Ile czasu dziecko może spędzić przed telewizorem?
Według opinii pediatrów dzieci poniżej drugiego roku życia w ogóle nie powinny oglądać telewizji. Pediatrzy twierdzą zgodnie, że małe dzieci nie powinny oglądać telewizji, ponieważ dostają do przetworzenia materiał, który je przerasta. Natłok wrażeń wzrokowych i słuchowych obciąża układ nerwowy malucha. Z kolei rozstrój układu nerwowego może skutkować obniżoną koncentracją uwagi, niepokojem ruchowym, nadpobudliwością, drażliwością i mniej sprawnym wykonywaniem różnych czynności.
Badania wykazują, że dzieci oglądające zbyt dużo programów telewizyjnych rozwijają się wolniej, mówią później, mają mniejszy zasób słów, a w wieku szkolnym osiągają gorsze wyniki w nauce. Niestety, w naszych rodzinach często praktykowany jest zwyczaj uruchamiania telewizji na wiele godzin, co ma stanowić tło codziennego życia, bez którego jest cicho, pusto i dziwnie. Większość z nas nie zdaje sobie sprawy, że telewizor włączony w tle działa jak audiowizualny rozpraszacz i zaburza proces skupienia uwagi dzieci znajdujących się nawet w sąsiednim pomieszczeniu.
Szczególnie niebezpieczne staje się podpatrywanie przez dziecko filmów dla dorosłych. Dziecięca wyobraźnia nie odróżnia jeszcze prawdy od fikcji, dlatego często psychologowie muszą pomagać rodzicom, których dzieci boją się same zasypiać, ani na chwilę nie chcą same zostać w pokoju czy też potrzebują ciągłego kontaktu, najlepiej z mamą. Prowadzone wywiady potwierdzają, że maluchy te oglądają filmy nieodpowiednie dla ich wieku. To samo może dotyczyć nawet tak zwanych kreskówek, w których czasami jest kilka razy więcej scen zawierających przemoc niż w filmach dla dorosłych. Pojawia się wtedy tak zwany syndrom ofiary – dzieci boją się, że zło z ekranu może przydarzyć się im i ich bliskim.
Jeżeli już faktycznie nie mamy czasu zająć się dzieckiem i musimy mu włączyć na chwilę telewizor, to przestrzegajmy jednej zasady: w wieku przedszkolnym najwyżej około 30 minut dziennie. Przy tym najlepiej, aby bajka była spokojna, pozbawiona agresji, z sympatycznymi bohaterami. Dobrze byłoby, aby ktoś starszy towarzyszył maluchowi podczas oglądania, uspokajał go i tłumaczył niektóre sceny. Istnieje niepisana zasada: im młodsze dziecko, tym spokojniejsze bajki, ze stabilnym obrazem, który nie nadwyręża wzroku i słuchu.
Pediatrzy i psychologowie dziecięcy alarmują – dzieci XXI wieku przesycone obrazem telewizyjnym wykazują charakterystyczną postawę życiową. Są niecierpliwe, potrzebują ciągłej, zewnętrznej stymulacji, wciąż czekają na rozrywkę, szybko się nudzą. Równocześnie ogarnia je lenistwo umysłowe i nawyk bezkrytycznej konsumpcji produktów kultury masowej. U chłopców łatwo zauważyć skłonność do postawy macho, agresję i pogardę wobec kobiet. Dziewczynki są cyniczne lub apatyczne, zgadzają się być traktowane jako obiekt fizycznego pożądania.
Nadmierne oglądanie telewizji przez małe dzieci wywiera także ujemne skutki na ich zdrowie fizycznym. Wystarczy wymienić tu niekontrolowane przybieranie na wadze w związku ze zwolnioną przemianą materii, niekiedy odwrotnie – elementy anoreksji, pojawiają się problemy ze wzrokiem (np. krótkowzroczność, zespół suchego oka), układem nerwowym i kręgosłup (np. skolioza).
Pamiętajmy o tym wszystkim, zanim zajęte świątecznymi porządkami posadzimy nasze dziecko przed telewizorem, spokojne, że ktoś inny się nim zajął.
zobacz również:
- Najciekawsze książki dla dzieci na wiosnę 2017!
- Pasożyty jelit u dzieci – objawy i porady jak je zwalczać
- Jak uniknąć konfliktów między rodzeństwem?
- Jak ćwiczyć pamięć – 6 sposobów na usprawnienie mózgu
