To pierwszy tom nieopublikowanych dotychczas zapisków z lat 1956–1973. Nie jest to typowa diarystyka, lecz zapiski powstające niejako przy okazji, „w drodze”, bo jak wiadomo, wędrownictwo leżało w naturze tego poety – niebieskiego ptaka. Na dość obszerną książkę składają się w dużej mierze relacje z jego licznych podróży, spotkań z zafascynowanymi nim czytelnikami oraz napisane właśnie utwory. Tym, co spaja całość dzieła jest niedoścignione pragnienie wolności – zwłaszcza tej wewnętrznej. imponuje mi w postaci Stachury jego odwaga łamania konwenansów i burzenia stereotypów, tak rzadko spotykana w dzisiejszym świecie.
