Czym się różni poradnictwo psychologiczne od psychoterapii?

19 kwietnia 2017, dodał: Małgorzata Kopeć
Artykuł zewnętrzny

Poradnictwo psychologiczne służy pomocy zdrowym ludziom w trakcie kryzysu. Wspieranie polega na wzmacnianiu mocnych stron klienta lub psychoedukacji. Celem psychoterapii jest usuwanie zaburzeń psychicznych (np. leczenie depresji, leczenie nerwicy). Istnieje wiele nurtów terapii, np. psychoterapia psychodynamiczna lub poznawczo-behawioralna.

Poradnictwo psychologiczne – czym jest?

Poradnictwo psychologiczne to forma pomocy zdrowym ludziom (nieobjawiającym chorób psychopatologicznych, np. depresja), którzy przeżywają kryzys. Jest to więc próba pomocy w poradzeniu sobie z napotkanymi trudnościami. Głównym celem poradnictwa jest wzmacnianie mocnych stron klienta i uświadamianie mu możliwych rozwiązań problemu. Pomoc może polegać też na psychoedukacji, czyli przedstawieniu wiedzy psychologicznej i skierowaniu konkretnych zaleceń. Relacja zakłada warunek współdziałania. Psycholog zna zasady działania ludzkiej psychiki, a klient jest ekspertem w sprawach związanych ze swoim życiem. Skuteczna pomoc psychologiczna jest wtedy, gdy członkowie współpracują w celu pomocy klientowi. Klient spotyka się z psychologiem regularnie (zwykle raz w tygodniu). Gabinet psychologiczny to miejsce, gdzie:

 

  • tworzy się warunki, które sprzyjają rozwiązywaniu problemów – psycholog daje pełną swobodę wyrażania uczuć i emocji;
  • formuje i definiuje się problem utrudniający życie – polega to na zmianie postrzegania własnych problemów – klient uczy się patrzeć na trudności jako nowe doświadczenie;
  • poszukuje się rzeczy, które utrudniają rozwiązanie problemu – są do głównie cechy indywidualne (np. pesymizm) lub sprawy zewnętrzne, np. teściowa nadmiernie wtrącająca się w życie małżonków;
  • odkrywa się nowe sposoby rozwiązywania problemów i tworzy się program pomocy;
  • wprowadza się zmiany w życie – psycholog wzmacnia motywację klienta i utrwala jego sposoby radzenia sobie z trudnościami.

Czym jest psychoterapia?

Psychoterapia polega na leczeniu pacjenta głównie poprzez relację terapeutyczną. Terapia prowadzi do zmiany szkodliwych cech osobowości, sposobów dopasowywania się do nowej sytuacji lub pozbycia się negatywnych mechanizmów obronnych. Efektem psychoterapii jest mniejsze cierpienie oraz większa świadomość siebie. Jest to długotrwały sposób leczenia, gdzie nie zakłada się ograniczeń czasowych. Często zdarza się, że terapia trwa kilka lat. Jedna sesja trwa 45-50 minut, w której terapeuta nie stara się skupić na konkretnej trudności, lecz analizuje życie pacjenta w kontekście danego problemu. Relacja terapeutyczna jest miejscem, gdzie klient uczy się na nowo tworzyć zdrowe relacje społeczne. Najczęstsze powody zgłaszania się na terapię to:

  • napady lęku i paniki,
  • stany depresyjne, problemy w nawiązywaniu relacji,
  • niska samoocena,
  • wrogość względem innych
  • uczucie osamotnienia, pustki.

Każdy człowiek ma też inne potrzeby odnośnie leczenia, dlatego istnieje wiele nurtów psychoterapii. Najpopularniejsze to:

  • psychoterapia psychodynamiczna – skupia się na rozwiązywaniu wewnętrznych konfliktów;
  • psychoterapia poznawczo-behawioralna – polega na zmianie schematów myślenia;
  • psychoterapia Gestalt – skupia się na dojrzewaniu pacjenta i stopniowym przejęciu odpowiedzialności za własne życie
  • psychoterapia egzystencjalna – polega na wzmacnianiu poczucia wartości klienta.