Kinezyterapia to nic innego jak gimnastyka lecznicza, czyli dokładniej mówiąc terapia ruchem, obejmująca różnego rodzaju czynności i ćwiczenia odpowiednio dostosowane do danej choroby. Większość tego typu ćwiczeń wymaga czynnej współpracy pacjenta z terapeuta. Wyjątkiem są ćwiczenia bierne, które przeprowadzane są u osób nieprzytomnych. Mają one na celu przeciwdziałanie niekorzystnym skutkom długotrwałego unieruchomienia.
Kinezyterapię jako jedną z metod fizjoterapii stosuje się w zaburzeniach narządu ruchu, bólach kręgosłupa, po udarach mózgu, zawale serca, w chorobach reumatoidalnych, układu oddechowego, a także po zabiegach operacyjnych przeprowadzanych w obrębie jamy brzusznej.
Kinezyterapia jest również pomocna przy korygowaniu wad postawy u dzieci i dorosłych.
Jak kinezyterapia wpływa na organizm?
Efekty uzależnione są przede wszystkim od doboru ćwiczeń. Regularne zabiegi tego typu powodują zwiększenie masy mięśniowej, poprawę zakresu ruchu, zmniejszenie dolegliwości bólowych, poprawę elastyczności i napięcia tkanek miękkich, zmniejszenie podwyższonego napięcia mięśni, podwyższenie poziomu endorfin, czyli poprawę samopoczucia, wzrost wydolności krążeniowo – oddechowej, zwiększenie wydzielania mazi stawowej, podwyższenie lub obniżenie ciśnienia krwi, przyspieszanie procesów przemiany materii, usprawnienia działania narządów układów trawienia i wydalania, hamowanie odruchów patologicznych, szybszy proces gojenia się tkanek.
Kinezyterapia daje możliwość uzyskania znacznej poprawy utraconej funkcji, przywrócenie prawidłowej mechaniki, zapewnia właściwy przebieg procesów przebudowy tkanek po urazach i zabiegach operacyjnych, a także przeciwdziała nawracającym zmianom w układzie kostno mięśniowym w postaci ograniczeń ruchowych.
Rodzaje ćwiczeń z zakresu kinezyterapii:
– miejscowe – dobór ćwiczeń zależy od stanu pacjenta i zmian chorobowych w narządach ruchu.
Do ćwiczeń miejscowych, w zależności od ich rodzaju wykorzystywane są rożnego rodzaju przybory i przyrządy, np. UGUL czyli tzw. Uniwersalny Gabinet Usprawniania Leczniczego – niewielkie pomieszczenie zbudowane z krat. Przy pomocy specjalnych linek i bloczków można przeprowadzać wiele rodzajów ćwiczeń (np. w odciążeniu, w odciążeniu z oporem, podwieszenie, a także wyciąg kręgosłupa). Kolumna przyścienna służy natomiast do wykonywania ćwiczeń oporowych. Kolejnym urządzeniem jest stół pionizacyjny posiadający możliwość ustawienia pod dowolnym kątem w stosunku do podłoża. Dzięki jego wykorzystaniu możliwe jest stopniowe przystosowywanie pacjentów po długotrwałym unieruchomieniu do pozycji pionowej.
Do ćwiczeń miejscowych zaliczane są:
– ćwiczenia czynne i bierne
– ćwiczenia prowadzone
– ćwiczenia w odciążeniu
– ćwiczenia z oporem
– ćwiczenia synergistyczne (siła mięśni kończyny zdrowej wspomaga pracę osłabionych mięśni)
– ćwiczenia oddechowe
– ćwiczenia relaksacyjne
– wyciągi
– pionizacja i nauka chodzenia
– redresyjne (mające na celu zwiększenie zakresu ruchu w stawie)
– ogólne – są to ćwiczenia części ciała nieobjętych chorobą:
– ćwiczenia ogólnokondycyjne
– ćwiczenia gimnastyki porannej
– ćwiczenia w wodzie
– sport inwalidów
Za pomoc w przygotowaniu materiału dziękujemy Gabinetowi Fizjoterapii i Medycyny naturalnej BIOMAR ze Skarżyska Kamiennej (www.gabinetbiomar.pl)
