Mięczak zakaźny

Mięczak zakaźny to wirusowa choroba skóry, której efektem są twarde guzki występujące na skórze. Atakuje głównie dzieci do 5. roku życia, rzadziej pojawia się u osób dorosłych. Ma stosunkowo łagodny przebieg, ale charakteryzuje się wysoką zakaźnością. Dowiedz się, jak dochodzi do zakażenia, poznaj charakterystyczne objawy oraz sposoby leczenia mięczaka zakaźnego u dzieci i dorosłych.

Czym jest mięczak zakaźny?                      

Mięczak zakaźny (Molluscum contagiosum virus, MCV) to infekcja skóry wywoływana przez wirus z rodziny Poxviridae (głównie MCV-1). Co to jest mięczak zakaźny, po raz pierwszy opisano w 1817 roku. Choroba najczęściej występuje u dzieci do 5. roku życia, rzadziej u dorosłych (w wieku 15-29 lat). Schorzenie często pojawia się u osób cierpiących na AZS oraz z obniżoną odpornością (np. przyjmujących leki immunosupresyjne).

Jak można zarazić się mięczakiem zakaźnym?   

Do zarażenia mięczakiem zakaźnym, podobnie jak ospą, dochodzi przy kontakcie fizycznym z osobą chorą (drogą kropelkową) lub przedmiotami jej osobistego użytku (m. in. ręcznikami, przyborami toaletowymi czy ubraniami). Często do zarażeń dochodzi na miejskich basenach, a w przypadku dzieci także w piaskownicach (np. poprzez dotykanie zabawek zarażonego dziecka). U osób dorosłych do zakażenia mięczakiem zakaźnym może dojść drogą płciową. Chory może zarażać aż do momentu całkowitego wyleczenia choroby (zniknięcia zmian skórnych).

Mięczak zakaźny – objawy choroby

Pierwsze symptomy pojawiają się po dłuższym czasie od zarażenia – najwcześniej po około 2-7 tygodniach, a czasami nawet po 6 miesiącach. Charakterystycznym objawem mięczaka zakaźnego są punktowe zmiany skórne. Są to twarde, półprzezroczyste grudki o wielkości 1-5 mm. Guzki mogą mieć odcień perłowy, cielisty, różowy, żółtawy lub czerwony. Występują pojedynczo lub łączą się w duże skupiska (u osób o obniżonej odporności może pojawić się nawet do kilkuset guzków).

U dzieci grudki zwykle pojawiają się na rękach i nogach, twarzy oraz tułowiu. U osób dorosłych zmiany występują na udach, w dolnej częściej brzucha oraz w miejscach intymnych. Krostki nie są bolesne, ale mogą swędzieć – ich drapanie powoduje przenoszenie wirusa w inne miejsca. Czasami guzki mięczaka rozwijają się na powiekach, co powoduje zapalenie spojówki lub rogówki.

Mięczak zakaźny – sposoby leczenia

Zmiany skórne u zdrowych osób mogą zniknąć samoistnie. Proces ten może trwać jednak od kilku nawet od kilkunastu miesięcy (w skrajnych przypadkach do 2 lat). Przez ten czas chory boryka się z nieestetycznymi grudkami i może zarażać otoczenie. Z tego powodu bardzo ważne jest podjęcie odpowiedniej terapii na mięczaka zakaźnego. Sposoby leczenia dzielone są na mechaniczne i chemiczne.

Do metod mechanicznych (zabiegowych) należy:

• krioterapia (wymrażanie),
• łyżeczkowanie (fizyczne usuwanie wszystkich pojedynczych grudek),
• elektrokoagulacja,
• wycinanie chirurgiczne,
• laseroterapia (laser CO2).

Leczenie farmakologiczne (chemiczne) stanowi alternatywę dla zabiegów mechanicznych. Preparaty na mięczaka zakaźnego mają właściwości drażniące. Takie preparaty stosowane są miejscowo i prowokują reakcję zapalną organizmu, co prowadzi do stopniowego wygojenia się zmian.

Najczęściej zapisywane są:

• roztwór wodorotlenku potasu (5-10%),
• nalewka jodowa,
• kwas mlekowy (5%),
• kwas salicylowy (5%),
• azotan srebra.

Ryzyko leczenia mięczaka zakaźnego u dzieci i dorosłych metodami mechanicznymi i chemicznym         

Zabiegi mechaniczne przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym, ponieważ są bardzo bolesne. Stosuje się je głównie przy zmianach skórnych obejmujących duże partie. Istnieje jednak duże ryzyko uszkodzeń i pozostania nieestetycznych zmian oraz blizn. Ostateczne efekty są uzależnione od umiejętności lekarza. Często niezbędne jest powtarzanie kilku zabiegów, a każdy z nich może powodować narastający stres u pacjenta (zwłaszcza u dzieci).

Metody chemiczne wywołują miejscowy stan zapalny (także na zdrowej skórze otaczającej miejsce objęte zmianami). W kontakcie ze środkami chemicznymi nakładanymi na skórę chory może odczuwać pieczenie i palenie. Dla małych dzieci taka terapia może wiązać się z dużym szokiem, bólem oraz uczuciem pieczeniem. Dodatkowo środki te mogą podrażniać skórę, powodować jej przebarwienia i pozostawiać blizny.

Jak leczyć mięczaka zakaźnego u dzieci i dorosłych, aby uniknąć nieprzyjemnych skutków ubocznych?

Alternatywą dla tradycyjnych metod terapii jest Mollusan^® MED. Jest to bezpieczny wyrób medyczny  bez recepty, dzięki któremu skóra wraca do pierwotnego stanu bez pozostawiania śladów. . Preparat może być stosowany u osób dorosłych oraz dzieci. Wspiera on terapię leczenia i znacząco oraz widocznie łagodzi nieprzyjemne objawy mięczaka zakaźnego.

Skuteczny lek bez recepty na mięczaka zakaźnego

Mollusan^® MED to wyrób medyczny złożony z naturalnych składników dostępny  bez recepty. Preparat zawiera m.in. olejek eteryczny z pączków goździków, olejek eteryczny z australijskiego drzewa sandałowego, oliwę z oliwek i olej kokosowy. Składniki terpenowe, zawarte w olejkach eterycznych, wykazują szerokie działanie przeciwwirusowe, przeciwbakteryjnie, antyoksydacyjnie i regeneracyjnie. Wykazują również aktywność przeciwzapalną i stymulują pracę układu odpornościowego.

Czy Mollusan^® MED to maść na mięczaka zakaźnego? Preparat ma płynną formułę, która ułatwia aplikację w miejsca objęte zakażeniem (bez konieczności jego wcierania). Wystarczy punktowo nałożyć płyn i poczekać do momentu jego całkowitego wyschnięcia. Płyn nie uszkadza zdrowej skóry, a jego aplikacja jest w pełni komfortowa i bezpieczna. Mollusan^® MED nie pozostawia śladów i blizn, guzki znikają a skóra wraca do swojego pierwotnego wyglądu.

Preparat stosuje się 2-3 razy dziennie przez co najmniej 4 tygodnie. Zalecana jest systematyczna kuracja , dzięki której skóra odpowiednio nasyci się olejkami zawartymi w preparacie co ma znaczący wpływ na skuteczność i szybkość pozbycia się wykwitów.

Więcej informacji znajdziesz na https://mollusan.pl/