Nie jesteś zalogowany. Proszę się zalogować lub zarejestrować.
Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź
Dziewczyny, doradźcie... zawsze miałam problem z sięganiem po jedzenie kiedy się stresowałam, bałam, smuciłam. Teraz to wróciło i pakuję w siebie jedzenie 
Kiedy czuję się szczęśliwsza i jestem zajęta czymś, co lubię, wtedy sobie z tym radzę, ale na ogół jednak potrzebuję jakoś odreagować nagromadzony stres i zajeść go, razem ze wszystkimi obawami. To nie jest zdrowe. Przejadam się, tyję, robię to coraz częściej od kilku miesięcy
Witaj w klubie. U mnie problem jest taki, że późno chodzę spać, więc zdążę zgłodnieć. Do tego w mieszkaniu pełno słodyczy, bo mąż je uwielbia i kupuje. No wiec ja wieczorami podżeram tu czekoladkę tam czipsy. Następnego dnia ćwiczę, ale i tak mam kilkanaście kilo na plusie.
A może tak zbić stres przyjemnym wysiłkiem, np. aerobikiem do ulubionej muzyki?
Najlepiej to jakoś inaczej ten stres rozładować. Ja też zajadam, szczególnie wieczorem No ale mogę Ci poradzić, żebyś znalazła sobie jakieś zajęcie, jak wracam zmęczona do domu, to idę spać, a nie wcinam.
Dziewczyny no właśnie zajadamy stres!! Ja ostatnio troszke poczytałam o testosteronie -okazuje się, że moze byc on przyczyna naszego złego samopoczucia. Dlatego warto o niego zadbac i suplementowac jesli jest taka potrzeba. i Głowa do góry! Odrobina optymizmu i moż jakiegoś ciekawego zajecia;)
Jak dla mnie to najlepszym sposobem na rozładowanie stresu jest aktywność fizyczna. Wracam z pracy i jak czasem nerwy mam na wykończeniu to zamiast ładować się w słodycze ubieram buty, dres i idę pobiegać. I co dziwne im bardziej jestem wykończona psychicznie po pracy tym lepiej mi się biega.
Na szczeście ja nie zajadam stresu
No właśnie... też wracam późno, a jedzenie jest czymś, co można zrobić szybko i bez wychodzenia z domu. Nie mieszkam sama, żeby lodówka mogła stać pusta, bo mogłabym w ten sposób próbować wykiwać napady 
Jak jestem padnięta i kończę stojąco-biegającą pracę o północy lub o drugiej, plus jeszcze droga, to nie bardzo mam siłę na ćwiczenia, mimo że wiem, jak fajnie działają, bo kiedyś byłam aktywna. Są super, ale żarcie jest natychmiast.
Czy jest jakiś inny sposób? Coś, po co z można sięgnąć z taką samą łatwością jak jedzenie? Jakaś metoda, sztuczka jakaś?
Może i na dłuższą metę byłyby skuteczne ćwiczenia i regularne jedzenie, bo ustabilizuje poziom cukru i tak dalej, przez co wilczy głód, ten fizyczny, zostanie pokonany, ale to wymaga regularności, a emocje pojawiają się znienacka i trzeba działać natychmiast. Co więcej, nie mają nic wspólnego z fizycznym głodem
Dziewczyny, jak już nie ma szans by zachamować to podjadanie t0 podjadajcie warzywa! Surowe 
pomidory, paprykę czerwoną Ja gdy mam nagły napad, lub własnie stresową sytuację ratuję się takimi produktami.
zawsze lepiej zjeść coś tego typu, niż nie jeść nic i się meczyć. lub popaść w słodycze
Na podjadanie najlepsze są surowe warzywa lub owoce. Znam to z własnego doświadczenia, sam proces krojenia i układania kawałków na talerzu sprawia, że już nie mam natrętnego nawyku podbierania a jak już zjem, to przynajmniej wiem że zdrowe 
Dobra... nakupiłam sobie selera naciowego, żeby mieć coś do zjadania pod ręką. Niby syci, w dodatku bardziej niż surowa marchew, ale i tak ciągle mam problem. I ten problem zaczyna mi bardzo... ciążyć.
Ostatnio miałam ważną uroczystość, o której zostałam poinformowana w ostatniej chwili. Uroczystość, na której przy pełnej auli wręczano mi dyplom, więc wiadomo... musiałam wyglądać super. Zaraz po tym, jak poinformowano mnie telefonicznie, pobiegłam do szafy i tak:
- do sukienki za grube uda się zrobiły, fuj,
- do jednej, drugiej, trzeciej koszuli odpowiedniej na uroczystość za duży brzuch,
- spodni na tyłek nie wciągnęłam, zablokowały się,
- kolejne spodnie dopięłam, ale wyszły boczki.
