Facet nie wie czego chce czy się mną bawi? (Strona 11 z 12)

Mój Boże, naprawdę zgodzilabys się na jego powrót - po tym co Ci zgotował i do tego wiedząc, że ludzie w tym wieku już nie zmieniają się, chyba że na gorsze.. ?.... No nie mam słów....

> Caroline napisał/a:

> Takie powroty to się zdarzają raczej do miesiąca-dwóch po rozstaniu, a potem jak się traci z oczu tę osobę to już raczej byłby cud, gdyby ktoś nagle nabrał ochoty na powrót. Tym bardziej że fajnych kobiet jest mnóstwo, nie to co facetów, bo niestety o normalnego to ciężko w dzisiejszych czasach...

Nie powiedziałabym że mnóstwo. Ogólnie fajnych, wartościowych ludzi jest mało. I nie jest tak że facetów fajnych nie ma, bo są.
Sam psychiatra mi mówił że u osób zaburzonych jeszcze tak jak mój były powroty są możliwe zawsze. Nawet po latach. Mam wrażenie że patrzysz na mój związek jako na normalny a jemu daleko było do normalności. Terapeuta mi mówił że gdybym przyszła do niego w trakcie trwania jeszcze tego związku i doświadczała takiego traktowania to mógłby i nawet powinien zgłosić to odpowiednim służbom bo była to przemoc.

Ostatnio edytowany przez kasiek60 (2023-08-25 13:38:48)

> katasia napisał/a:

> Tyle że to zgłoszenie przemocy wymagałoby potwierdzenia przez Ciebie - czy byłabyś skłonna do tego? Często partnerki wycofują nawet przez siebie zgłoszone doniesienie....

Raczej bym się bała ale ona mi powiedziała że musiałaby to zrobić jeśli miałaby podejrzenie że jestem ofiarą przemocy i to nadal trwa.

> katasia napisał/a:

> Przedawnienie jeszcze nie nastąpiło, więc można to zgłosić i teraz....

Nie, nie ma to sensu. Nie chce prowokować kontaktu ani jego. On potrafi być agresywny. Niczego tym nie osiągnę a mogę znowu w to wpaść albo mieć jeszcze większe problemy. On pewnie i tak jest nieświadomy że jego zachowania były przemocowe.

> katasia napisał/a:

> Fakt, natura charakteru jest niezmienialna

Można nad sobą pracować ale trzeba chcieć najwyraźniej jemu się tak dobrze żyje. Może kiedyś to zrozumie a może nigdy, może cały czas już taki będzie.

Wg mnie on kocha tylko siebie, a innych ludzi tylko używa do swych celów.Taka jest jego natura....

> Zafira napisał/a:

> Może kiedyś trafi na kobietę która go odmieni, a może poczuje potrzebę kochania kogoś naprawdę ?

Może, najwyraźniej ja nie byłam dość dobra i robiłam za mało dla niego.

Raczej tak ale mam też wrażenie że wszystko co on mówił było kłamstwem. Bardzo źle mówił o swojej byłej żonie i mówił też że ona nie chciała mieć dzieci i on by to wykorzystał jako powód do unieważnienia małżeństwa. Jego była żona niedawno urodziła córeczkę. Coś mi się wydaje że ona nie była taka okropna jak on ją przedstawiał..

Rzadko przy rozstaniu wina leży tylko po 1 stronie ....

A czy nikt Ci nie mówił, że nie pasujecie do siebie? Choćby w zachowaniu, gdzie on raczej miał niecywilizowane zachowania,  a Ty przeciwnie....

Warto słuchać otoczenia w sprawie dopasowania partnera. Z boku widzi się więcej....

> filomena napisał/a:

> Rok się kończy, trochę czasu minęło więc  jestem ciekawa jak Twoja terapia. A może pojawił się ktoś fajny w Twoim życiu ...?

Terapia w połączeniu z lekami bardzo mi pomogły. Wyszłam z uzależnienia od mojego byłego. To znaczy nie sprawdzam już jego mediów społecznościowych (chociaż tam i tak nic nie było bo wszystko usunął ), i wszelkie inne jego konta które śledziłam też już przestałam. Czasem jeszcze o nim myślę, ale nie jest to już obsesyjne myślenie. Pojawił się ktoś, poznałam kogoś jest to totalne przeciwieństwo mojego byłego.. może tym razem się uda Wydaje mi się, że zainteresowałam się facetem który kompletnie się od niego różni właśnie też dzięki terapii i uświadomieniu mi w jakim kierunku ja podążałam. Bez niej pewnie znowu wybrałabym takiego samego faceta albo przynajmniej podobnego. Muszę się przyznać że bez dobrego terapeuty i wizyty u psychiatry i zastosowanej farmakologii obawiam się że nie dałabym rady z tego wyjść co więcej możliwe że byłoby ze mną jeszcze gorzej niż było.
Podsumowując moją historię tak żeby może trochę też ostrzec kobiety przed trwaniem w takich związkach choć ja też jestem osobą z deficytami i kiepską psychiką z uwagi na ciężką relację z ojcem ale finał był taki że miałam depresję, obsesję, bezsenność, problemy zdrowotne i mój stan był na tyle kiepski że do psychiatry skierowano mnie pilnie. Ciężko też było znaleźć terapeutę który temu podoła bo był potrzebny terapeuta schematów a takich na rynku jest niewielu a jak są to maja pozajmowane terminy.

Ostatnio edytowany przez kasiek60 (2024-01-10 16:21:42)