1) Grupa I – mleko, sery białe, żółte, tłuszcze, produkty zbożowe, większość warzyw (w tym ziemniaki), większość owoców, ziarna i orzechy, z wędlin – metka, mortadela, salami, szynka gotowana;

2) Grupa II – mięsa, ryby i wędliny: flądra, lin, wołowina, mostek, parówki, kaszanka; warzywa: dynia, fasolka szparagowa zielona, jarmuż, kapusta czerwona i włoska, suche nasiona roślin strączkowych; owoce: banan, melon;

3) Grupa III – ryby: dorsz, karp, łosoś, pstrąg, sandacz, makrela, sardynka, sola, szczupak, szproty wędzone, śledź; mięso: cielęcina, jagnięcina, wołowina, karkówka, rostbef, wieprzowina, drób, podroby, dziczyzna; warzywa: brokuły, brukselka, kalafior, kukurydza, papryka, por, szpinak; grzyby, napoje alkoholowe.

Źródłem białka w tej diecie są głównie produkty mleczne. Przy nie tolerowaniu mleka i produktów mlecznych w czystej postaci, należy je spożywać w potrawach: 100 g mleka płynnego = 15 g sera twarogowego = 10 g mleka w proszku odtłuszczonego = 15 g mleka w proszku pełnego. Mogą to być np. pierogi leniwe, budynie z twarogu i warzyw lub z twarogu i kasz. Organizmowi należy zapewnić dostatecznej ilości żelaza i witamin. Tłuszcze wydatnie ogranicza się. Zapotrzebowanie energetyczne uzupełnia się węglowodanami. Węglowodany w przeciwieństwie do tłuszczów wzmagają wydalanie moczanów z organizmu. Posiłki należy podawać regularnie, 4-5 dziennie lecz ostatni posiłek należy jadać 4-5 godzin przed snem. Chorzy powinni również pić co najmniej 2-3 litry płynów dziennie (najlepiej wodę mineralną alkaliczną), co sprzyja obniżaniu stężenia kwasu moczowego we krwi. Największe stężenie związków sprzyjających rozwoju kamicy nerkowej stwierdza się w moczu w godzinach rannych, kiedy objętość minutowa moczu jest najmniejsza. Z tego powodu chorzy powinni też przyjmować płyny przed pójściem spać. Zagęszczenie moczu wzrasta także po posiłkach, stąd zalecane jest nie przejadanie się, zwłaszcza w porze obiadowej, i przyjmowaniem płynów przy każdym posiłku. Aby podwyższyć pH moczu, zaleca się picie alkalicznych wód mineralnych. Nadmierne spożycie alkoholu może powodować wzrost stężenia kwasu moczowego we krwi i wywołać ostry atak dny stawowej. Alkohol bowiem nie tylko aktywuje metabolizm puryn, lecz także zwiększa stężenie kwasu mlekowego we krwi, który hamuje wydalanie kwasu moczowego przez nerki. Chorzy powinni więc wystrzegać się spożywania napojów alkoholowych.
Przyjmowanie leków skutecznie obniżających stężenie kwasu moczowego w surowicy, powoduje, że ograniczenia dietetyczne przy dnie moczanowej nie muszą być radykalne. Z diety przy dnie moczanowej należy wykluczyć jako pokarmy szczególnie bogate w puryny: wątrobę, móżdżek, cynaderki, mięso baranie, kawior, śledzie, sardynki, czekoladę, kakao, kawę naturalną, mocną herbatę i orzechy. Zalecane są natomiast: warzywa, owoce, mleko, chudy ser, ziemniaki /więcej, patrz: https://urodaizdrowie.pl/skaza-moczanowa/. Związków purynowych nie zawierają również : masło, śmietana, miód, dżemy, marmolady i cukier. Jednak w połączeniu dny z cukrzycą, hipercholesterolemią lub hiperlipoproteinemią, nie mogą one mieć dużego zastosowania w diecie. Potrawy przygotowywać bez tłuszczu; tłuszcz na surowo dodawać do ugotowanych potraw. Technika sporządzania posiłków opiera się na gotowaniu w wodzie lub na parze. Mięso gotuje się wyłącznie w dużej ilości wody. Ze względu na małą jego ilość do spożycia dziennie (około 50 g) zaleca się sporządzanie potraw typu risotta, gołąbki itp. Zabrania się spożywania potraw smażonych, pieczonych i duszonych. Jadanie świeżych lub konserwowanych wiśni (250 g dziennie) może powstrzymywać napady dny, ponieważ zmniejsza stężenie kwasu moczowego. Niektórzy chorzy wierzą w ich skuteczność, a badania przeprowadzone wiele lat temu rzeczywiście wykazały, że mogą one obniżać stężenie kwasu moczowego. Można przyjmować codziennie1 g wyciągu z owoców wiśni w tabletkach. Podobnie działają truskawki, borówki czarne i selery oraz wyciąg z nasion selera.
Chorzy z dną wymagają szczególnej uwagi przy terapii innych chorób, ponieważ niektóre leki mogą nasilać hiperurykemię zwłaszcza kwas acetylosalicylowy i salicylany, jak również inne np. adrenalina, alfametyldopa, aminofilina, dopamina, etambutol, glikokortykosteroidy, leki cytotoksyczne, lewodopa, kofeina, probenecyd, pirazynamid, witamina B12, witamina C, witamina PP. Poza tym chory z dną powinien unikać częstych urazów, przebywania w zimnie i dużych wysiłków fizycznych. U osób z nadwagą lub otyłych korzystne jest również zmniejszenie masy ciała. W przypadku współistnienia nadciśnienia tętniczego lub zaburzeń gospodarki lipidowej ważne jest przestrzeganie zasad leczenia tych schorzeń.