Paracelsus, ojciec medycyny nowożytnej zalecał stosowanie preparatów złota do terapii chorób wenerycznych, trądu, trudno gojących się ran oraz padaczki. Nieco później sole złota wykorzystywano do leczenia kiły, chorób zakaźnych i pasożytniczych, serca oraz gruźlicy.
Awicenna, lekarz, filozof i przyrodnik żyjący na przełomie X i XI wieku, wierzył, że złoto usuwa nieprzyjemny zapach z ust. Ludwik XI kurował się nalewką ze złota. Królowa Francji Izabela Bawarska zamawiała u znajomego aptekarza specjalnie sprowadzane powidła z solami złota na… otyłość. Angelo Sala, wenecki filozof, alchemik, który żył na przełomie XVI i XVII wieku stosował sole złota przeciw odrze i puchlinie wodnej. Kolejna królowa Francji, Maria Medycejska używała złota na bóle zębów. Znacznie później, bo w I. połowie XX wieku leczenie złotem promował Edgar Cayce, uznawany za proroka i duchowego uzdrowiciela. Uważał on, że kuracja złotem jest pomocna przy leczeniu: nowotworów, reumatyzmu, zapalenia naczyń i węzłów chłonnych, stwardnienia rozsianego, niedoczynności tarczycy, bielactwa, choroby Alzheimera i Parkinsona, jak również alkoholizmu, głuchoty i chorób psychicznych. Jakby tego było mało łagodzi objawy menopauzy, leczy niepłodność, usuwa szumy w uszach, zanik mięśni i paraliż!
W Arabii wciąż uważa się, że złoto wzmacnia serce, Chińczycy swego czasu gotowali ryż wraz ze złotą monetą w celu uzupełnienia niedoborów tego pierwiastka. Jak jest obecnie? Okazuje się, że dawni medycy niewiele się pomylili. W aptekach można dostać preparaty ze złotem bez recepty, mają one jednak minimalną jego zawartość, leki o większej mocy są dostępne na receptę i powinny być stosowane pod opieką lekarza. Jeśli chodzi o przemysł spożywczy Unia Europejska zezwala na stosowanie złota jako dodatku spożywczego, ma on symbol E-175 i ma właściwości antyalergiczne. Kogo jednak na to stać? 1 gram jadalnego złota kosztuje ponad 300 zł.
Złoto koloidalne zostało wprowadzone do powszechnego użytku w medycynie w XX wieku, obecnie jest wykorzystywane jest w leczeniu chorób zakaźnych, wenerycznych, padaczki, cukrzycy, bielactwa, reumatyzmu, stanów zapalnych oraz niektórych nowotworów. Wspomaga także leczenie alkoholizmu, narkomanii, nerwicy, depresji oraz stanów lękowych. Przyspiesza gojenie się oparzeń i ran, zmniejsza potliwość oraz łagodzi objawy menopauzy (uderzenia gorąca).
Roztwór złota regeneruje, odbudowuje, ma korzystny wpływ na układ krążenia i pokarmowy (wspomaga leczenie otyłości oraz problemów trawiennych), stymuluje odporność oraz odmładza zapobiegając powstawaniu zmarszczek (wpływa na aktywność kolagenu), hamuje również zmiany łuszczycowe i wypadanie włosów oraz niszczy roztocza (jest zatem pomocne w leczeniu astmy),
Uwaga, nadmiar złota jest wydalany z żółcią, potem oraz moczem, jednak duże jego dawki, jak wszystko w nadmiarze mogą szkodzić. Nadmiar tego pierwiastka może odkładać się w nerkach i wątrobie, powodując białkomocz, zespół nerczycowy, metaliczny połysk w ustach, sinienie skóry, pokrzywkę, zaczerwienienie twarzy oraz świąd. Niektóre kwasy roślinne przyśpieszają eliminację złota z ustroju. Złoto jest wydalane z żółcią, moczem i potem. Preparatami ze złotem nie powinny także leczyć się osoby uczulone na złoto oraz kobiety w ciąży i karmiące, osoby z niewydolnością nerek i anemicy.
Justyna Marszałkowska-Jakubik – www.e-prolinea.pl
