Choroby nerek – produkty wskazane i porady dietetyka

19 kwietnia 2019, dodał: dietetyk medyczny
Artykuł zewnętrzny

Dwie niewielkie „fasolki” przyklejone do kręgosłupa, filtrują usuwając z organizmu toksyny, biorą udział w przemianach i produkcji hormonów i witaminy D3, kontrolują zawartość niektórych minerałów… rola nerek w naszym ustroju jest nieoceniona, a lista zadań bardzo długa:

1. wydalanie azotowych produktów przemiany materii i innych związków zbędnych lub szkodliwych (m.in. białek, kwasów nukleinowych oraz końcowych produktów rozkładu hemoglobiny) oraz nadmiaru soli i wody

2. uczestniczą w regulacji przemiany wapniowo-fosforanowej w organizmie przez współdziałanie z wątrobą w metabolizmie witaminy D3, powstający z niej w nerkach związek chemowy działa na nabłonek jelita i na tkankę kostną przyczyniając się do wzrostu stężenia obu minerałów

3. czynność regulacyjna nerek polega na utrzymaniu stanu równowagi składu wszystkich płynów ustrojowych, ciśnienia osmotycznego oraz równowagi kwasowo-zasadowej i temperatury w trakcie procesu filtracji kłębuszkowej

4. Rola wewnątrzwydzielnicza – podczas niedokrwienia nerek tzw. aparat przykłębuszkowy wydziela do krwi reninę – enzym powodujący wzrost ciśnienia tętniczego. Ponad to nerki stale produkują i wydzielają do krwi erytropoetynę, w większych ilościach powstaje ona wskutek niedotlenienia u osób przebywających na dużych wysokościach ponad poziomem morza. Erytropoetyna zwiększa utlenowanie krwi, przez co mięśnie są zdolne do zwiększonego wysiłku – jest wykorzystywana m.in. jako nielegalny środek dopingowy przez sportowców.

5. czynność zewnątrzwydzielnicza (obniżenie ciśnienia tętniczego) wazopresyna, hormon antydiuretyczny (ADH) powoduje, że organizm zatrzymuje wodę a traci sole, mocz jest wtedy bardziej stężony i ma ciemniejszą barwę. Aldosteron zwiększa natomiast wchłanianie jonów sodowych i wody oraz wydalanie jonów potasowych w kanalikach. Działanie parathormonu przyczynia się do zatrzymania wapnia w organizmie i zwiększenie usuwania fosforanów z moczem.

Widać więc, że warto dbać o nerki, a jak się zepsują – jak najszybciej udaj się do lekarza i bezdyskusyjnie przejdź na dietę.

Najczęstsze choroby nerek:

 

1. Ostre kłębkowe zapalenie nerek (glomerulonephritis acuta)

Choroba o podłożu immunologicznym, poprzedzona zakażeniem paciorkowcami. Po zakażeniu powstałe przeciwciała uszkadzają naczynia włosowate kłebków i powodują proces zapalny w nerkach.
Objawy, to: silne bóle w okolicy lędźwiowej, skąpomocz, krwiomocz, niewielki białkomocz, osłabienie, utrata łaknienia, nudności, wymioty, bladość skóry, senność, apatia, wzrost ciśnienia tętniczego, bóle głowy.

Dieta:

ograniczenie podaży soli (sodu) z uwagi na występujące nadciśnienie i obrzęki
płyny w ilości proporcjonalnej do oddawanego moczu (plus około 500 ml na wydychanie w postaci pary wodnej, wydalanie przez skórę, z kałem)
zakazane produkty białkowe – mięso, wędliny, sery, jaja.
ograniczone mleko oraz prod bogate w fosfor i potas

Zalecana dieta węglowodanowo-tłuszczowa (kleikowa, małosolna, z ograniczoną ilością płynów). Produkty dozwolone, to: kleiki z ryżu, sucharki, bułka pszenna z mąki niskobiałkowej, ograniczone ilości przecierów owocowych, kompoty przetarte, ziemniaki puree z masłem. W miarę powrotu do zdrowia stopniowo zwiększa się ilość płynów i produktów białkowych.

