Prosecco, vinho verde, cava i inne wina musujące. Czym się różnią?

Włoskie prosecco

Pochodzące z północno-wschodniej części Włoch prosecco produkowane jest ze szczepu glera, którego w każdej butelce powinno być przynajmniej 85%. Włoskie wino musujące tworzone jest metodą Charmata, w której wino poddaje się drugiej fermentacji w dużych zbiornikach. Następnie wino jest filtrowane i butelkowane.

Popularność włoskiego wina musującego przebiła parę lat temu szampana. Już w 2013 r. wyprodukowano 330 mln butelek prosecco, o 30 mln więcej niż francuskiego trunku. Włoskie wino do dzisiaj króluje wśród win musujących. Prosecco najczęściej występuje jako extra-dry. I na to zwracajmy szczególną uwagę. Logika podpowiada, że będzie to wino bardzo wytrawne. Tymczasem oznacza to, że wino jest półwytrawne. Wersja wytrawna określana jest mianem brut. Poziom kwasowości tego wina nie jest wysoki. Wyraźnie wyczuwalne są owocowe aromaty świeżych jabłek, brzoskwiń, gruszek oraz melonów. Jego spożywanie kojarzy się z wyjątkową przyjemnością, a lekkość i orzeźwiający charakter stanowią o jego popularności.

Cava z katalońskich wzgórz

Wprawdzie apelacja DO cava pokrywa niemal całą Hiszpanię, ale najwyżej oceniane butelki pochodzą z ojczyzny tego specjału – katalońskiego Penedes. W odróżnieniu od prosecco, hiszpańskie wino musujące produkowane jest metodą szampańską (tradycyjną). Tu również trunek poddawany jest drugiej fermentacji, jednak proces odbywa się już w butelkach. Nie tak, jak w przypadku prosecco, w dużych kadziach.

Wybierając cavę koniecznie zwróćmy uwagę na etykiety. Będą one informowały o tym, jak długo wino dojrzewało na drożdżowym osadzie. Podstawowa wersja cavy dojrzewa 9 miesięcy (etykieta będzie miała kolor kremowy). Cava „reserva” dojrzewa 15 miesięcy (etykieta zielona), natomiast „gran reserva” 30 miesięcy (etykieta czarna). Jest to o tyle istotne, że czas leżakowania wpływa na wrażenia smakowe. Prostsze, lżejsze i bardziej owocowe aromaty będzie miała cava leżakowana krócej. Natomiast, czym trunek będzie miał dłuższy kontakt z drożdżami, tym struktura będzie mocniejsza, a aromaty bardziej wyewoluowane z wyczuwalną nutą migdałów.

Zielone wino vinho verde

Vinho verde w dosłownym tłumaczeniu oznacza „zielone wino”. Musujący specjał pochodzi z regionu Mihno położonego w północno-zachodniej części Portugalii. Skąd ta nazwa? Przede wszystkim odnosi się ona do tego, że wina zielone są młode, a nie do samej kolorystyki. Największym atutem vinho verde jest jego nieporównywalna świeżość. Jego spożywanie niesie orzeźwienie i relaksuje. Wino musujące pochodzące z Portugalii jest też lekkie, wyczuwalna jest jego kwaskowatość oraz owocowe aromaty cytrusów czy jabłek. Należy je podawać bardzo mocno schłodzone. Decydując się na ten trunek pamiętajmy o jednej rzeczy – zawsze kupujmy najmłodszy rocznik. To wino nie jest przeznaczone do starzenia, a najlepsze są te najmłodsze egzemplarze.

Sekt, cremant, burnarj – inne wina musujące

Wspomniane wina musujące to te najpopularniejsze. Jednak na nich nie zamyka się lista bąbelkowych trunków. Swoje wina musujące mają także Niemcy, którzy produkują wiele ”musiaków”. To tutaj powstaje niemiecki specjał sekt, produkowany metodą szampańską. Hiszpanie mają także niezwykły oryginał wśród win musujących – niejaki burnarj, produkowany szampańską metodą ze skórek pomarańczy dojrzewających w Dolinie Gwadalkiwir. Francuzi produkują skomplikowane i precyzyjnie wytwarzane „cremanty”, czyli szampany ale nie z Szampanii.

Wina musujące są w cenie. Prosecco podbiło rynek i przeciera szlaki innym bąbelkowym trunkom. Coraz łatwiej dostać dzisiaj orzeźwiającą cavę, vinho verde czy cremant. Lekkie trunki są uniwersalne, szykowne i świetnie podkreślą każdą uroczystość. Można je z powodzeniem dopasować pod kątem własnych upodobań. Mogą być słodsze, mniej lub bardziej owocowe, kwaskowe czy o bardziej złożonym aromacie.