„Oskar Pill i Zakon Medykusów” – recenzja

Medykusi kontra Patologusi, czyli ścieranie się dobra ze złem w oryginalnej odsłonie to główna oś powieści. Dualizm zawsze odnawiany, tutaj znajduje niesamowitą wręcz otoczkę wyjętą z zupełnie innej szufladki, dzięki czemu mamy do czynienia z historią odkrywczą, i innowacyjną oplecioną uroczą magią.
Oskar jako ostatni przedstawiciel zakonu Medykusów ma niezwykłe zdolności, o czym przekonuje się po niezapowiedzianej wizycie dziwacznej staruszki Berenice Withers, która odwraca życie chłopca niemal do góry nogami, a na pewno psuje mu niezbyt oryginalne wakacyjne plany. Odkrywa niezwykły świat nie tylko ludzkiego organizmu, ale także magii, gdzie nawet książki prowadzą ze sobą długie dyskusje. Musi przeciwstawić się planom Czarnego Księcia, którego celem jest zniszczenie ludzkości, wcześniej jednak musi poznać największe sekrety ludzkiego ciała w tym pięć Uniwersów, które jako niepodzielna całość tworzą życie. Jego przeciwnik jest tym groźniejszy, że jest równocześnie odpowiedzialny za śmierć jego ojca. Ma oczywiście niewiele czasu, a do tego dopadają go wątpliwości.

Jest to fantastyczna opowieść o pokonywaniu trudności osadzona w niezwykle nowatorskim koncepcie, niezwykle odkrywczym, a zarazem uroczo fantastycznym. Czarodziejskie amulety z literami różnią intencje czarodziejów, mają bowiem podobne zdolności – mogą przenikać w głąb żywego ciała. Większość przygód odbywa się właśnie we wnętrzu organizmu, co w sposób oczywisty może wywołać ciekawość. Odkrywczym odnośnikiem jest wprowadzenie elementów mechaniki – to urządzenia sterują pracą organizmu, jego poszczególnych elementów, a każde uniwersum ukształtowane jest na obraz odrębnego miasta, w którym istnieją istoty odpowiedzialne za nosiciela. Autor wprowadza do książki nieco medycyny, ale w sposób tak lekki i przyjemny, że nie ma mowy o potykanie się o trudne i niezrozumiałe naukowe monologi, czy opisy wykraczające poza ramy młodzieżowego rozumienia świata. Wykreowany krajobraz jest swoistym majstersztykiem, genialną wręcz kreacją dopracowaną w najmniejszym szczególe. Co więcej to opowieść nasączona obfitością wrażeń, magii i niebezpieczeństw. Można zachwycić się autorską wyobraźnią – zebraniami w żołądku kanarka, umieszczaniem duszy w przedmiotach, roślinami z własną świadomością, kopiącymi bibliotecznymi meblami, autorami decydującymi o tym, kto może przeczytać daną książkę. Mamy tu także obraz odwiecznej walki, i tej dosłownej: dobra ze złem, a także wewnętrznej z własną dumą i przekorą.

Autor zachwyca drobiazgami, wszystkiemu nadaje sens, nazywa po imieniu, obrazowo przedstawia rozwijane wątki i ich otoczenie, dzięki czemu ten świat żyje przed naszymi oczami, rozwija się, ewoluuje. Zachwycają też emocje, które wręcz zalewają czytelnika swoją intensywnością, a także swoistą moralnością, dzięki czemu młody czytelnik otrzymuje zgrabnie skonstruowane prawdy, mądrości i przesłania.
Polecam książkę bardzo serdecznie wszystkim młodszym wielbicielom fantastycznych przygód związanych ze zdobywaniem wiedzy i uniwersalnych wartości, czytelnikom otwartym na nowe perspektywy, nieschematyczne podejście do magii i tym wszystkim, którzy lubią dobrą i przyjemną lekturę nasączoną nieco większą dawką wyobraźni i oryginalnego humoru. Moim zdaniem, jest to pozycja wyśmienita.

Anna Z.