Ostatnio oglądałam działkę mojego taty i jednym z niespodziewanych znalezisk był szczaw. Zazwyczaj pierwsze plony zbierałam latem, ale okazało się, że w tym roku wszystko jest inaczej i liście szczawiu wyrosły na tyle bujnie, że można je było zerwać. A ze świeżego szczawiu najlepszy jest zielony barszcz, który u mnie tradycyjnie podawany jest z jajkiem na twardo i śmietaną.
Szczaw to zioło ogrodowe lub łąkowe, które wygląda trochę jak szpinak, ale w smaku zupełnie go nie przypomina. Szczaw ma o wiele bardziej wyrazisty i kwaśny smak. Niektórzy opisują jego smak jako podobny do kwaśnego zielonego jabłka, ale ja osobiście uważam, że smakuje jak cytryna.
Szczaw jest pyszny, jest również absolutnie pełen witamin. Jest bogaty w błonnik i mikroelementy, takie jak magnez i witaminy C i A. Zawiera także mangan, miedź, żelazo, potas i fosfor. Jest także bogaty w następujące przeciwutleniacze: kwasy fenolowe, flawonoidy, triterpeny, karotenoidy, antrachinony, naftaleny i stylbenoidy. Tradycyjnie szczaw był stosowany jako tonik wiosenny, środek na biegunkę, słaby środek moczopędny i środek łagodzący podrażnione przewody nosowe, znajdował też zastosowanie w leczeniu zapalenia oskrzeli i zatok
Szczaw jest tradycyjnie używany w zupach w Bułgarii, Grecji i na Ukrainie. Ze względu na sezonowość zupę szczawiową nazywa się zielonym barszczem, w przeciwieństwie do prawdziwego czerwonego barszczu robionego z buraków. We Francji szczaw jest używany do przyprawiania sosu i zwykle podaje się go z rybą. W Albanii liście gotuje się na wolnym ogniu i podaje na zimno, marynowane w oliwie z oliwek. W Brazylii i Portugalii spożywa się go zazwyczaj na surowo w sałatkach.
Te dodatki konieczne dodaj do zielonego barszczu
Przepis na zupę, którym się dziś dzielę, to przepis, który jadłam dorastając. Przygotowuje się ją błyskawicznie, zwłaszcza jeśli mamy gotowy bulion. Osobiście preferuję bulion z kurczaka, ale można zrobić tę zupę na innym bulionie, także będzie bardzo dobra. Baza tej zupy jest podobna do wszystkich tradycyjnych zup, jest to cebula i marchew podsmażane na maśle lub oleju, do których dodaje się bulion i kolejno szczaw. U mnie podaje się zupę z jajkiem na twardo, bowiem bogactwo jajka równoważy kwasowość szczawiu. Naprawdę dobrze ze sobą współgrają.
Szczaw potrzebuje tylko minuty, aby się ugotować, więc dodaje się go na końcu gotowania. Zupa powinna jednak przesiąknąć smakiem szczawiu, dlatego po ugotowaniu warto zostawić ją na min. 10 minut pod przykryciem. Zupę podaje się z dużą ilością posiekanej świeżej zieleniny, takiej jak pietruszka, koperek i zielona cebula oraz z kleksem kwaśnej śmietany.
Jak przygotować zielony barszcz?
Składniki:
– 1 łyżka masła
– 1 cebula, średnia, posiekana
– 1 marchewka, starta
– 1 ząbek czosnku, drobno posiekany
– 2 litry bulionu (z kurczaka lub warzyw)
– 1 liść laurowy
– 1 łyżeczka przyprawy do zup (opcjonalnie)
– 2-3 ziemniaki, obrane i pokrojone w kostkę
– 2 duże garście liści szczawiu, grubo posiekane
– 1 łyżka świeżego koperku, pietruszki i zielonej cebulki, posiekanych
– 2 jajka, ugotowane na twardo
– 4 łyżki kwaśnej śmietany
Przygotowanie:
Podsmażyć cebulę i marchewkę na maśle przez 5 minut na małym ogniu, następnie dodać posiekany czosnek i smażyć przez 30 sekund. Dodać bulion, liść laurowy i ziemniaki, zwiększyć ogień i gotować ok. 15 minut do momentu, aż ziemniaki będą miękkie po nakłuciu widelcem. Dodać szczaw i gotować przez 1 minutę, a następnie zdjąć z ognia i pozwolić zupie nabrać smaku. Podawać z przekrojonym na pół jajkiem na twardo i świeżą zieloną cebulką, koperkiem i pietruszką oraz śmietaną.