2. Przewlekłe kłębkowe zapalenie nerek (glomerulonephritis chronica)

Choroba ta, czasem jest konsekwencją nie wyleczonego ostrego kłębkowego zapalenia nerek, częściej jednak rozwija się samoistnie.
Objawy: bardzo łagodne, czasem skryte przez wiele lat. Proces zapalny jest powolny i często niezauważalny, kończy się przewlekłą niewydolnością nerek. W tym czasie dochodzi do zaszkliwienia i zaniku kłębków nerkowych, a w ich miejsce rozrasta się tkanka łączna, co prowadzi do rozwoju mocznicy.

Dieta:

Lekkostrawna i niskobiałkowa – białko w tym momencie jest źródłem niepożądanych substancji toksycznych np. mocznika i kreatyniny zatrzymywanych w nadmiarze we krwi. Ograniczeniu, a nawet całkowitym wykluczeniu ulega sól (aby zmniejszyć retencje wody w organizmie). Ilość płynów zależy od ilości wydalanego moczu w ciągu doby (plus 500ml na utratę wody w czasie pocenia się, oddychania, wydalania z kałem). Pożądane są produkty alkalizujące mocz – warzywa i owoce (lecz ze względu na dużą zawartość potasu, który podlega ograniczeniu zaleca się nie więcej niż 0,5 kg dziennie).
Ograniczone są produkty zawierające związki purynowe: mięso, podroby, ryby. Duże zastosowanie mają w tej diecie potrawy półmięsne i jarskie np. risotto, budynie, zapiekanki, makaron z mięsem i jarzynami, pierogi ruskie, pierogi z nadzieniem mięsno-warzywnym, kluski ziemniaczane z serem, naleśniki z farszem jarzynowo-mięsnym. Dieta musi być ustalana indywidualnie dla każdego chorego.

3. Nefropatia cukrzycowa –
Charakteryzuje się niewydolnością nerek i współistniejącą przy tym cukrzycą, dlatego dieta powinna iść dwutorowo.


Dieta:

Pod uwagę bierzemy cukrzycę oraz stopień upośledzenia nerek.
Ograniczeniu ulega sód – do ok. 3 g na dobę (1/2 łyżeczki soli) oraz fosfor i potas, szczególnie jeśli wartość tych pierwiastków w osoczu jest ponad normę.
Płyny: jeśli nie ma obrzęków, nadciśnienia, ilość wydalanego moczu jest w normie (ok. 1500 ml na dobę).
Białko – ograniczenie w zależności od stężenia mocznika we krwi (im wyższe stężenia tym mniej białka. Wybierajmy białko pełnowartościowe, czyli zwierzęce: sery twarogowe, chude mięso, drób, ryby, mleko (nie więcej, niż dwie szklanki dziennie (ze względu na ograniczenie płynów). Warto sięgnąć po fermentowane przetwory z mleka (jogurt, kefir).
Wykluczamy węglowodany proste, szybko podnoszące stężenie cukru we krwi, – cukier, miód, dżemy wysokosłodzone, słodycze. Za zgodą lekarza można podać nie więcej niż 30g na dobę cukru lub miodu
Włącz węglowodany złożone, zwłaszcza te z dużą zawartością błonnika, który opóźnia wchłanianie glukozy (razowe pieczywo, kasze gruboziarniste, warzywa, płatki zbożowe, otręby).
Tłuszcze – w normie, wybieraj tłuszcze zdrowsze, roślinne (oleje słonecznikowy, sojowy, rzepakowy, masło w ograniczonej ilości). Należy zwracać uwagę na cholesterol ponieważ przy cukrzycy i niewydolności nerek zaburzony jest metabolizm tłuszczów i łatwiej dochodzi do rozwoju miażdżycy. Zrezygnuj zatem z tłustych mięs, jaj, dużej ilości masła.
Zaleca się sześć posiłków dziennie, szczególnie ważny jest ten przed snem, bo chroni chorego przed niedocukrzeniem w godzinach nocnych. Potrawy najlepiej gotować w wodzie, gdyż związki potasu i fosforu przechodzą do wody i mniej się ich gromadzi we krwi – w momentach zaostrzenia choroby zaleca się dwukrotne gotowanie warzyw.

