Kurkumina – cudowny lek czy marketingowy hit? Sprawdź fakty

Żyjemy w niezwykłych czasach – nowoczesna medycyna ratuje życie, a rozwój technologii daje nam niesamowite możliwości. Niestety, równocześnie mierzymy się z rosnącym zanieczyszczeniem środowiska i chorobami cywilizacyjnymi, które dotykają coraz więcej osób. Konserwanty w żywności, pestycydy oraz metale ciężkie w wodzie przyczyniają się do alergii, problemów skórnych, a nawet poważnych schorzeń, takich jak dna moczanowa, choroby układu krążenia czy nowotwory. Dlatego kluczowa jest profilaktyka i sięganie po naturalne metody wzmacniania organizmu, które mogą skutecznie wspierać zdrowie bez skutków ubocznych.

Jednym z takich związków bioaktywnych jest kurkumina – żółty barwnik (kurkuminoid) otrzymywany z kłącza ostryżu długiego (kurkumy). Substancja ta jest jednym z najlepiej przebadanych związków, który wykazuje szerokie i wielokierunkowe działanie.

Najważniejsze właściwości kurkuminy

Podstawową i najważniejszą właściwością kurkuminy jest działanie przeciwzapalne. Stan zapalny towarzyszy większości chorobom cywilizacyjnym począwszy od otyłości, idąc poprzez choroby jelit, alergie czy nowotwory. Wykazuje również działanie przeciwutleniające, w związku z czym ochrania komórki przed uszkodzeniami powodowanymi przez reaktywne formy tlenu. Nadmiar wolnych rodników inicjuje powstawanie stresu oksydacyjnego, a ów stres z kolei aktywuje szlaki zapalne i w efekcie prowadzi do powstawania chorób przewlekłych (np. chorób sercowo-naczyniowych, cukrzycy, nowotworów). Badania wskazują, że regularne spożywanie kurkuminy może zmniejszyć stan zapalny na skutek obniżenia poziomu markerów zapalnych takich jak Il-6, Il-1, TNF-α, zmniejszenia aktywacji czynnika NF-κB, którego nieprawidłowa regulacja wiąże się z powstawaniem chorób o podłożu zapalnym.

Kurkumina zwiększa odporność

Kurkumina zwiększa zdolności antyoksydacyjne organizmu, wzmacnia odporność, a w towarzystwie witaminy D wspiera funkcjonowanie mięśni i stawów [1]. Związek ten postrzegany jest również jako potencjalny środek terapeutyczny np. w przypadku nieswoistych chorób zapalnych jelit, chorób stawów czy chorób neurodegeneracyjnych. W kontekście Alzheimera zaznacza się, że kurkumina może przekraczać barierę krew-mózg, zwiększającym tym samym poziom glutationu oraz zmniejszając stres oksydacyjny w mózgu [3]. Stwierdzono, że ów związek wykazuje potencjał terapeutyczny względem m.in. raka okrężnicy, wątroby, płuc, piersi, macicy, jajnika, prostaty.

Właściwością potęgującą działanie przeciwnowotworowe kurkuminy jest inicjacja apoptozy (zaprogramowanej śmierci) zmienionych nowotworowo komórek. Wykazuje działanie antoproliferacyjne, czyli zapobiegające namnażaniu się komórek. Uszkodzenia oksydacyjne są zaangażowane w patofizjologię wielu chorób, dlatego też stosowanie kurkuminy działa korzystnie przy alergiach (astma), reumatoidalnym zapaleniu stawów, łuszczycy, cukrzycy (poprawa wrażliwości insulinowej, regulacja poziomu glukozy we krwi), chorobach układu sercowo-naczyniowego (poprawa profilu lipidowego, ciśnienia i przepływu krwi)[2].

Kluczowym aspektem jest to, żeby wybierać preparaty standaryzowane na zawartość kurkuminy. Wysokim stopniem przyswajalności charakteryzuje się np. nowoczesna forma micelarna, która szybko się wchłania i długo utrzymuje w osoczu. Umieszczenie cząsteczek kurkuminy w tłuszczowej otoczce warunkuje ochronę składnika bioaktywnego przed wcześniejszym rozkładem. Świadomość tego jaki preparat należy wybrać jest bardzo ważna, dlatego należy uważnie czytać składy preparatów.

Autor tekstu: Kinga Głaszewska.

1. Sikora-Polaczek i in., Molekularne i komórkowe mechanizmy działania kurkuminy – doborczynny wpływ na organizm, Postępy Biochemii, 2010, s. 74-83.

2. Tęcza P., Żylińska L., Prewencyjne działanie kurkuminy i resweratrolu w chorobie Alzheimera, Przegląd Lekarski, 73(5), 201.