Nebulizacja to sposób aplikacji leku w postaci mikrocząstek wchłanianych bezpośrednio do dróg oddechowych. Taka forma leczenia cieszy się coraz większą popularnością m.in. ze względu na wysoką skuteczność działania i bezbolesną formę terapii – wystarczy wdychać rozproszone cząsteczki substancji aktywnej.
Nebulizatory, czyli specyficzna forma inhalatorów, to sprzęt wykorzystywany w kuracji różnego rodzaju schorzeń dróg oddechowych, przede wszystkim w leczeniu dzieci. Oczywiście nie ma najmniejszych przeciwwskazań, by z nebulizatorów korzystały również osoby dorosłe. W terapii osób dorosłych można używać inhalatorów wszystkich typów. Najczęściej stosuje się jednak stosunkowo tanie, powszechnie dostępne i proste w obsłudze inhalatory tłokowe, zwane także pneumatycznymi. W przypadku najmłodszych pacjentów, warto zaopatrzyć się w cichszą wersję tego typu sprzętu, w nebulizator ultradźwiękowy.
Cechy charakterystyczne nebulizatorów ultradźwiękowych
Dzięki mocy ultradźwięków o częstotliwości drgań rzędu 1-2MHzz, urządzenia tego typu rozbijają substancje aktywne na mikroskopijne cząstki. Drobne cząstki soli fizjologicznej lub solanki penetrują oskrzela i oskrzeliki, przyspieszając proces zdrowienia po infekcji dróg oddechowych. Urządzenia tego typu są w zasadzie bezgłośne, co jest ich wielką zaletą, zwłaszcza gdy interesują nas inhalacje dzieci. Niestety sprzęt tego typu nie nadaje się do aplikacji antybiotyków i innych specjalistycznych leków i nie może być stosowany u dzieci w pierwszym roku ich życia. W odróżnieniu od klasycznych inhalatorów tłokowych, nie można zastosować w nich irygatorów do nosa. Poza tym nebulizatory ultradźwiękowe to wciąż sprzęt dość drogi i rzadko stosowany w warunkach domowych.
Inhalatory tłokowe i ich właściwości
To obecnie najbardziej popularny rodzaj inhalatorów wykorzystywanych do nebulizacji osób dorosłych i dzieci. Inhalatory pneumatyczne, składają się ze sprężarki, która podnosi ciśnienie powietrza i nebulizatora, w którym dochodzi do rozproszenia nośnika (soli fizjologicznej lub solanki) i substancji aktywnej – leku. Powstałe drobne cząsteczki mają formę aerozolu i mogą być w bezpieczny sposób wciągane do płuc.
W przypadku inhalatorów tłokowych, jako substancje aktywne mogą być stosowane różnego rodzaju antybiotyki i leki rozszerzające oskrzela, co ułatwia oddychanie. Pewną wadą tego typu konstrukcji jest dość głośna praca, co może działać odstraszająco na młodszych pacjentów. Jeśli jednak zależy nam na tym, aby antybiotyk spenetrował drogi oddechowe, nie ma lepszej metody jego podania niż nebulizacja. Warto pamiętać, że inhalatory tłokowe są tańsze od swoich ultradźwiękowych odpowiedników i można stosować do nich dodatkowe akcesoria takie jak irygator do nosa. Więcej o inhalatorach pneumatycznych można dowiedzieć się ze strony: http://www.zdrowiewmodzie.pl/18-inhalatory-tlokowe.
Szukając nowego inhalatora sprawdź, czy wybrany sprzęt nadaje się do nebulizacji interesujących Cię leków. Warto pamiętać, że do nebulizacji antybiotyków i innych specjalistycznych leków nadają się w zasadzie tylko i wyłącznie klasyczne inhalatory tłokowe. Jeśli jednak nie masz zamiaru leczyć się lekami, a szukasz jedynie sprzętu do nebulizacji różnego rodzaju solankami (przyspiesza oczyszczanie dróg oddechowych), wtedy śmiało możesz sięgnąć po bezgłośny inhalator ultradźwiękowy.
