Rower czy spacer? (Strona 8 z 8)

Przypomniałaś mi jak wtaszczyłam latem rower na Woronikówkę (836 m.n.p.m.) po mega stromym podejściu. Trzeba było zapierać się rowerem, robić dwa kroki w górę, wciągać rower, zapierać się, dwa kroki i tak dalej. To było szaleństwo, ale miałam taki zamysł, żeby wejść jedną ścieżką, zejść drugą, po drugiej stronie, dlatego nie mogłam zostawić roweru. I tutaj właśnie jest miejsce na to, co napisałaś, że bez roweru da się wszędzie, a z rowerem to czasem trzeba (albo powinno się) pewne trasy odpuścić.

Mi też brakuje towarzysza spacerów. Koleżanka chce tylko po mieście, z kolegą tylko na rower, a do podreptania po lesie nie ma nikogo, tyle że... od kilku lat okoliczny las nie nadaje się do spacerowania. To bardzo smutne, ale przez 24 h na dobę i w moim domu, i w najbliższej okolicy, słychać tylko hałas zakładów, które się rozbudowały. Nie ma żadnej przyjemności ze spacerowania po lesie pełnym huku i smrodu oparów aluminium, a to się niesie naprawdę daleko. Dalej niż nóżki poniosą.