Czy można połączyć przyjemne z pożytecznym? Okazuje się, że tak. Dzięki filmowi możemy poznać samych siebie, zanurzyć się w głąb własnej osobowości i otworzyć na innych. Film sprawi, że „wyrzucimy” z siebie problemy, które nas męczą i poznamy sposoby na ich rozwiązanie.
Kinoterapia jako jedna z form rozwoju osobistego powstała w USA w latach 80tych. Dopiero teraz udało się ją jednak sprowadzić na polski grunt. Na razie w jedno zaledwie miejsce – do warszawskiej sali kinowej Kino.Lab. jednak mam nadzieję, że taka forma terapii powstanie również w innych miejscach w naszym kraju. Inicjatorkami pierwszej kinoterapii w Polsce są kulturoznawczyni Karolina Giedrys-Majkut, filmoznawczyni Lucyna Zembowicz, terapeutka Anna Twardowska i dziennikarka Monika Zakrzewska-Blauth.
Kinoterapia w Kino.Lab nastawiona jest na rozwój, nie na tworzenie grupy terapeutycznej. Uczestnicy poprzez film a potem jego analizę oraz przenoszenie filmowych sytuacji na własny grunt poznają siebie, identyfikują swoje obszary trudne, marzenia, problemy – innymi słowami- film wspiera świadomość własną i rozwój.
Kinoterapia może być wykorzystana w wielu obszarach terapeutycznych zarówno do wspierania terapii indywidualnej jaki grupowej. Nie jest to samodzielna metoda, nie ma więc dokładnych badań związanych z jej efektywnością. Kinoterapia ma pełnić role wspomagającą w tradycyjnych zajęciach terapeutycznych bądź rozwojowych. Nie stosuje się kinoterapii przy pacjentach psychotycznych – poza tym jednym ograniczeniem więcej obostrzeń nie ma. Prawda jest jednak też taka, że aby kinoterapia mogła być skuteczna konieczny jest pewien poziom intelektualny odbiorcy obrazu, który pozwala mu na zrozumienie metafor i symboliki filmu.
Podczas zajęć wykorzystane są techniki pracy z ciałem, odgrywanie ról, praca ze snami i mitami, kreatywne pisanie.
Jak działa film?
* klaryfikuje i wyjaśnia mechanizmy psychologiczne
* modeluje pokazując inne sposoby radzenia sobie z trudnościami
* uwrażliwia i wskazuje inne punkty widzenia
* może stanowić swoiste katharsis poprzez identyfikację widza z bohaterem i powtórne przeżycie sytuacji traumatycznej
* redukuje mechanizmy obronne dzięki identyfikacji z bohaterami i przeżywaniu ich życia w bezpiecznych warunkach (kinowym fotelu)
* uświadamia uczucia i emocje wypierane przez widza
Więcej na temat kinoterapii na stronie projektu. Spotkania między kadrami już 16 maja. W ramach projektu projekcja filmu Herzoga -„Spotkania na krańcach świata”. Udział w projekcji i warsztatach to koszt 60 zł.
– Stworzyłyśmy projekt „Kinoterapia. Spotkania między kadrami” z wielkiej miłości do kina i wdzięczności za wszystkie filmowe podpowiedzi. Pomysł narodził się wtedy, gdy zobaczyłyśmy, że te doświadczenia i refleksje inspirują nas do prawdziwych zmian – piszą na swoim serwisie internetowym autorki projektu. Chcemy pokazać Wam filmy pobudzające do autorefleksji, dające impuls do wejścia na ścieżkę rozwoju, budujące wzajemne zrozumienie.
Materiały: www.Emocje.net.pl, www.jejpsyche.pl , www.kinoterapia.pl
