Stare przedmioty użytkowe, jak na przykład stół, fotel, kubek, a nawet ubrania nie muszą już trafiać na śmietnik. W szczególności gdy surowce, z których zostały wykonane trudno jest poddać procesowi utylizacji. Artyści starając się temu zaradzić, zaczęli przetwarzać zużyte już rzeczy w zupełnie nowe przedmioty, które mogą służyć jeszcze całe lata.
Artystyczny recykling spotykany też pod nazwą design recyklingowy polega na holistycznym postrzeganiu świata, złożonego z ogromnej ilości rzeczy, które są warte ocalenia. Nie liczy się już sama kreacja, ale przede wszystkim proces przetwarzania, czyli wtórne wykorzystywanie wyprodukowanych już przedmiotów do stworzenia kompletnie nowych. O uniwersalności tego zjawiska świadczy to, że staje się ono wszechobecne w różnych dziedzinach życia. Recykling przejawia się zarówno w sztuce, architekturze, wzornictwie, muzyce, teatrze, jak i literaturze.
Na powstanie recyklingu artystycznego miał wpływ przede wszystkim konsumpcjonizm, który poprzez składowanie coraz większej ilości odpadów przemysłowych sukcesywnie prowadzi do degradacji środowiska naturalnego. Artyści chcąc chronić ekologię i jednocześnie budować większą świadomość społeczeństwa, przetwarzają zniszczone przedmioty, które za ich sprawą dostają drugie życie. Wówczas nabierają one nowe znaczenie i nierzadko nawet zaczynają pełnić zupełnie inne funkcje niż dotychczas. Na przykład z bluzki, bądź czapki, której już nie używamy można zrobić torebkę, butelki mogą posłużyć do stworzenia oryginalnej lampy, a z kapsli może powstać unikatowa biżuteria.
Warto również podkreślić, że design recyklingowy nie polega wyłącznie na przetwarzaniu, lecz koncentruje się on także na wytwarzaniu nowych przedmiotów, ale takich, które łatwiej podlegają biodegradacji. Za doskonały przykład mogą tu posłużyć jednorazowe naczynia z masy trzcinowej, produkcji japońskiej firmy Wasara.
Jednym zaś z istotnych przełomów w sztuce recyklingu było stworzenie przedmiotów nowych, które miałyby służyć do naprawienia już istniejących. Ten rewolucyjny pomysł wymyśliła francuska grupa 5.5 Designers. Jej członkowie tworząc projekt „Szpital dla mebli” przygotowali gotowe „protezy”, takie jak plastikowe krążki, noga od krzesła, czy siedzisko, które uratowałyby stare meble.
Za jednego z głównych inicjatorów designu recyklingowego uznawany jest Frank Gehry, twórca między innymi foteli Wiggle Stool, wykonanych z tektury falistej. Jego przedmioty wciąż cieszą się ogromną popularnością. Choć w dalszym ciągu popyt na tego typu rzeczy wynika często nie tyle z oryginalnej koncepcji, co z opatrzenia ich znanym nazwiskiem.
Wydaje się, że pomysłów w recyklingu nie brakuje, dowodem tego jest coraz większa grupa artystów inspirująca się starymi przedmiotami i niejednokrotnie nawiązująca do ekologii.
Design recyklingowy umożliwia stworzenie unikatowego przedmiotu, niekiedy nawet dzieła sztuki, które jednocześnie wnętrzu domu nada oryginalny charakter i wzbogaci przestrzeń otoczenia.
Źródło:www.swiatrezydencji.pl/design/ze-swiata-designu/artystyczny-recykling., www.purpose.com.pl/peco/art.-recykling_potrzeba_naszych_czasow_tekst_karina_marusinska.html.