4. Przeszczep nerki

Kandydatem do transplantacji tego narządu jest każdy chory z nieodwracalną schyłkowa niewydolnością nerek, u którego występują choroby mogące doprowadzić do zgonu

Dieta po przeszczepie:

na stan odżywienia największy wpływ ma hormon kory nadnerczy enkorton, który zatrzymuje w organizmie sód, powoduje obrzęki i nadciśnienie, utratę potasu i fosforu, zaburzenia metabolizmu tłuszczów i cukrów – zwłaszcza sacharozy, pobudza apetyt), dlatego w diecie nie ma ograniczeń białka (1-2g / kg m.c na dobę), potasu, fosforu. Dieta powinna być „klasyczną zdrową” dietą ubogą w cukry proste oraz tłuszcze zwierzęce, wyłączamy także używki: alkohol, kawę prawdziwą, ostre przyprawy.

 

5. Odmiedniczkowe zapalenie nerek

Najczęściej wywoływane przez E. coli zapalenie obejmujące miedniczkę i miąższ nerki. Do odmiedniczkowego zapalenia nerek dochodzi przez przeniesienie zakażenia do nerki poprzez krew. Wyróżniamy stan ostry lub przewlekły. W ostrym występuje wysoka temperatura, dreszcze, nudności, wymioty, ciągłe parcie na mocz, ostre bóle i pieczenie w cewce moczowej podczas oddawania moczu. Choroba może przejść w stan przewlekły trwający kilka lat.

Dieta:


Nerki są czynnościowo wydolne nie ma więc potrzeby wprowadzania znacznych ograniczeń dietetycznych. Dieta powinna łatwo strawna (ze względu na stany gorączkowe), bogata w witaminy – owoce, soki owocowo warzywne, surówki (produkty te chronią przed obniżeniem stężenia potasu). Wyłączamy ostre przyprawy (pieprz, papryka, musztarda, chrzan, gałka muszkatołowa, ocet) oraz używki (kawa, alkohol), z warzyw eliminujemy rzepę oraz rzodkiewkę.
Podaż płynów zwiększamy do 2,5 l na dobę.
Przy przewlekłym odmiedniczkowym zapaleniu nerek, gdy dochodzi do uszkodzenia czynności kanalików nerkowych występuje wielomocz i może dojść do utraty chlorku sodu (podajemy NaCl w kroplówce oraz 4-5g w diecie) i chlorku potasu (uzupełnia się go podając soki warzywne i owocowe np. pomidorowy, marchwiowy, śliwkowy).
Dieta bazuje węglowodanach złożonych z nieznacznym ograniczeniem białka.
Gdy jednocześnie występuje zapalenie kłębków nerkowych i choroba przebiega z ich niewydolnością, dieta powinna być uboga w białko i sól, a bogata w węglowodany. Z uwagi na uszkodzenie mechanizmu przesączania kłębkowego kontrolujemy ilość płynów, by nie dopuścić do obrzęku mózgu i płuc.

Do chorób moczowych należą:

Kamica nerkowa.
Zapalenie miedniczek nerkowych.
Nowotwory dróg moczowych.

Ważnym procesem leczenia chorób nerek jest dializoterapia. Jest to metoda oczyszczania krwi z nadmiaru toksycznych produktów przemiany materii, które przy zdrowych nerkach wydalane są z moczem. Dializoterapia musi być wdrożona, kiedy stężenie kreatyniny w surowicy krwi wynosi 884 – 1060 umol/l (10 – 12 mg%) – w nefropatiach cukrzycowych 530 – 620 umol/l (6 – 7 mg%) – przy stężeniu mocznika 300mg%. Dodatkowymi wskaźnikami do dializoterapii są:
ogólnie zły stan zdrowia chorego związany z mocznicą
brak łaknienia, nudności, wymioty, spadek masy ciała z kacheksją włącznie
objawy neuropatii obwodowej, zwłaszcza zespół niespokojnych nóg, drżenie metaboliczne
objawy niewydolności krążenia
nieopanowane wysokie ciśnienie tętnicze krwi
pojawienie się zwapnień przerzutowych w tkankach miękkich
pojawienie się osteopatii w wyniku wtórnej nadczynności przytarczyc

W ostrej niewydolności nerek leczenie choroby podstawowej zazwyczaj wpływa korzystnie na czynność narządów, co pozwala przerwać dializowanie. W przewlekłej niewydolności nerek dializy muszą być przeprowadzane przez całe życie, jeśli nie zostanie wykonany przeszczep nerki.

Niepokojące wydają się jednak statystyki wskazujące, że aż 40% osób dializowanych jest niedożywionych. Występowanie niedoborów białkowych jest wynikiem upośledzenia ogólnej sprawności, upośledzenia sprawności nerek, zaburzeń hormonalnych, biochemicznych, nasilenia niedokrwistości, nasilenia metabolicznego. Jednak dbając o właściwe nawyki żywieniowe można to zmienić!