Miałam dosłownie kilka godzin, żeby ogarnąć nowy strój. Na szczęście znalazłam go już w pierwszym sklepie, ale wydałam fortunę, bo choć koszula droga nie była, to tylko spodnie z najnowszej kolekcji miały pełną rozmiarówkę (za 2 miesiące będą minimum 30% tańsze, cebulaaa). Trochę zabolało, że sama sobie to zrobiłam. Na co dzień noszę raczej elastyczne rzeczy, więc nie zauważyłam, że aż tak popłynęłam... a wiadomo, oficjalne ciuchy są najczęściej z materiału, który się nie rozciąga, więc przymałe spodnie mogłyby zemścić się publicznym upokorzeniem
Poszukajcie info o tym w Internecie. To najlepsze możliwe rozwiązanie.
hej, polecam udać się do specjalisty a jeśli z jakichś powodów nie możesz, to poczytaj rzetelne opracowania jak możesz problem złagodzić. Poza tym lepiej walczyć u źródła czyli dowiedzieć się skąd bierze się stres i pracować nad tym. Problem zazwyczaj jest głębszy. Jedzenie kilo surowej marchewki czy selera też do najzdrowszych nie należy, poza tym nic nie rozwiązuje.
Ech... masz rację Obżeranie się nawet zieleniną to wciąż obżeranie
Są warzywa z tzw. ujemnymi kaloriami, wtedy więcej spalisz trawiąc je, niż one Ci dostarczą kalorii, np. kapusta, oczywiście nie ta gotowana na tłustym boczku, tylko sama;)
> niechcemisie napisał/a:
> Ostatnio miałam ważną uroczystość, o której zostałam poinformowana w ostatniej chwili. Uroczystość, na której przy pełnej auli wręczano mi dyplom, więc wiadomo... musiałam wyglądać super. Zaraz po tym, jak poinformowano mnie telefonicznie, pobiegłam do szafy i tak:
- do sukienki za grube uda się zrobiły, fuj,
- do jednej, drugiej, trzeciej koszuli odpowiedniej na uroczystość za duży brzuch,
- spodni na tyłek nie wciągnęłam, zablokowały się,
- kolejne spodnie dopięłam, ale wyszły boczki.
Miałam dosłownie kilka godzin, żeby ogarnąć nowy strój. Na szczęście znalazłam go już w pierwszym sklepie, ale wydałam fortunę, bo choć koszula droga nie była, to tylko spodnie z najnowszej kolekcji miały pełną rozmiarówkę (za 2 miesiące będą minimum 30% tańsze, cebulaaa). Trochę zabolało, że sama sobie to zrobiłam. Na co dzień noszę raczej elastyczne rzeczy, więc nie zauważyłam, że aż tak popłynęłam... a wiadomo, oficjalne ciuchy są najczęściej z materiału, który się nie rozciąga, więc przymałe spodnie mogłyby zemścić się publicznym upokorzeniem >
A mnie w drodze po odbiór dyplomu złamał się obcas w szpilce, ale na szczęście kupiłam nowe w sklepie po drodze...
Po drodze? Hahaha 
Twoja przygoda mogłaby z powodzeniem stać się sceną w jakiejś komedii romantycznej 
Czasem tak bywa, że w punkcie kulminacyjnym i przedmioty martwe nie wytrzymują napięcia:) Ja za to wracając z matury ustnej w deszczowy dzień zauważyłam że mam odklejoną wewnętrzną stronę podeszwy w sandałku i wiecie, że wytrzymał akurat do czasu jak dotarłam do domu? Normalnie dopiero na schodach w moim bloku podeszwa mi niemal odpadła... A buty były założone może piąty raz, bo wcześniej byłam w nich tylko na jednym weselu i potem dopiero na maturze:/
To miałaś dużo szczęścia w sytuacji, którą niejeden nazwałby pechową Butki doniosły Cię jednak do domu
A ja mam tak, że stres mi odbiera apetyt, ściśnięty żołądek nic nie chce przyjąć:/
Ja może nie zajadam stresu ale czasami jem w stresie, szybko i zaraz mam okropne wzdęcia i muszę ratować się ulgasimem, nie często mi się to na szczęście zdarza bo wiem, że nie jest to zdrowe.
Zajadałam stres, tyłam, ale w końcu zmieniłam pracę, styl życia. Przeszłam na dietę, zapisałam się na zumbę i zaczełam chudnąc. Obecnie rozważam usunięcie cellulitu. Sama ze sobą czuje się dużo lepiej i jeżeli się tyle stresujecie to znajdzicie przyczynę i ją wyeliminujcie ze swojego życia.
Zamiast słodyczy zacznij go zajadac np. słupkami z merchewki i selera z hummusem i wyrób sobie nawyk zajadania zdrowszą żywnoscia
Dobra rada, tylko trudniej ją wprowadzić w życie.. .Jakoś łatwiej sięgnąć po ciasteczko do kawki i po papieroska...
polecam wypić gorzką kawę bez cukru i mleka, oczywiście bez przesady z gorzkością, ja robię to po obiedzie jak mnie najdzie czasem ochota na zajedzenie ciężkiego projektu czy coś, od razu przechodzi chęć, a często zamieniam niezdrowe przekąski na np. własne słodycze domowe, czy suszone owocki
Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź
