Łuszczyca jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych na świecie chorób autoimmunologicznych, według różnych danych szacunkowych zapadalność na tę chorobę waha się od 2 do 4% populacji. Najczęściej występuje u białych mieszkańców północnej półkuli (Europa, Północna Azja, Ameryka Północna), dotyka ludzi pochodzących z różnych środowisk, klas społecznych niezależnie od płci czy wieku. Często przypisuje się jej miano choroby genetycznej, cywilizacyjnej, przewlekłej czy nieuleczalnej. Chociaż bezpośrednio nie stanowi zagrożenia dla życia, może istotnie wpłynąć na jego jakość. Mimo, iż choroba jest trudna, a diagnoza często wywołuje u pacjentów duży lęk, leczona łuszczyca jest w znacznym stopniu do opanowania.
Jak rozpoznać łuszczycę?
Przede wszystkim, jeśli jakiekolwiek zmiany na skórze wywołują u Ciebie niepokój, jak najszybciej udaj się do lekarza dermatologa. On na podstawie wywiadu z pacjentem, obserwacji, ewentualnie zleconych badań histopatologicznych postawi diagnozę.
Jakie objawy mogą wskazywać na łuszczycę?
- suche, łuszczące się biało-srebrzyste zmiany
- po zadrapaniu, ugryzieniu komara, rana ciężko się goi, wokół niej pojawia się łuszcząca się otoczka
- najczęściej łuszczyca w stadium początkowym występuje na kolanach, łokciach, za uszami lub na głowie we włosach
- zmiany swędzą, po zdrapaniu białej łuski obserwujesz kropelki krwi
- jeśli masz niepokojące objawy i ktoś w Twojej rodzinie cierpi na łuszczycę, tym bardziej zgłoś się do lekarza.
Jakie czynniki powodują nasilenie łuszczycy?
Łuszczące się zmiany to tylko zewnętrzny objaw choroby, które sygnalizują, że coś się dzieje w organizmie. Wiadomo też, że łuszczyca jest chorobą dziedziczną, nie u każdego jednak, kto w rodzinie ma osobę chorą, łuszczyca musi się uaktywnić. Zazwyczaj pojawienie się choroby spowodowane jest wystąpieniem jednego, bądź kilku charakterystycznych czynników. Należą do nich m. in.:
- silny stres, u znacznej liczby pacjentów łuszczyca ujawnia się właśnie w sytuacji silnej, nagłej sytuacji stresowej, np. śmierć bliskiej osoby, utrata pracy, nagła trudna sytuacja życiowa
- infekcje ogólnoustrojowe, szczególnie infekcje dróg oddechowych i przewodu pokarmowego wywołane przez paciorkowce
- stany zapalne narządów wewnętrznych, zębów i dziąseł
- niektóre leki i ich interakcje
- uszkodzenia skóry: oparzenia słoneczne, ugryzienia i ukąszenia, zadrapania, skaleczenia, podrażnienia chemiczne
- niezdrowy tryb życia: nieodpowiedni sposób odżywiania, nadmierne spożywanie alkoholu, papierosy, inne używki
- źle dobrana kuracja
Jak sobie pomóc?
W leczeniu każdej choroby przewlekłej niezbędne jest prowadzenie lekarza, jednak można załagodzić objawy stosując kilka prostych sposobów:
- nawilżaj skórę delikatnymi kremami lub balsamami hipoalergicznymi, zawierającymi składniki naturalne
- unikaj podrażnienia wrażliwych miejsc środkami zawierającymi silne detergenty, unikaj środków zawierających sterydy
- zacznij się zdrowo odżywiać i pij dużo wody, żywność przetworzoną zastąp świeżymi warzywami i owocami, zdrowymi tłuszczami i ciemnym pieczywem
- unikaj stresu, może powodować nasilenie choroby
Jakie mogą być konsekwencje nieleczenia łuszczycy?
Łuszczyca to choroba uwarunkowana genetycznie, związana z nieprawidłowym funkcjonowaniem układu odpornościowego. Jest też chorobą, pacjent jest związany na całe życie. Wytchnieniem w chorobie są tak zwane okresy remisji, czyli cofnięcia się, zaleczenia objawów zewnętrznych choroby. Remisja może trwać kilka tygodni, miesięcy a nawet lat. Nieleczona łuszczyca może wymknąć się spod kontroli i przybrać różny stopień nasilenia, np. zajęcie całego ciała. Możliwe schorzenia towarzyszące nasilającej się łuszczycy to:
- Łuszczycowe Zapalenie Stawów
- Choroby układu krążenia
- Depresja
- Cukrzyca
Istnieje wiele rodzajów łuszczycy, każdy z nich może być leczony w inny sposobów. Należy również pamiętać, ze nie istnieje uniwersalny środek, który by wszystkim pomógł. Niezbędna jest konsultacja i współpraca z lekarzem specjalistą, który rozpozna chorobę i pomoże w doborze odpowiedniej kuracji.
www.dermacea.pl
