. Możemy też postarać się o odpowiedni plafon. Panele w kolorze drewna venge świetnie oddadzą naturalny charakter wnętrza. Podobnie reszta akcesoriów z materiałów naturalnych. Zamiast gotowych szablonów możemy wykorzystać własne zdolności i poćwiczyć sztukę kaligrafii. Japońskie litery prezentują się bardzo dobrze – zarówno jako wzory na ścianie, jak i wzory zapisane na papierze. Taką dekorację możemy stworzyć własnymi siłami. Wystarczy odpowiedni materiał (papier czerpany lub ryżowy), farba lub tusz oraz konkretne wzory. Aby architektura światła w naszym mieszkaniu również była dostosowana do całej stylistyki, warto zrezygnować z centralnego źródła światła na rzecz punktowego, zwłaszcza tego, które ukryć można w podwieszanym suficie. Dobrze sprawdzą się w tym wypadku listwy oświetleniowe.

Japońskie wnętrza to przede wszystkim spokojne i stonowane barwy. Doskonale nadają się tu takie kolory, jak beże, delikatne brązy, zielenie (nawiązanie do kolorów ryżu i bambusa). Stonowane odcienie sprzyjają wyciszeniu i osiąganiu spokoju. By nie uczynić jednak przestrzeni zbyt nudną i monotonną, możemy nadać jej charakteru poprzez dodatki w bardziej odważnych kolorach (typu: czerwona poduszka, fioletowy wazon, złota ramka na obraz itp.). Ścianę można przystroić naklejkami lub wzorami z szablonów, które dodadzą wnętrzu charakteru. Japończycy trochę inaczej rozumieją kolory niż my, mieszkańcy  Zachodu. Nieczęsto decydujemy się na dominację bieli i czerni w naszych wnętrzach, natomiast w Japonii to właśnie te dwa kolory stanowią bazę do aranżacji. Czerń jest zawsze bardzo wyraźna, a służy podkreślaniu geometrycznych form, które królują w japońskich domach. Przy czym czarny nie tworzy kontrastów, a raczej współgra z bielą i innymi neutralnymi kolorami używanymi choćby w drzwiach pomiędzy pomieszczeniami. Do bieli i czerni w niewielkich ilościach dodawane są elementy o intensywnych kolorach. Ich rozmieszczenie trzeba dobrze przemyśleć. Będą potem stanowiły główne punkty pomieszczenia. To w ich stronę będzie biegł wzrok wchodzącego i przebywającego w pokoju. Zazwyczaj odnajdujemy tylko jeden wyraźny akcent kolorystyczny, jak na przykład pojedynczy bambusowy słupek, który stanowi silny punkt w pokoju. Powtarzanie tego elementu pozbawiłoby go siły oddziaływania.