Hodowla pająków w domu

28 marca 2013, dodał: Redakcja

Artykuł zewnętrzny

Pająki w domu – obrzydliwe i groźne czy miłe zwierzątka domowe?

Pająki wzbudzają w ludziach wiele kontrowersji i właściwie nie wiadomo dlaczego. Przecież to bardzo piękne zwierzęta, o zadziwiającym trybie życia i umiejętnościach. A że mają osiem nóg i gruczoły jadowe? Ale jaką przędą sieć! Nić pajęcza może rozciągnąć się aż o 40% i nie zerwać się, a jest dwukrotnie wytrzymalsza od stalowej linki! Oczywiście gdyby jej nadać taką samą średnicę.

Z pewnością pająki nie są zwierzątkami dla każdego. Nie można się do nich przytulić, ani wyjść z nimi na spacer, czy pobawić się. Niemniej jednak, mogą być wspaniałym obiektem obserwacji. Generalnie zatem, nie są to zwierzęta dla dzieci, ale dla starszego wiekiem miłośnika przyrody. Tym bardziej, że mają raczej małe wymagania.

Uwaga, pająk!

Pająki mają wielu wielbicieli, ja sam uważam, że są piękne i niezwykłe, jednakże duża część populacji czuje do nich co najmniej wstręt. Ludzie się ich po prostu boją, a lęk ten w skrajnych sytuacjach przeradza się w fobie, czyli paniczny, irracjonalny strach.

Fobia nie jest zwykłym lękiem. Taki bowiem, nawet jeśli jest silny, można przy odrobinie samozaparcia opanować. W przypadku fobii zapanowanie nad strachem nie nie już tak łatwo, potrzeba wręcz specjalnej terapii. U osób ciepiących na arachnofobię, jak fachowo się to nazywa, nawet sama myśl o pająkach może wywołać przyśpieszenie akcji serca i pocenie się, a co dopiero widok zwierzęcia i bezpośredni kontakt z nim, co w skrajnych sytuacjach prowadzi nawet do zawału.

Nigdy nie śmiejmy się z osób, które panicznie boją się pająków, nawet jeśli ich lęk nie ma racjonalnego uzasadnienia – a tak naprawdę nie ma. Arachnofobia, jak to zwykle z fobiami bywa, nie wynika z rzeczywistego zagrożenia, jakie niesie kontakt z pająkami. Zwierzątka te są jadowite, to fakt, są również śmiertelnie niebezpieczne – ale tylko dla muchy, świerszcza, ewentualnie myszy lub małego ptaka!

Tylko nieliczne gatunki pająków dysponują jadem na tyle silnym, by stanowiły poważne zagrożenie dla zdrowia i życia człowieka. Te naprawdę niebezpieczne są zresztą rzadko hodowane w terrariach. W większości przypadków ukąszenie nawet dużych rozmiarów pająka jest co prawda bolesne, ale nie zabija. Owszem, nie przeczę, że może się zdarzyć tak, że akurat jesteśmy uczuleni na jad pajęczy, tak jak bywamy uczuleni na jad pszczeli, wówczas ukąszenie może być faktycznie tragiczne w skutkach, jednakże nie zdarza się to zbyt często.

Niezwykły drapieżnik

Większość pająków to zwierzęta typowo lądowe, a tylko nieliczne z nich wtórnie przystosowały się do życia pod wodą, lub na wodzie, po której ślizgają się niczym na łyżwach, polując na wodne owady lub małe rybki. Ogólnie na całym świecie żyje około 40 tysięcy gatunków pająków. W każdym razie tyle ich naukowcy do tej pory opisali. Ile jeszcze nie znamy – nie wiemy. A o ilu gatunkach nigdy się nie dowiemy, ponieważ wyginą, zanim je odkryjemy?

Pająki są drapieżnikami, i choć wszystkie potrafią wytwarzać sieć, nie wszystkie używają jej do polowania. Przykładem mogą być popularne ptaszniki, które przyczajone w kryjówce oczekują oczekują aż ofiara zbliży się na odpowiednią odległość, po czym skaczą na nią i chwytają. Jeszcze aktywniej polują, żyjące również w Polsce, skakuny, które podkradają się do owadów i skaczą na nie.

