„Wampirologia” – recenzja

Wampiry od jakiegoś czasu stały się tematem przewodnim wielu książek, filmów, a nawet komiksów dla dzieci. Owa moda ma jednak swoje korzenie sięgające czasów bardzo odległych, kiedy istoty ciemności budziły głównie strach i nienawiść. Wielu śmiałków usiłowało znaleźć sposoby na zabicie „krwiożerczych bestii”, tak narosły legendy i mity, które dzisiaj bywają skutecznie eliminowane, a nawet wyśmiewane w nowoczesnym podejściu do tematu.
Książka Wydawnictwa Debit jest dziełem, które może zainteresować wszystkich pasjonatów tematu, przedstawia bowiem bogatą historię wampirów, legendy, mity oraz liczne odwołania literaturowe, które mogą przybliżyć tematykę, a tym samym wzbogacić i ugruntować już zdobytą wiedzę. Stanowi też pewną przestrogę, wampiry bowiem, obdarzone są wieloma nadprzyrodzonymi cechami i jak twierdzi autor, mieszkają pośród nas i wcale nie są wyidealizowaną rasą, którą da się „ucywilizować”, a potworami, zdolnymi wyniszczyć całą ludzką rasę.

Album wzorowany jest na pamiętniku, którego autor opowiada o upadłych, jako krwiożerczych istotach, na które poluje mimo ogromnego strachu, jaki w nim wzbudzają. Stąd znajdziemy tutaj całą masę dodatkowych notatek, wklejonych karteczek, dopiski na marginesach i specjalne artefakty, chroniące przed złem. Badacz przedstawia podania o wampirach wywodzące się z wielu kultur, wspomina więc o Chiang-shih, manananggal, Lilith czy sidle. Opowiada o powstaniu wampirów, czyli potomkach trzech aniołów, którzy zbuntowali się przeciw Bogu i utracili jego łaskę, zostając pobici w walce i strąceni na ziemię, gdzie głodni krwi do dziś dnia wiodą swój marny żywot. Przedstawia mapy zasięgu terytorialnego ich istnienia oraz daty związane z ich historią i powstawaniem całych rodów (znajdziemy tu też pięknie rozrysowane drzewo geologiczne, które na mnie zrobiło ogromne wrażenie). Opowiada o rytuale stworzenia i przestrzega przed związkami z tymi morderczymi istotami, które żywią się nie tylko krwią, ale i ludzką duszą.

Moce wampirów są ogromne i tak naprawdę, żaden śmiertelnik nie ma szans z nim wygrać i przeżyć takiego spotkania bez uszczerbku tak na zdrowiu fizycznym, jak i na umyśle. Upadli często kontrolują umysły i są w stanie darować życie, plątając jednak ludziom w głowach i czyniąc ich marionetkami swoich potrzeb. Wampiry mogą też zmieniać postać, zmieniając się w nietoperze, smoki, gryfy, pantery czy inne drapieżniki w tym paskudne pająki zdolne do polowania i zabijania swoich ofiar. Obala też autor pewne mity i stereotypy, dowodząc, że ochronę stanowić może jedynie święcona woda i niektóre rośliny w tym zioła, jak czosnek, śliwa migał, aloes, kocimiętka, szczypiorek czy muszkatołowiec. Nie odbijają się w lustrze tylko wtedy gdy są głodne, bardzo nie lubią ich wszystkie domowe zwierzęta, reagujące na nie żywiołowo i agresywnie, nawet jeśli na co dzień są niezwykle ułożone i potulne. Aby uciec wampirowi można szukać ucieczki przez rzekę lub strumień, unikać ciemnych zaułków, wybrać kościół lub synagogę, ewentualnie posłużyć się krzyżem czy ogniem. Ale najlepiej wcale nie mieć z nimi do czynienia. Sposobów na unicestwienie wampira jest wiele, ale wymagają niezwykłego sprytu, siły i specjalnego przygotowania i sprzętu (srebrne kule i miecze, drewniane kołki, prawdziwe perły, ewentualnie miotacz ognia). Kto jednak nosi dzisiaj takie przedmioty?

Znanych jest kilka nazwisk łowców wampirów, a ich wyczyny do dzisiaj stanowią źródło natchnienia dla kolejnych pokoleń śmiałków tropiących upadłych. Dzięki książce mamy też okazję przyjrzeć się podobiznom wampirów historycznych, wśród których wymienione są takie nazwiska jak np.: Kaligula, Cesarz Borgia, Ryszard III, Christopher Marlowe, Marie Laveau, Napoleon czy Rasputin. Oczywiście dowodów bezpośrednich nikt nie odnalazł, a jednak te postaci budzą wiele kontrowersji. Opowiada też autor o wampirach literackich i tych osobnikach czy grupach, które żyją pośród nas i tylko szukają swoich kolejnych ofiar…
Książka napisana została ku przestrodze, dlatego jej klimat może wydawać się nieco mroczny i straszny, nawet jeśli jesteśmy bardzo odważni. Dzięki temu jednakże otrzymaliśmy dzieło obiektywne i intrygujące, które ma być wskazówką do unikania tych wstrętnych istot, a nie zachętą do ich szukania, czy zadawania się z nimi. Znajdziemy tu także miecz, włożony w okładkę, który miejmy nadzieję, będzie stanowił symboliczną ochronę i dla naszych ciał i umysłu.
Warto też wspomnieć o fantastycznym wydaniu albumu, oprawionego w brązową „skórę”, formę czytelnego pamiętnika z doklejonymi elementami i listami oraz przepięknymi i bogatymi ilustracjami, które stanowią genialne walory publikacji. Sama estetyka zachęca do studiowania, a tekst, bogate przypisy, dopiski i notatki nadają lekturze klimatu swoistej dokumentacji, która przypadnie do gustu wszystkim pasjonatom i znawcom tematu. Polecam książkę bardzo serdecznie, jako wspaniały prezent zwłaszcza dla dorastających chłopców, którzy uwielbiają czuć dreszczyk na plecach przy lekturze z gatunku ciekawego horroru. Uważam że jest to dzieło wyjątkowe, frapujące i niezwykle odkrywcze, a forma wydania kunsztowna i godna wszelkiej pochwały. Taki przewodnik spodoba się każdemu nieco starszemu dziecku, które dzięki niemu będzie miało szansę dotrzeć do informacji nieco „bardziej prawdziwych”, niż lansowane ostatnio w literaturze młodzieżowej.
Sabina Z.