Produkty zalecane i przeciwwskazane w czasie dializoterapii.

POTRAWY

ZALECANE

PRZECIWWSKAZANE

NAPOJE

KAWA ZBOŻOWA, HERBATA,

WODA MINERALNA: W ILOŚCIACH OGRANICZONYCH USTALONYCH INDYWIDUALNIE

KAWA NATURALNA, NAPOJE ALKOHOLOWE, NAPOJE ZAWIERAJĄCE CUKIER I KAKAO, SOKI ZAWIERAJĄCE DUŻO POTASU (np. pomidorowy)

PIECZYWO

WSZYSTKIE RODZAJE PIECZYWA I WYROBY PIEKARNICZE NIEZBYT SŁONE LUB SŁODKIE, MAKARON, RYŻ, MĄKA, PŁATKI KUKURYDZIANE, OWSIANE

PRODUKTY ZBOŻOWE PEŁNOZIARNISTE: MAKARONY Z PRZYPRAWAMI I SOSAMI, OTRĘBY PSZENNE I MUSLI, PUMPERNIKIEL, SŁONE PIECZYWA LUB CIASTA, pieczywo cukiernicze

DODATKI

CHUDY SER TWAROGOWY SEREK HOMOGENIZOWANY (40-50g\dzień),

WĘDLINY DO 50g\dzień

JAJKA – 2 szt. TYGODNIOWO

okazjonalnie ŻÓŁTY SER

TŁUSTE BIAŁE SERY, DUŻA ILOŚĆ SERÓW ŻÓŁTYCH, WSZYSTKIE RODZAJE SERÓW SOLONYCH I TOPIONYCH

JAJA SPROSZKOWANE

TŁUSZCZE

MASŁO, MARGARYNA, OLEJE

SMALEC, MAJONEZY

MIĘSO, DRÓB, RYBY

WSZYSTKIE RODZAJE ok. 150g\dzień

DOZWOLONE JEST SPOŻYCIE CHUDYCH WĘDLIN W ILOŚCIACH ok.50g\dzień

KACZKA, GĘŚ, RYBY WĘDZONE I KONSERWY, PODROBY I TŁUSTE KIEŁBASY, BOCZEK, SALAMI, SŁONINA, SALCESON, PARÓWKI WIEPRZOWE

POTRAWY Z WARZYW I OWOCÓW

PRZY PRAWIDŁOWYM STĘŻENIU POTASU DOZWOLONE SĄ WSZYSTKIE RODZAJE WARZYW

PRZY WYSOKIM POZIOMIE POTASU ZALECA SIĘ DWUKROTNE (!) GOTOWANIE WARZYW

ROŚLINY STRĄCZKOWE, WARZYWA KONSERWOWANE

dodatkowo PRZY WYSOKIM STĘŻENIU POTASU NIE ZALECA SIĘ: BROKUŁ, SZPINAKU, BRUKSELKI, OLIWEK, KAPUSTY, POMIDORÓW, KIEŁKÓW

DESERY I OWOCE

PRZY PRAWIDŁOWYM STĘŻENIU POTASU DOZWOLONE SĄ WSZYSTKIE OWOCE

PRZY WYSOKIM STĘŻENIU POTASU ZALECA SIĘ 1x DZIENNIE max 100g SUROWYCH OWOCÓW LUB 150g KOMPOTU (zabronione soki)

CUKIER, MIÓD, CZEKOLADy, MARCEPAN, MASŁO ORZECHOWE, KAKAO, ORZECHY

PRZY WYSOKIM STĘŻENIU POTASU NIE ZALECA SIĘ OWOCÓW SUSZONYCH, BRZOSKWIŃ, MORELI I KIWI

PRZYPRAWY

SÓL WEDŁUG INDYWIDUALNEGO ZAPOTRZEBOWANIA

ZIOŁA I PRZYPRAWY W MAŁYCH ILOŚCIACH

SŁONE PRZYPRAWY, DODATKI ZAWIERAJĄCE SÓL, mieszanki przypraw, kostki rosołowe, dania instant, KETCHUP, EKSTRAKTY MIĘSNE I DROŻDŻOWE

Justyna Marszałkowska-Jakubik
www.e-prolinea.pl