Ciekawe jest również to, że i wśród gatunków, które używają do polowania sieci, znajdziemy takie, które wcale nie budują konstrukcji zwanej pajęczyną. Przędą natomiast małe sieci, które zarzucają na swoje ofiary, niczym rybak łowiący ryby.

Wszystkie pająki są ciekawe, jednak zainteresowaniem terrarystów cieszą się gatunki duże, dorastające do kilkunastu lub nawet kilkudziesięciu centymetrów. Największy z nich, ptasznik goliat osiąga aż 30 centymetrów i waży do 250 gramów – prawdziwy olbrzym, w pełni zasługujący na swoją nazwę! Nie ma wątpliwości, że to właśnie rozmiary są tym, co nas w tych pająkach najbardziej fascynuje.

Co pająk potrzebuje do szczęścia?

Pająki generalnie nie są trudnymi i bardzo wymagającymi domowymi pupilami. Wystarczy im odpowiedniej wielkości, właściwie urządzone terrarium i dobry pokarm, a będą szczęśliwe.

Terrarium dla naszych ośmionogich, kosmatych przyjaciół nie musi być duże, ponieważ zwierzaki te nie należą do szczególnie ruchliwych i większość swojego życia spędzają w ukryciu – to niewątpliwie dobra wiadomość dla tych wielbicieli terrarystyki, którzy dysponują ograniczoną powierzchnią. Kształt i wielkość pajęczego lokum zależy do gatunku, a dokładniej mówiąc od jego trybu życia.

W niewoli hodujemy na przykład pająki, które żyją na drzewach. Ze zrozumiałych względów więc terrarium, które dla nich przeznaczymy powinno być wysokie. Dzięki temu możemy w nim ułożyć gałęzie, które będą udawały prawdziwe drzewa. Z kolei dla pająków, które spędzają życie na ziemi przeznaczymy terrarium niskie, ale o większej powierzchni dna. Do wystroju użyjemy kawałek korzenia, pod którym pająk urządzi swoją kryjówkę. Dno terrarium wyścieła się zwykle torfem lub drobnymi trocinami. W przypadku gatunków, które zamieszkują podziemne nory, warstwa ściółki musi być bardzo gruba.

Największym problem przy hodowli pająków jest zapewnienie im odpowiedniej diety. Jak wiadomo, im pożywienie jest bardziej urozmaicone, tym lepiej. Z tym może być jednak kłopot, ponieważ w sklepach zoologicznych dostępne są praktycznie tylko żywe świerszcze, a dla największych gatunków pająków mysie noworodki. Trochę to mało, dlatego wielu hodowców pająków zakłada własne hodowle zwierząt karmowych, np owadów. Niestety, pająkom trzeba podawać żywy pokarm – martwego nie chcą przyjmować!

I jeszcze jedno. Jeśli nie przeraża nas włochate ciało pająków, ani nie zniechęca perspektywa karmienia ich żywymi zwierzętami; jeśli zdecydowaliśmy się na kupno takiego przyjaciela, upewnijmy się, czy wybrany przez nas gatunek nie musi posiadać CITES-u, czyli dokumentu stwierdzającego, że zwierzę pochodzi z legalnego źródła, a nie z przemytu.

Tekst: Jacek P. Narożniak

Zdjęcie: Fotolia.com

EKSPERT KAKADU

Lek. wet. Piotr Korzeniowski

Jest lekarzem weterynarii, absolwentem AR SGGW, właścicielem przychodni weterynaryjnych i wielkim miłośnikiem zwierząt. Jest także pasjonatem akwarystyki.Doktor Piotr opiekuje się zwierzętami w kilku naszych warszawskich sklepach. Dzięki trzydziestoletniej praktyce weterynaryjnej doskonale rozumie zagadnienia związane z relacjami między właścicielem, jego pupilem i lekarzem.